| Canım acıyor
Ağlamakla gülmek arasında törpülendi zaman
Kah kıytırık bir gülücük oturdu gamzeme
Kah bir bulut kirpik diplerime
Bir torna tesviye atölyesiydi sanki hayat!
Öyle kapılmışımki zamanın törpüsüne ,
Mutluluk bile adamakıllı yayılamadı yüzüme
Otuz iki dişim birden gözükmedi hiç gülerken,
istesede gözükemezdi
Henüz otuz iki dişim bile yoktu ki!
Ağlamak desen ,
Ahmak ıslatan gibidir bende
Ansızın gelir artık, habersiz!
Akvaryum olur gözlerim ,
dayanamazlar karşımda kastım yok,
Omuzunda ağlayabilecek tek tük dosta
Ağlayıveririm,ağlatmam da!
|