| Ağla/ma/dım..
Eylüllere Gömüldü Yüreğim
Beklentilerini Azalttı Hayattan
Kayıp Ruhlarını Katladı İnsanların
Gülümseyen Dudakları Kapattı.
Umuttu Doğan Güneşin Adı..
Yarındı
Aldırmadı.
Eylül Bakışlarına Gömüldü Yüreğim
Her Şeyi Yanlış Anladı.
Bir Alışkanlıktı Belki Arayışların
Ve Bitecekti Günün Birinde
Biliyordu Sessiz Yanlarım.
Heyecan Azalıyordu.
Sessizlik Coğalınca..
Biliyordu Ve Bilinçli Susuyordu.
Buduyordum Kendimi Senden
Dallarım Kırılıyordu
Çatırtıyla Önünde
Ruhum Kayıplara Karışıyordu.
Konuşsa; `Aşk Ağlatacaktı Biliyordum.. ´
Ve Susuyordum.
Gözlerim Çırpınıyordu
Zorluyordu Sabrın Duvarlarını
`Ağla´ Diyordu Kemirgen Bir Ses.
Ağla, Tüken Aşkın İçinde..
Eylül Bakışlarına Gömüldü Yüreğim
Ve Uzaklaştı Mürekkebinden Acının
Bitecekti Günün Birinde
Biliyordum..
Ağlayamadım.
Vurdum Kendimi BakışLarında da
Aldırmadım.
Sen Gülen Yanımı Bil Diye ;
Hep Ağlamadım Yazdım,
AğLa/ma/dım..
speLL..
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
|