Gül'ümsü çiçekler açar mı sizin pencerenizde
Şarabî'ye döner mi renkleri gün düşerken
Sessiz bir hezeyan sarar mı susuşlarınızı
Duyar mısınız güneşin son çığlığını , en üst perdeden
Kumsal travmalarına dalmıştır yorgunluğunca
Dalgalar , ince bir kadehten lâcivertini içerken
Rüzgâr haşin sevgileri sarmıştır soğuk kollarıyla
Karanlık , gurbet sevdalarını uzaklara yollarken
Hasretlerinizle ağlar mısınız siz sitem makamı
Yolları siler misiniz ansızın bütün sözlüklerden
Issız bir durakta sabahlar mı sızılı duygularınız
Ve durakları yakıp da , kaçar mısınız o şehirden
Tam gidecekken .....
Sesler öldürürken .....
Ve gök delinirken ....
Gecelerinizi yaktılar mı sizin yanı başınızda
Çiçeklerinizi koparıp attılar mı hiç hoyratça
Tebessümlerinizi , fırlatıp en acımasız korlara
Canınızı savurdular mı simsiyah ufuklara
Tam bitti derken ...
Ve işte yeniden ...
Ah ... o kefen çok erken ...
( Hayatınız çalındı mı hiç sizin ... elinizden ?..)