" Gidiyorum bütün aşklar yüreğimde
Gidiyorum kokun hala yüreğimde
Sana korkular bıraktım,
Bir de yeni başlangıçlar...
Bir kendim bir ben gidiyorum... "
Evet, belki de gitmek en iyisidir bazen... Yeni bir başlangıç, yeni bir sayfadır hayat sokaklarında... Gitmek... Arkanda sevdiklerini gözü yaşlı bırakıp gitmek... Yüreğinde acılarla onlardan kopmak, için yana yana terk-i diyar etmek...!
Bazen istemezsin, ölümdür sana bu gidiş, ama mecbursundur. En çok da bu koyar insana...! Parçalanan bir yürek, geride kalan anılar...
Bazen bıkarsın her şeyden, ne var ne yok bırakır gidersin, kaçarcasına... Tek kurtuluşun, tek çıkış yolunun gitmek olduğunu düşünürsün...
Ve gitmek.... Süslü bir intihar ya da içi giyisilerden çok anılarla dolu bir valiz...
"GİDİŞLER ÇARE DEĞİLDİR YÜREĞİNDEKİNİ BİTİREMEDİKÇE...!!!"
Evet öyle...! Sana terk-i diyar ettiren gönüldeki her neyse o bitmediği sürece hayatın her karesinde karşına çıkıyor... Bir lanet gibi bırakmıyor yakanı, zindan ediyor sana hayatı...! İşte bu yüzden gidişler çare değildir hiç bir zaman....
"HAYATI SİL BAŞTAN YAŞAMAK" Peki içindeki illeti söküp atmak, herkesi, her şeyi unutmak...! bu nasıl olacak...? Yok sayabilecek misin yaşananları? Yapabilecek misin? Her şeyin içinde bir yerde mutlaka kalacağını bile bile gidebilecek misin? "KADERİMSE ÇEKERİM!" mi diyeceksin..?
Peki hazır mısın şimdi gitmeye? Ama dur şunu bir daha dinle;
"GİDİŞLER ÇARE DEĞİLDİR YÜREĞİNDEKİNİ BİTİREMEDİKÇE...!!!"