| |
|
12 Temmuz 2025, 13:50
| #1 | |
| Çevrimiçi ~ Gothicum Est Pulchrum ~  IF Ticaret Sayısı: (0) | Kadınlar, İkili İlişkilerde Erkeklerden Daha mı Acımasız? Kadınların erkeklerden daha acımasız olduğuna yönelik genel kanaat ne kadar doğru? Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. merhamet duygusu, daha güçlü demeyelim de elinde daha çok imkan olan canlının diğerine acımasıdır. acıma kelimesi biraz hüzünlü geliyor ama yeri gelir affetme, yeri gelir yardım etme, yeri gelir bağışlamadır. kadın ve erkeğin pozisyonlarını düşündüğümüzde ise, merhametli olması gereken erkektir. kadınların çoğu da merhametli erkekleri sever, acımasız erkekleri sevenlerin de olduğu ilişki türleri vardır ama onların farklı sebepleri bulunur. haliyle erkeğin kadından merhamet beklemesi, onu acımasız olarak nitelemesi, küskünlük göstermesi, rollerin değişimi anlamına gelir. roller değiştiğinde de o erkek, kadınlara artık çekici gelmez. acımasızlık kadın için bir savunma mekanizmasıdır ona ihtiyacı olduğu için o şekilde davranır. eğer erkek kadının bu duygu durumunu paylaşırsa daha acımasız olacaktır. örneğin; eski sevgilisinden kurtulmak isteyen yeni sevgilimize yardım etmek isterken oluşan adrenalini hatırlayın! nasıl da öfkelenip dünyayı yıkacak duruma geliyoruz değil mi? nasıl acımasız, sinirli bir adama dönüşüyoruz! peki ya biz olmasaydık? ucu bize dokunmasaydı? bu kadının halen “benimsin” diyen bu vatandaşa karşı acımasız bir hale gelmesini nereye koyacaktık? vicdansız mı diyecektik? bu abiye bir şans daha ver eh kahpe! aşkın hiç mi hatırı yok diyecektik? ya bu kadın bir zamanlar bizi doğurmadan önceki annemiz olsaydı? ablamız, kız kardeşimiz olsaydı? bir şeyler değişir miydi? bu acımasızlık nereden geliyor diye düşünmediğimiz sürece, kadınlardan nefret etmek bize ancak hüsranla döner. empati yapmayı bilmeyen insanın küskünlüğü ve çekilecek acısı da bitmez. mesela benden ayrılan bir kadının “başıma bela olacak mı, kapıma dayanacak mı! ne zaman peşimi bırakacak” diye düşünmesi beni rahatsız eder. böyle olacağını düşünüp pençelerini çıkaranlar da oldu. yaşadığı aşkı ve o sevimli günleri unutup bi an kibariye'nin annesine dönüşenler de oldu. fakat hep hayal kırıklığına uğradılar. sonra dönüp “iyi misin! bir sorun yok değil mi” diyenler de onlar oldu. belki de acımasız değiller, sadece korkuyorlar… sonuçta hepimiz aynı değiliz, aramızda zayıf gördüğü insana vurmakta çekinmeyecek insanlar da var. erkeği güçlü yapan şey kadından merhamet beklemesi değildir, küsmek, kadına hesap sormak, kadını yermek için bir grubun felsefesine dahil olmak, tepkisini içselleştirmek ve sınırlarını belli etmek değildir. erkek kadınla yarışmaz, onun karşıtı bir düşüncenin içine girmez. erkeklik netlik gerektirir, kadına merhamet gösteren, vicdanlı olan yapı erkektir. kadından karşılığını beklemez. o zaman kadının saygısını ve sınırsız itaatini kazanır. en önemlisi de erkek tek başına erkektir. o zaman en güçlü olduğu andır. hiç bir kadının hayır diyemeyeceği erkek de, tek başına ayakta durabilen kişidir. o yüzden sosyal medyadaki ilişki uzmanı kişilerin, "kadınlara karşı birlik olmalıyız" çağrılarına kulak asmanın, kadına düşmanlık etmenin, kadına küsmenin, kadını öcü gibi göstermenin bize bir faydası olmaz. bu sizi sadece daha zayıf gösterir... konuya direkt bodoslama daldım, çünkü; kadının en acımasız olduğunu düşündüğümüz an ve bu cümleyi kullandığımız an, ayrılık sonrası erkeğin talepkar olduğu dönem. o sevecen ve sevgi dolu kadın bi an da sinirli, agresif, kaçıngan, kurtulmak isteyen birine dönüşüyor. ısrarla derdini anlatmaya çalışan adamdan kaçan, onu kendisi için artık tehlike gören, başına bela olmasından