Çevrimdışı

Seni bağışlamıyorum!b :-(
Ne kendime,
Ne yollara,
Ne de vaadi yitik istirhamlara

















Çok mu içtim ben ?
Yoksa cokmu susz kaldım sana.. niye bu gece gece seni içme özlemi?
o belirsiz yazı yüzündenmi, yoksa sadece dürtülerimmi..
niçin dönüp önüp aynı yerde buluyorum ben beni?
Kim kime tutak!!!
Senmisin içimde tutsak yoksa benmi sen oldum komple..


Sevdalar ölmez göklerde yaşarlar... ://

depresifim ben gene depresif!!!!..............

















hatıralar saniyelik!

kaza süsü vererek zaman,
eziyor tüm anıları
ve ben yine
sana kesiyorum tüm
silinen an’ların
hesabını..

---

okul yıllarım gecti benimde Izmirde.. aşkı beceremeden ayrıldım bende Izmirden.. ama sorun bendemiydi izmirdemi mı bilmiyorum cünkü aşkı beceremeyen oldum hep ben...


















-adım neydi, adımı unuttum
keşke kendimden hep ben diye
bahsetmeseydim..-

‘vazgeçtim’ derken
gülüyorum kendime içimden
küfrediyorum istemeden
yada
tam istemişken
vazgeçiyorum yine içimden
her şeyden ama aslında
sadece bir şeyden
kendimden..
















sebepli sebepsiz
her aklıma gelişinde sen
genelde uykuya geç-erken,
beklerken
ve tuttururken en olmayacak zam’anları
olası düşlerimi de
yıkardım
peşinden..
















Bir yandan ne çok güldüğümü hatırlıyorum.. bir yandan ne çok ağladığımı.. Kahkahalar içinde yerde kıvranırken gözümden akan yaşı, öldürür gibi yapıp da öldürmeyen o bekleyişle akan yaşı.. Geleni, gideni.. Birinin ardından bakarken, kapıda beliren sureti.. Bilmem kaçıncı kere, ama her seferinde ilk dinleyişteki hevesle dinlediğim şarkıları, bir yandan oynadığımı, bir yandan uzak bi yere ama […]















Bir gece yarısı… Derin sessizliğin tam ortası. Bir kalp çıtırtısı yankılandı boş sokaklarda. Giden gitmeyi bilmiyor; kalanın acı çekmeyi bildiği kadar. Gitmenin de bir yolu yordamı var; acıtmadan gideceksin gideceksen… Kalplere hasar vermeden, kimseden ah almadan, kimsenin yolunu kapamadan… Ama ikimiz de biliyoruz ki; ayrılıklar kalpler kırılmadan olmuyor…
Bekleme dedi; ne zaman döneceğim belli olmaz. […]















sonbaharın son gününe yetişmeye çalışan bir cümle sahibi gibi..
aşk bu gece şehri terk etti.
tüm dünya zamanlarının dışında
gece-gündüz…
bekleten..
ne nazlı bir şiirmiş doğuranın ismi gibi..”
Grinin vucut buluşu gibiydi aşk, siyahı ve beyazı aynı tene giydirebilirdi ve biterdi ardından.. Aşk bütün şehirleri terk etse de, güzeldi.. Korkmazdı insan aşktan, üşümezdi ki hiç aşk sarardı onu.. düşse bile, aşk […]






















Aşka ara verdiğim zamanlarda çaldın kapımı, yüz görümlüğü kadar kısa gelip geçtin içimden sana ait herşeyi bırakarak..

Sonra, sonra lâl kırmızı gün batımlarında aradım hep seni..

Tütün kokan tenine değince ellerim kavrulurdum şimdi ne zaman sigara içsem tütün kokan tenin gelir aklıma, gözlerin gözlerime değse darlara düşer titrerim.

Gözlerinde arardım kendimi, aksim’din..

Güvercin kanatlarına yüklediğin sevgin/sevinçlerinle gelmiştin bir kuşluk vakti

Kurak, çorak bahçeme en güzel çiçeklerini ekmiştin buram, buram kokardı fesleğen’ ler yasemen’ler sen kokardın..

Savururdu ulu çınar dallarını gülüşünle..

Cemre gibi düşmüştün dünyama yüreğime, aklıma tenime..

Gidişinde gelişin gibi sessiz olmuştu aniden haber vermeden. Sessizlik ormanında yürürken geceleri adını fısıldadım her tarafa, cevap vermedin..

Neredeydin bilinmez, kime sorsam başı önde sessizliklere gömülüyordu..

Deniz tanrısı Poseidon’ a sormak geldi aklıma, kum tanesi olup bir istiridye de yaşıyordun belki eşsiz güzellikte inci tanesi olmak için, sonra şarap tanrısı Dionysos’ a bağ bozumu üzümlerden yapılan damaklarda eşsiz tatlar bırakan şaraplar’ amı dönüştürmüştü seni, oda diğerleri gibi sessiz kaldı...

Bulma arayışlarım sürerken.!..

Kaf dağının ardındaki masal ülkesine kanat çırpan zümrütüanka kuşuna sordum

Kanatlarında taşımıştır diye adını haykırdım ona..

Bilmiyor musun dedi .!..

Yok artık arama boşuna dönmeyecek, geldiği yere gitti yaşamdaki her canlı gibi döndü özüne..

Sonra hızla kanat çırpıp uçtu gitti uzaklara anladım yoktun ve artık olmayacaktın..

Ölmüş tün..!

Ha bugün ha yarın deyip ertelediğim, söylemek istediğim halde söylemediğim nede çok şeyim vardı, ama geç kalmıştım..

En hoyrat davranıp en çok sevdiğim’ din beni en çok seven ve en iyi anlayan.. Geceleri sessizlik ormanında ilerlerken bir başıma, başım yukarıda gülerek göz kırpıyorum zaman, zaman biliyor ve hissediyorum ki sende bana gülümsüyorsun o an..

Geçmişte söylemediğimi ve gözlerimi kapayarak fısıldıyorum şimdi..

Bil ki..! Çok sevdim seni...