Çevrimdışı

Gözyaşlarına gebe bir enkaz..
Ölüm Kokuyorum bu sıralar..
Ölüm gibi çapraşık,soğuk,en çokta sessiz..
Gidişinin bilmem kaçıncı asrında tiktakların çıldırtan sesleriyle boğuşmaya devam eden yorgunluğum..
Öyle bir yorgunluk ki..Esir almış her bir olguyu,düşünceyi..Hayalleri bile!

Yorgun ellerim..
Yorgun gözlerim..
Yorgun kelimelerim..
Zamanın kovalamacası derler ya,bu kovalamacanın dışındayım artık.Yorgunluğum engel çünkü..
Ayaklarıma ağır prangalar bağlanmışcasına yavaşladı hayatım..Nefes alışverişlerim metabolizmanın emrinde.
Oda isteyerek yapılan eylemlerden değil anlayacağın..
'' Bir kere gelse.. '' diye düşündüm zaman zaman.Ama fark ettim ki,gelişin gidişini silmeye yetmeyecek kadar basit kalıyor..!
Ben gidişinin kefenine,sessizliğine,kokusuna alıştım artık!
Ruhum firar etmişti gidişinle. Bulmam zor..Bulmam imkansız!İşte bu yüzden,gelişin gidişinin yanında solda sıfır..Bilirsin ölüm bir kez gelir..Bir kez gittin..!
Ölüm kokuyorum bu sıralar...


Tiktaklarına yenilmiş bir zamansızlıktı yaşadığım.