Nedensiz bir gidişti. Oysa, yalnızlığımın kuytularını O herkesten iyi bilirdi. Şimdi, o kuytuda saklanan küçük kızın, yalnızlığı dolanıyor boynumun kıvrımlarına ve ağlamaklı bir kuş, kırık kanadını sarıyor bedeniyle. Uzaklar, şimdi... Tam şimdi, sen gitmişken bunca acıtıyor içimi...
Kelimelerin anlamsızlığına bulaşıyor ellerim. Çok eskide kalmış bir hatıranın, gözleri dokunuyor kalbime ve kalbim kanıyor yerli yersiz. Onsuz, sensiz, aslında bensiz kalmış bir kelebeğin son çırpınışları, hayalimde yok oluyor sessizce...
Gidilmez yollar var, biliyorum. Yazılmaz sözler olduğu gibi. Bana, benden ayrı kalmış bir çocuğun elleriyle dokunuyorsun, görüyorum. Kimsesizliğime ağıtlar yakmam bundan. Kayıp bir yüreğim var. Karanlığın çektiği ücralıklarda, tek başına ağlayan...
Bu şehrin ayazlarının içimden söküp attığı onca lanetlenmiş sözün içinde, bir tek adını hatırlıyorum. Çünkü biliyorum, nefesinle kazıdığın o yerde, sonsuza dek sessiz sedasız duracak ve her kanadığında çıplak ellerim, adını haykıracak.
Oysa, severdim bu sokakları. Sorgulamadan alırdı içine ve ben istemedikçe bırakmazdı sensizliğimi. Şimdi, korkuyorum yürümekten. Adımlarım dolanıyor birbirine. Yürümeyi unuttuğumu fark edince, üşüyorum, sen görmesen de .
Söylenecek çok şey var. Bıraksa nefesim, haykıracak çok sözüm. Seni özlerken susuveren bu dilim, yalnız bir an, bir an diliyor ki rahat bıraksın yokluğun...
Şimdi gitmeliyim içimin aynasından. Yalnızlığı sırtıma yükleyip, bir çınar gölgesinde dinlenmeli, sonra da kaybolmalıyım, hiç yaşamamış gibi... Ayna olup, tanımadık yüzlere bir durak mı olmalı. Hayır, bırak lütfen bu saçmalıkları. Oysa şu su ne de berrak. Gidip ona mı karışmalı Susuyorsun; dört bir yanı demir parmaklıklarla çevrili bir kuş, kalbini gömüyor su içtiği kabın aynasına. Sonra bir çiçek; açtığı yaprağını rüzgara adıyor. Bedeninde derin sızı, solup gidiyor. Çocuk kurduğu hayale daldı dalacakken, bir ayakkabının dürtmesi ile uyanıyor. Kırık bir uçurtmanın, telleri dökülüyor boyalı ellerine...
Sen susuyorsun ya, sus... Nasılsa dünya dönüyor...
Yürek cürüm içinde... Her sevdanın ardından bir çentik gönül kabzesine... "Gönül yareler içinde" sarkının dediği gibi, yaralar kan ağlıyor ince ince.
Her susuş kabullenme değil; öğreniyoruz büyüdükçe. Tıpkı her sözün her gerçeği örtmeye yetmediğini de öğrendiğimiz gibi. Hayatın alternatifi yok. Ders tekrarı başka dünyada... Mecburi öğreniyoruz "acıyı bal eyleme"yi.
Yürek sevda içinde.
Sevda?..
Kara aŞk`a ßeyaz..
ßeyaz aŞk`a kara göndermeler
yolladim..
Saçlarımın ivlerinden sızan kanım alnımdaki kırıkları yol ediniyor kentine…Kızıl yaşlar bekliyor renksizliğin…yine ayrılık aşka bedel mi ödetiyor yoksa..?Dizlerimi sıkarak deliliğime ayartıyorum en aklı selim yanlarıma.Bu çare ´´siz´´ titreyişlerim tüm hayırsız vuslatları yüreğine mülk edenlere…ve akan kanım her gül mevsimine armağan…
Hadi bir ´´sus´´ ver yaşadığına kanıt ! Uyan sana ! Bak,gün sonbahar,ay sensizlikten idam maviliğime…Şimdi bi yıldızı gönlüne sığdıramayan gökyüzüne isyanım,evvelden yıkılırdım yüreğime diktiğin anıttaki el izlerin olmasa..oysa yaşıyorum gamzelerime gizlediğin bin parça sevgim hatrına…hadi,aşkıma bir tebessüm sunsana! Ya hayatıma senden bir isim bul,ya da içimde çırpınan güvercin kanadıma son bir veda…
Keşke yüreğine sağlık dilemeseydim,almasaydım canımın ardına…Bir tohum sevabına kök saldın saçlarımın öksüzlüğünde..Gelişinin düşleriyle uyuttuğum her gece,şimdi hayatıma yumuluşa mı gebe?
