hoşgeldin yalnızlık…

sen bu kadar geç kalmazdın…

mutlulukla başbaşa bırakmazdın beni…

neyi bekledin de bu kadar çok geç kaldın ki?

bırak şimdi yalanlar savurmayı

bir an önce al beni bu yalan,sahtekar,yapmacık insanların arasından…

gidelim yine kör dipsiz karanlıklara mutluluğu sattım onlara kendileri gibi harcasınlar onuda…

koşup düşmekten kalbimin sürekli kan kaybetmesindense ben razıyım kendimle,

seninle dipsiz karanlıklarda sonsuzluğa yol almaya….