Çevrimdışı

Ufak bir itiraf daha..


Vatanimi cok ozledim. 20 kusur senedir gurbetciyim, Turkiye'ye 2 kez gittim, biri 10 sene once diger ise gecen sene..
4 yasimda geldim buraya. Turkiye'de cok mutluydum cocukken mahallede busuru arkadaslarim vardi hatirliyorum, severdim komsulari filan ,onlarda beni. Buraya geldikten sonra anneme su sozleri soylemisim annemin anlattigina gore:


-anne biz niye buraya geldik, anne keske gelmeseydik, anne keske ucak dusseydi de buraya gelmeseydik.


Dusunebiliyormusunuz, 4 yasinda bir cocuk bunlari dior.
okadar bunalmisim burada.
zor gunler gecirdik cok zor. akraba istegi ile geldik babamin burada muhasebeci olarak calisma hayali vardi. Turkiye'den bazi sebeblerden ayrildik, bulundugumuz yer afyondu. Etrafimizda hos olmayan seyler oluormus.. babamsa bizim icin endiselenmis onlar gibi olmamizi istememis. akraba da anlatinca.. farkli dusunerek geldik iste.


ilk geldigimiz zamanlar cok zordu. is yok ev yok (:
akrabamiz battaniye vermisti yeni tasidingimizda, nekadar sevinmistik.
annem babam hep calisti fabrikada, agir islerde, bizde okula tek basimiza giderdik. iki abim var. kucukken beni okulla kaldiramazlarmis, para ile kandirirlarmis (: o zamanlari hatirliyorum, kimse evde olmazdi, abilerim ceker giderdi 10 yaslarindaydi sokakta oynarlardi. ben evde yanliz, kapi acik, yani ben Allaha emanet olarak buyudum, yani Allah beni korudu, okadar sey gelebilirdi ki basima, biz hep boyle buyuduk, annem babam mecbur calisiordu, iste akrabalardanda fayda yoktu.
baska yere tasindigimizde, bilmeden kotu mahalleye tasindik. irkcilar icine girdik.. cok cektik cok. okul hayatimda da cok cektirdiler bana. yani orada nasil kaldim nasil kendimi savundum nasil kotu sey olmadi hayret ediyorum.

hep bize cattarlardi, camimiza tas atarlardi. gecerken pislik seyler yaparlardi.. yani olay cikartmak icin ellerinden geleni yaparlardi. okulda neler cektim anlatmak bile istemem okadar kotu..
ama dusunuyorumda, yinede kimligimi kaybetmemisim Allahin izliyle. yinede onlara uymamisim, ailem saolsun.
bi gun mahalle kavgasi oldu
yani 20 30 kisi bize saldirdi. babami dovduler. babamda komsuyu filan derken mahkemelik olduk,. adamin sabikasi varmis zaten. mahkeme bitince o evi sattik ve Turk mahallesine gectik, cok rahatisz simdi yani, huzurluluyuz
asil itirafim soyle..

o evden o mahalle beni cok etkilemisti. korku yaratti hala o korku var yenemedim. cunki ben daha cok kucukktum liseye yeni baslamistim.
evimize hirsizlar girerdi, beni ararlardi, tehdit ederlerdi, ve olmadik pislikliker yaparlardi..korkuturlardi...
hala korku kaldi coculuktan gelen birsey. bazen ruyalarima girior, hep pesimde birileri var hep o insanlari goruom. bugun yine bagirmisim ruyamda abim geldi odaya noluor lan dior :p

atlatamadim bi turlu.
iste gurbet
anlatmak istedim
hani bazi insanlar gurbete cikim hayatimi duzeltim dusuncesi var ya
soyle demek isterim..
evet
bazen hayatlar duzelebilior.
yani simdi sukur Allahima rahatiz, okudum abilerim calisior, annemler temizlik yapior ama sukur kimseye muhtaac deiliz. babam bellini sakatladi, bel agiri cekior, bu olmasaydi hayatimiz cok rahat cok farkli olurdu, buradaki insanlar cok rahat. yani bu yonden iyi, fakat gurbetciligin zorluklarini anlatmak istedim .. iki yonu var.. biri rahatlik filan ama diger tarafi iste anlattiklarim

Sansli oldugunuzu dusunuyorum vatanininizda oldugunuz icin..
ve siz siz olun hic ayrilmayin oradan..

saygilar