Yoksun kaldık alkışlanamamaktan.
Oynayamadık rolumuzu kötü olamadık
Kötüyü oynayamadık güzelim.
Oynadılar, güzel oynadılar..
Yanardöner insanlar.
Sokaktaki köpek kadar olamadılar.
Bağıramadılar..
Yüzümüze haykıramadılar
Gizliden gizliye kudurdular..
Çıkarları uğruna karakterlerini sattılar.
İnsan olamadılar..

En güzel yanın neydi biliyor musun?
Doğruluğun.
O güzel karakterin
Bana özel olan dostluğun..
Kardeşliğin..
Şimdi bakıyorum bana karaladığın satırlara..

Jady: Bazen yoksun kaldık alkışlanmaktan, bilemedik rolumuzu, ya da elimizden aldılar tek bir kelime ezberleyemeden.Neden başaramadık sahte olmayı ? Biz bize kaldık, dostluğumuza sığındık.Onlar değil biz kazandık.

Lady: Biz, bize kaldık.. ve yine her defasında roller verildi kişilere, kaybettiler. Bana kalan en güzel yanın başrolde olmandı defalarca..
Yine başroldesin bende En değerli olan yerde.

Unutma güzelim, en değerli olan yerdesin. [Vazgeçemediğim].