Çevrimdışı

Uçarı neşeli bir kız günün birinde hastalanır ve evin sokağa bakan odasında pencereye yaslanmış yatağında doktorun gelmesini bekler.Doktor iyi bir muayene yaptıktan sonra anne/babasını oda dışına çağırır.Kız, dokror ne söylerse söylesin bünyesinin kaldıracağını söyler ve anne/baba da tamam der.Doktor kızlarının kanser olduğunu söyler.Kız azıcık doğrularak peki daha ne kadar yaşayacağım doktor bey dedğinde ise doktor net bi cevap vermekten kaçınır.Ve pencereye doğru doğrulur perdeyi sıyırarak, şu ağacı görüyormusun işte son yaprak düşünce ruhun bedeninden ayrılacak.Kız ölüm haberini alırken bile bu kadar zorlanmamıştı çünkü yavaş yavaş ölümü seyretmek daha acı geliyordu...
Komşu bayan kızın rahatsızlandığını duyup geçmiş olsun ziyaretine gelir.Hastalığını öğrenir ama ne zaman öleceğini bir türlü soramaz kız anlar ve doktorun yaptığını yapar işte bu ağaç der.Günler geçer kız her sabah heyecanla kalkar ve ağaçta daha ne kadar yaprak kaldığına bakar.Artık elle sayılır kadar yaprak kalır.Artık o akşam öeceğine karar verir.Ama sabah kalktığında hala bir yaprağın düşmediğini görür derken günler haftaları, ayları kovalamış ama kız hala ölmemiştir ve yaprakta düşmemiştir.aynı Doktor çağrılır kız yine iyi bir tedaviden geçer ve kızın kanseri yendiğine kanaat getirir.Kız hala yaprağın neden düşmediğini merak eder.iyleştiği için ve kendini dinç hisettiğinden kalkıp ağacın yanına gider ama ağaçta yaprak yoktur.Üzülerek odasına döner ama pencereden bakınca yine o yaprağı görür.Derken kız dışarıda pencere izasından yaprağa doğru gider ve muhteşem gerçeği görür...Ağacın arkasında kalan evde oturan çocuk sevdiği kızın hayata hayata bağlanması için ağacın arkasındaki duvara gerçekci bir yaprak çizmiştir...