| To be within an inch of doomsday
Hayat;sen ki her gün doğuruyorsun hiç'e sayılan şeyleri.Ben ki basıyorum üzerlerine birer birer..Doğal mastürbasyon günlerinden her biri,birer çığlık oluyor 'çocuk'ların içlerinde.Yapma.Seviyor,yaşıyorlar kendilerini.Sen ki anlatmıyorsun onlara gerçeğini;aldanıyor,aldatıyorlar..
Kururken ektiğim otlar,çıtır çıtır;koku yayıyorlar tahta köşeli penceremden..Işık girmese de içeri,kulak var duyuyorum.Yanlış yapıyorsun hayat,yapma.Belki kıskanıyorsun beni ama bırak 'yan'larım çocuk kalmasın,öğreteyim gerçeğini..
Aksini sorarsan-
Estiririm;tek tehditini yaşar,kül eder,yakarım hepimizi..
Peki var mısın şimdi ?
|