Sen olsan ne olur! Sen olmasan ne?
Sen olsan ne olur! Sen olmasan ne? Alevlerden bir kılıç, bedenimi ikiye böldü,
Sen olanı kopardı attı, kana bürüdü...
Yerin prangaya vuruldu, zindanda çürüdü,
İsmin yaşasa ne olur! Yaşamasa ne? Sevda; suya bırakılan saman çöpü değil,
Yar; yağmur içmiş, bahar toprağı değil,
Boşversene hayırsızım, bu iş senin harcın değil,
Artık umut eksen ne olur! Ekmesen ne? Bahar tükenivermiş, yapraklar solgun düşüyor,
Kara kış yol almış, kapımı çaldı çalıyor,
Dün,bugün,yarın... Ezelden ebede akıp gidiyor,
Ben yerimden göçsem ne olur! Göçmesem ne? Akan suyu tedirgin eder sesinle,
Buzları parça parça kırar hükmünle!
Yönünü belirtmeden, sinsice sızıp içime,
Şimşek şimşek çaksan neolur! çakmasan ne? Kederimi ifadeye, davranış biçimi yok...
Ne çok yanıyor canım, bilsen ah ne çok!
Salıpta bağrıma, ateşten kızıl bir ok,
Vuran sen olsan neolur! Sen olmasan ne? Esra Özdemir, yüregine saglik güzelim... |