Şadırvan Konuşuyor Şiir
Ben bir ulu cami şadırvanıyım
Mana âleminden izler bilirim
Elden ele giden dost kervanıyım
Nice kışlar nice yazlar bilirim
Sema kapısını açarken ezan
Kuşatır âlemi rahmet-i Rahman
Meleklerle dolar boşalır mekân
Böyle yaşanası hazlar bilirim
Güvercinler dört yanıma konarlar
Sularımdan içip içip kanarlar
Hu hu diye diye Hakk'ı anarlar
Dualar demeti sözler bilirim
Seherlerde başlar bir fasl-ı saba
Ulu çınarları sanırsın tuba
Nur simalar naziredir mehtaba
Aşk ile çağlayan gözler bilirim
Bir muhterem her gün abdest alırdı
Musluğumda gül kokusu kalırdı
Yanına her gelen huzur bulurdu
Bakmaya doyulmaz yüzler bilirim
Mihrabında okuyunca hafızlar
Kubbe yankılanır duvarlar sızlar
Dinlemeye gelir gökte yıldızlar
Burda doğmuş ne yıldızlar bilirim
Kim olmaz ki şu caminin kandili
Olsaydı söylerdi taşların dili
Neler gördü eyvanları mahfili
Beş vakit okunan cüzler bilirim
Ordular dönerken bitince sefer
Hele bir de olmuş ise muzaffer
Bir kahraman olur en küçük nefer
Gazalar şahidi tozlar bilirim
Karşıda gördüğün sadaka taşı
Gariplerin fakirlerin sırdaşı
Dibinde gizlidir nice göz yaşı
Çoktan makbul olmuş azlar bilirim
Bu camiler kaynağıdır rahmetin
Nişanıdır memleketin milletin
Mekânıdır kardeşliğin sohbetin
Suya dönmüş nice buzlar bilirim
Ben bir ulu cami şadırvanıyım
Şahidiyim huzur dolu anların
Gece gündüz yollarını beklerim
Mutluluk arayan tüm insanların Hakkı Şener |