Çevrimdışı

Haber kendi ürettiği içerikleri yok etmektedir. İletişimi toplumsalı yok etmektedir. Bunun iki nedeni vardır.
1. İletişim kurmak yerine sahneye koyduğu iletişim oyunu içinde kaynayıp gitmektedir. Anlam üretmek yerine sahneye koyduğu anlam üretimi oyunu içinde kaynayıp gitmektedir. Bu simülasyon.( Simülasyon ve Simülakr için: ) adlı devasa süreci biz çok yakından tanıyoruz;
- yönlendirici olmayan karşılıklı konuşmalar (interview),
- konuşma hakkı tanımalar,
- izleyici telefonları,
-her türlü katılma biçiminden yararlanma,
-konuşmayanlara şantaj yapma yani “Bu sizin sorununuz, haber demek siz demektir, vb”.

Dört bir yanımız bu türden bir hayali içerik, homeopatik (dozda) bir aşı ya da uyanıkken görülen düş türünden bir iletişim, bir haber ağıyla sarılmıştır. Sahneye çıkma arzusunun sahneye konulduğu bir kısır döngüsel düzenleme, bir tür iletişim antitiyatrosu yani geleneksel kurumu yadsıyarak sağlığına kavuşturma yani kapalı devreye dönüşen bir olumsuzluk. Bu haber simülakrını ayakta tutabilmek için muazzam bir enerji harcanmaktadır. Bunun amacı bizi radikal bir anlam yokluğu gerçeğiyle karşı karşıya getirecek ani bir simülasyondan kurtulma olayını engelleyebilmektedir.

Burada iletişimin ortadan kaybolmasının mı simülakrın bu boyutlara vurmasına neden olduğu ya da önce caydırıcı amaçlara sahip simülakrların mı ortaya çıkarak her türlü iletişimin olasılığını ortadan kaldırmış olduğu gibi bir soru sormak gereksizdir (gerçeğin yerini alarak gerçeğe bir son veren model). Burada hangi terimin öncelikli olduğu sorusu yersiz bir sorudur çünkü öncelikli bir terim yoktur. Bu kısır döngüleşmiş bir süreçtir —bu bir simülasyon sürecidir yani hipergerçek bir süreç. Anlam ve iletişim hipergerçekleşmiştir. Gerçeğe bir son veren şey gerçekten daha da gerçek gibi görünendir.

Birer kapalı devreye benzeyen iletişim ve toplumsal bir yem işlevine sahiptirler -üstelik bu yem bir mitin gücüne sahiptir. Sistemin kendi gerçekliğini kanıtlayabilmesi için göstergelerin (haberin) sürekli olarak yinelenmesi gerekmektedir. Olmayan varlığını imgeler yani göstergelere dönüşerek yineleten sistem bu sayede bir gerçeklik katsayısına sahip olabilmektedir. Habere inanılmasının ve iman edilmesinin nedeni de zaten budur.

Oysa bu inanç biçiminin arkaik toplumlardaki mitlere inanma biçimi kadar karmaşık bir şey olduğu söylenebilir. Çünkü insanlar hem inanırlar hem inanmazlar. Bu konuda kendi kendilerini sorgulamayı gereksiz bulurlar. “Yalan söylediklerini biliyorum ama herhalde o kadar da değil”. Sistemin bizi içine kapatmış olduğu bu anlam ve iletişim simülasyonuna kitlenin tamamı yani her birimiz bir tür ters bir simülasyonla karşılık veriyoruz. Sistemin caydırıcılığına karşı soğuk bir tavır alıyor ya da daha da karmaşık bir inanç biçimiyle karşılık veriyoruz. Mit diye bir şey vardır ancak buna bakarak insanların mite inandıkları düşüncesine kanmamak gerekir. Eleştirel düşüncenin bizi içine düşürmeğe çalıştığı tuzak da budur çünkü kitlelerin aptal ve naif olduğu gibi bir önyargı sayesinde ayakta durabilmektedir.

2. İletişimin bu anormal boyutlara ulaşan görüntüsünün gerisinde iletişim araçları ve haber bombardımanının toplumsal yapıyı bozmaları engellenmemektedir. Haber hem anlam hem toplumsalı aşırı yeniliğin tam tersi sayılabilecek mutlak bir antropiye benzemeye mahrum ettiği bir nebula aracılığıyla anlamsızlaştırmaktadır.

Öyleyse iletişim araçları toplumsallaşmayı sağlamaya yönelik araçlar değil, toplumsalın kitleler içinde için için kaynamasını sağlayan araçlardır. Zaten bu mikroskopik gösterge düzeyinde yer anlamın için için kaynama olayının makroskopik düzeydeki uzantısından başka bir şey değildir. Bu olayı güncelliğini henüz tüm boyutlarıyla yitirmemiş olan MacLuhan’ın medium is message formülünden yola çıkarak çözümleyebilirsiniz.

Burada anlam anlama ait tüm içeriklerin egemen bir iletişim aracı tarafından yutulması demektir. Olay çıkmasını sağlayabilen tek şey iletişim aracıdır -içerikler ister tutucu isterse yıkıcı olsun hiçbir şey fark etmemektedir. Bu durum her türlü anti-medya, korsan radyoculuk, anti- medya vb olaylar için de ciddi bir sorundur.

Alıntı.