Çevrimdışı

Ne zaman bir kalem alsam elime,
Gidişlerini yazıyorum.
Zamana bırakıyorum seni,
Emanet satırlarımda.
Hayallerimle gerçeklerim arasında,
Kayboluyorsun…
Beyhude çabalarımla,
Arkandan bakıyorum.
Çoğu kez susturuyorum kalemimi,
Umut kokuyor kelimelerim,
Kalemimin ucundan gözlerine gidiyorum.
Bazen de yalnızlık döküyor yüreğim,
O zaman kızıl kızıl damlayan,
Kanın kokusunu duyuyorum.
Ağlayan yüreğimde kurduğum her düş,
Bedenimde bir başka yara,
Ruhumda ayrı bir fırtına yaratıyor.
Dinliyorum…
Her nefesim sen diyor.
Biliyorum,
Kırık dökük bir sevda peşinden koştuğumu
Yorgunum artık dizlerim tutmuyor,
Olduğum yere çöküyorum.
Nefes nefese kalemim,
Kederlerimi sevdiriyor.
Sevdanla taşan yüreğimi,
Durgun sulara bırakıyorum,
Ama ne dalga var ne de rüzgâr.
Gönlümün fırtına öncesi sessizliğinde
Ve… Kalemim hâlâ ellerimde...

KALIN SAĞLICAKLA...