Kim sévécék söyLé bénim gibi déLicé
Kim ağLar ki böyLé sonsuz bir biLinmézé
!.. GözLérimdén umut SéninLé bérabér gitti kaLbimi sorma isyan étti ..!

Gülmek “SAFTIR” denme riskini göze almaktır.
Ağlamak ise “DUYGUSAL” görünme riskini…
Birine yakınlaşmak “KENDİNİ KAPTIRMA” riskini göze almaktır.
Sevdiğini söylemek “SEVİLENİ YİTİRME” riskini…
Düşüncelerini söylemek ise “DOKUZ KÖYDEN KOVULMA” riskini…
Umutlanmak “HAYAL KIRIKLIĞINA UĞRAMA” riskini göze almaktır.
Sevmek ise “KARŞILIK GÖRMEME” riskini…
Ama riskler alınmalıdır çünkü hayatımızın en büyük riski hiç risk almamaktır.
Çünkü yaşamak “ÖLMEK” riskini göze almaktır.

YaLnızLığın üstüne şiir oLmaz ..
Şiir yaLnızLığı bulur sisLerin içinde
Sen kendine ait değLsin unutma
AitLiğin sevgime
KaLbime ses ver diyorum bu baharda ..
Şans ver kendine
Ansın ..
Anımsın ..
Her mevsimde SevgiLim
Son baharımsın

Seni sen yapan seni kendinle buluşturanın adıdır yalnızlık aynı zamanda. Üretmenin yaratmanın kendini bulmanın kendi gerçeklerine ulaşmanın yoludur yalnızlık...

AğLamak istiyorum gözyaşım bitene kadar…
Gözyaşım; ruhumu kaLbimi buLunduğu durumdan kurtarıp temizLeyene kadar…
Yepyeni ,huzurLu ,mutLu bir ben ve yanımda
Sen oLana kadar ..















Konuşsa/na üşüyen harflerimle...
Sevse/ne yeniden bu kimsesizi..

Geçmişten kalan hiçbirşey yok
Öylesine berrak herşey
Yalnız ve karanlık
Kaybolan sen gibi.
Şimdi sadece ben..

GüLerken yakaLadığımda kendimi...
Kaçıyorum hemen...
Ayıp sayıyorum...
İhanet ediyorsun diyorum...
Senin yüzün güLmezken güLmek bana da yakışmıyor
...

fazla sevdim seni.
fazla sakındım seni gözümden...
fazla özledim fazla bekledim
fazla dinledim seni.
fazla anlattım sana..
...