ILKE olarak demiyeyimde, duvarim'da asili olan bir yaziyi paylasayim, her sabah onu okumadan kalkmam. Bi cok sey anlatiyor cunki;

Aşağıdaki öğüt,Osmanlı İmparatorluğu'nu kuran Osman Bey'e ünlü İslam âlimi, Şeyh Edeb Âli tarafından verilmiştir:

"Oğul, insanlar vardır şafak vaktinde doğar, akşam ezanında ölürler.
Avun oğlum avun. Güçlüsün, kuvvetlisin, akıllısın, kelâmlısın, ama bunları nerede, nasıl kullanacağını bilemezsen sabah rüzgarında savrulur gidersin.
Öfken ve nefsin bir olup aklını yener. Daima sabırlı, sebatlı ve iradene sahip olasın.
Dünya senin gözlerinin gördüğü gibi büyük değildir. Bütün fethedilmemiş gizemler, bilinmeyenler, görülmeyenler ancak senin fazilet erdemlerinle gün ışığına çıkacaktır.
Ananı, atanı say, bereket büyüklerle beraberdir.
Bu dünyada inancını kaybedersen, yeşilken çorak olur, çöllere dönersin.
Açık sözlü ol, her sözü üstüne alma. Gördün söyleme, bildin bilme.
Sevildiğin yere sık gidip gelme, kalkar muhabbetin itibar olmaz.
Üç kişiye acı:
§ Cahiller arasındaki alime,
§ Zenginken fakir düşene,
§ Hatırlı iken itibarını kaybedene.
Unutma ki, yüksekte yer tutanlar, aşağıdakiler kadar emniyette değildir.
Haklı olduğunda mücadeleden korkma. Bilesin ki, atın iyisine 'doru' yiğidin iyisine 'deli' derler."

Soru: Ne olmadan yapamazsin?