..Bir öğle arası vakitleri var..
Öyle kendinden emin ama öyle heyecanlı oturuyor kadının karşısında adam..
Heyecanı kelimelerine de, ellerine de yansıyor..
Kadın gülümsüyor..
Öyle çok şey anlatmaya çalışıyor ki adam, sanki oracıkta, sanki hemen tüm hayatını masaya serecekmiş gibi..
..Oysa bir öğle arası vakitleri var..
Etkilendim diyor adam.. senden gerçekten çok etkilendim..
Ben yolumda yürüyüp gidiyordum.. sen yoldaki bir arızasın benim için diyor.. nasıl olduğunu anlamadan ayağım takıldı işte.. ve ben o günden beri sürekli dönüp dolaşıp arızaya bakıyorum.. ve nasıl onarabileceğimi düşünüyorum.. ne kadar kazmam gerektiğini bilmiyorum.. ama kazdıkça neler bulacağımın heyecanı var içimde diyor.. arızayı onarmadan öylece çekip gidemem yoluma diyor..
Kadın gülümsüyor yine usulca..
Bir öğle arası vakitleri var..
Kadının susuşlarının içinde kendini arıyor adam..
kadının yüzündeki her çizgi değişiminde..
Kadının her bakışında..
Adamın elindeki sigaraya bakıyor kadın.. titreyen sigaraya.. titreyen ellerine..
Tanıdığı en zeki erkek oysa dikkatle izlediği ve dinlediği bu adam..
Bunca zeka, bunca başarı, bunca kendine güven ve bunca birikim, bunca yaşanmışlık taşıyan bu adam gibi adam, nasıl olur da titrer diyor içinden..
Biliyorsun diyor kadın..
Biliyorum diyor adam biliyorum hepsini biliyorum.. sorumluluklarını, sahip olduklarını, yapman gerekenleri, zamansızlığını, yaşadıklarını, deliliğini, hayatına hiçbir erkeği almak istemediğini, dinlendiğini, kendini iyileştirmeye çalıştığını.. hepsini biliyorum..
Senden hiçbir şey istemiyorum
diyor..
Hiçbir şey..
Benim için ne sorumluluklarını aksatmanı ne de yapman gereken şeylerin zamanını çalıp bana vermeni..
Ben senin boşluklarını bulur, yakalarım seni, endişelenme
diyor..
Sen sadece yürürken arasıra arkana bak..
Dalıp gidiyor kadın ağaçların ortasındaki bu yemyeşil yerde sallanmadan duran boş bir salıncağa..
Adamın yüzünde heyecanın, kadının yüzünde yorgunluğun izleri var..
Ve bir öğle arası vakitleri..
Alıntıdır..