Yokluğum boğazımda…Her nefeste değiyorum soğuk ve şekilsiz..Kan tadı bulaşıyor hayata ´´sus´´ dilime…Şimdi ´´sus´´larım kan bulaşığında…sevdalar arıtıyorum kızıl bir mum alevinde,siyahı renk edinmiş gecelerime..gecelerime,gecelerimi heceliyorum,hep sen değiyorsun kelimelerime…Hayata harcanma gel de!
Kendimde azlığım kadar kentinde çoğum,yine farkedilmeyen ben miyim yani..Yaşamın manasını arıyorum,mayın tarlalarında sır…Topal aşklar sarılıyor bileğime,bende geceyi tutuyorum sıkıca,tek şahidim kent mağduru yarım ay…Sonra elim kayıyor gecelerden yüreğime, eller kapanıyor ellerime isli paslı … gençlikten yorgun düşmüş sade ayaklar dikiliyor en uygun bedenin karşısına,bir fırtınayla kendimi verecek değilim sulanmayın maviliğime… !
Böylesi anlamsızlığı adam gibi düş´ ler paklar hissiz kentlerden… yine ağlamalı mı bir dize tebessüm başında,yoksa ´´gün aydın´´ mı demeli karanlık ahvalime ? ah karar sızım,sen de kararsız kaldım…
İç çekişlerim yorgun düşüyor sehpalardan,şehrin ilmeği gerdanımda süs … şimdi sade beni mi katletmeli , yoksa bendeliğine de mi bir sehpa hak !? off yine belalı ´´keşke´´ler avucumda .. keşke asi dilenciliğine sadakam olmasaydı gençliğim …! durma! tükenişime adaklar adasana…!
Ansız baltalıyorsun ya sol kanadımı, avaz avaz yıkılıyorum kente! Bu sahipli isyanımla ölüme bilet aldım,neden hep ´´dur´´ların yarım ağız bana ..? aşksızlığımın takvimi yaşlarımı akıtıyorum kıyımıma;yaşlarım yaşlanıyor, kirpik uçlarımda çöl güneşi … inan bu yokuşların çıkışı değil,eli boş dönüşü yoruyor adamı.Sen hep kente mi bastığını sanıyorsun, o umursuzluğunun altında ezilen minyatür sevda ! bari aşk bi hüküm versin senden yana,ipimi kesin…ben hevesli düşeyim idamlardan,aşk bensiz!
Bigün kendimizi anlarsan,bana anlatacağın çok şey olacak … o a´na kadar durdurun şu zamanımı ! O´nun hatrına,alemin üstüne kurulduğu sırrın hatrına a´nımın tükenişini durdurun!
Bakışlarının uçsuz maviliği mürekkep olsa,yetmez içimdeki sızının şimalini çizmeye … meryem´e isa´nın gelişi gibi ilahi bu acı ; duyulsa adımı kötüye çıkaracak , sussa mutlaka duyulacak! fanilere malzeme oluyor sevda´m, yazık! kıymetsizim, demir diyarına pazarlıyorum…bir ben değil,koskoca kent sarsılıyor ihanet rüzgarlarında! direnmeli mi …
Ahh basamaklı umut sokağım,kaldırımlarına sevgiler sızmış.Aşksız özetlenmiş bedenlerin limelenmiş yürekleri kokuşmaya yüz tutmuş ..tüm duvarlar ağlamaya meyilli ve ben,cesur sen savaşçısı bin hıçkırık boyu içli …hazırda yalanlarım varken,bir vurgun da benden olsun kentime…
ve…sana bir aşk borcum olsun bana ödendiğinde…!