Çevrimdışı

seni ölmek için sevmişim ben...
ben sözümdeyim,kendim için heran ölüyorum
senin için tekrar dönüyorum,katlanıyorum bu acıya...
ne kadar sensiz olsada dirilişim,bu amansız dünyaya..
ufak ufakmış hayellerim,başta...
sonunu hiç beklemeden,hiç düşünmeden gerisini...
seni gördüğünde titreyen,beden..artık solgun bir gül gibi
yapraklarını döküyor,sevdiğini sonkez göremeden...
belki seneler alır seni benden
belki sevgilim dediğin başka biri
belki de ben giderim,seni beklemeden...
ama seni sevdiğimi unuturmuyum...ölümsüzleşirken
ne yani,bittimi...?sana olan ölümsüz aşkım
gittim diye unutucakmıyım seni,hayalimdeki kadını
bir busesine ömrümü veririm sözümü,unutucakmıyım...
gözlerin gidecekmi sandın gözlerimden..
sesin yankılanmıcakmı kulaklarımda artık
nereye baksam seni göremiyecekmiyim sandın...
zaman ve ölüm kardeş olmuşlar bana karşı...
unutsunda gitsin demişlermi gerçekten..
peki...bilmiyolarmı ölüm bana şeffaf gelir..
arkasında sen olduktan sonra..
sen varsınya işin sonunda...
senden beklediğim BUSE'yi alarak giderim bu hayattan
arkama bile bakmam giderken..geride bıraktıklarımı saymadan...
yanılmışsın...
seni unutmak için sevseydim eğer.
unutucağını bilsem,unutucam da desem..
ya aşkından sarhoşturum o saniye
yada ölümün üzerimdeki dakikalarını,saymaya başladığını
hisseder gibi olmuşumdur...
bütün çaba sonkez elveda demek içindir,belkide...
olsun,senin için ölmekten güzel,yaşamaktı sadece
tebessümleri görebildikçe...
gidiyorum diye sakın üzülme,yoksa nasıl affederim kendimi
ve kararımı verdiğim saatleri...