-Sende unutma beni , unutama beni - diye diye harcanmış bir ömrün sahibesiyim !
Hani diyorum da ya hep , ne yazık bir hikayeymişsin diye ...
Diyordum ya hani ne yazık zamanlarmış uğruna adadıklarım diye ...
Yalan !
Yanlış !
İki yüzlülük !
Benmişim yazık olan .........
Benim somutluğummuş , soyutlanan !
Hani elimi hiç kaldırmadan resim kağıdının üstünden , oldurdum sandığım o karmakarışık hiçlikler , benimmiş meğer !
Anlamlandırmaya çalışmak , içlerini hüzün paletimden seçtiğim renkleri kullanarak boyamak baştan aşağıya saçmalıkmış meğer !
Ne kadar uğraşırsan uğraş , olmuyorsa olmuyormuş işte ...
Hayalleri gerçek yapamıyormuş-um- işte ...
Gerçek olmayanda ikamete gönüllüyüm artık !
Öle ani bir göçe zorladım ki kendimi ,
Ne bir şey alabildim yanıma , ne de el sallayabildim geride bıraktıklarıma ..
*Ölümler çıplak gelir
Geceyi indirir yavaşça gözlerine
Senden çıkmak kolay değil
Beterdir hayat acılar çekenlere*
Desem .. Demesem .. Artık hep sussam .. Hiç konuşmasam ..
Ne dersin kelimelerimi kurtarabilir miyim bu garip hikayenin ellerinden !!!
*Vedalar doğru değil
Sevgiler yalan değil
Koşarım ben sensizliğe
Ağlarım yağmur düşürür seni
Kapı açık gir içeri