korkan ve bu sebeple daha radikal kararlar alan bir yapıya dönüşüyor. halbuki, yaşanılan onca güzellik nereye gitti? o seven, güvenen kadın ne oldu da bi anda sevdiği adama karşı bu kadar acımasız hale gelebildi? ama erkek bunları yapmazdı! ayrıldığı kadın peşinden gelse bile onu tehdit olarak görmezdi. en fazla red eder, hatta daha insaflı bile davranırdı. bu erkeğin acımasız olmadığını ama kibarca red edebileceğini de gösteren bir farktı. buraya kadar anlattığım şey ilişkilerde görülen genel durum… zaten bu cümlenin esası da buna dayanır. yoksa; kim bir erkeğin kedileri kadınlardan daha çok sevdiğini, kim bir muhtaca kadınların daha az yardım edebildiğini, kim savaşta ölen bir çocuğa erkeklerin daha çok ağladığını iddia edebilir ki? bir kadın ve bir adam arasında hangisinin daha acımasız olduğunu söyleyebileceğimiz bir fark varsa o da ancak ilişkiler için geçerli olabilirdi. bu da ayrılık aşamasında kadının erkekten kaçma şekli ile, erkeğin kadından kaçmayışı arasındaki fark kadardı. kadın ve erkeğin birbirine zarar verme konusundaki acımasızlığı da farklıdır erkek güce dayalı bir eylem sergilerken, kadının çoğunlukla böyle bir imkanı olmadığı için, daha duygusal ve yıpratıcı şeyler yapar. erkek yumrukla işini çözerken, kadın ise manipülasyonla, iftira ile, sözler ile acı çektirmeye çalışır. bunlar bir yumruktan daha can acıtıcı olabilir. o yüzden algımız burada değişir. her canlının savunma mekanizması ve silahı farklıdır. bu gücü ile alakalıdır. nasıl ki aslanın dikenleri yoksa, kirpinin dikenlerinin olması gibi. aslında burada acıma sanılan şey, erkeğin kendisine olan güveni ile de alakalıdır. erkeğin, terk ettiği kadının ısrarcı olması karşısında kayıtsız kalsa bile, radikal ve agresif bir davranış göstermeme sebebi kendini her zaman güvende hissetmesi ile doğru orantılıdır. hatta yeni sevgilileri (kadınlar) bu durumdan şikayetçi bile olurlar. “neden bu kadar taviz veriyorsun, yoksa bu hoşuna mı gidiyor” diye erkeği suçlandıkları bile olur. aynı durumdaki kadınlar için; acımasızlık olarak nitelendirilen şey ise güvensizlikle açıklanabilir. erkeğe ve yapacaklarına güvenemez. kendisini korumak için pençelerini göstermek zorunda olduğunu hisseder, çünkü fiziksel olarak kendisini koruyacak durumda değildir. keskin bir çizgi çizmek ve karşı tarafa yerini bildirmesi gerekir. bu durumda kadını acımasız yapan şeyin erkeğin öngörülemez sahip olma hissi, erkeği de bu kadar vicdanlı yapan şeyin, kadının daha zayıf ve tehlikesiz olması demek çok mantıksız olmaz. birimizin zayıflığı diğeri tarafı şefkatli yapabilirken, birimizin gücü diğer tarafı daha acımasız yapabilir. acımasızlık dediğimiz şey bir savunma duvarıdır. bu, nefret etmemiz gereken insanlar olduğunu göstermez, bu kontrolsüz bir güce sahip olduğumuzu gösterir. o duvarı yıkmanın yolu daha fazla güç değildir. bazen vazgeçmektir. her zaman işe yarar. Alıntıdır..
__________________ Yallan i'Kilual Jema acscigga ko Daorue Jir Nauk i'Olonhe | |
| |  |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Benzer Konular | ||||
| Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Cevaplar | Son Mesaj |
| Kadınlar mı daha acımasız, erkekler mi? | Ayışığı | IF Soruyor | 3 | 01 Şubat 2025 01:15 |
| İkili İlişkilerde Neden Erkekler Değil de Kadınlar Seçen Taraftır? | dae | Ah Kadınlar | 0 | 05 Kasım 2024 19:34 |
| İkili İlişkilerde Erkekler mi Yoksa Kadınlar mı Karşısındakinin Zekasına Daha Çok Önem Verir? | dae | Merak Ettikleriniz | 4 | 26 Ekim 2024 13:40 |
| İlişkilerde sorun daha çok kadınlar mı erkekler mi? | Sarya | Aile Evlilik ve Çocuklar | 0 | 08 Ocak 2021 10:59 |
| İlişkilerde sorun daha çok kadınlar mı erkekler mi? | YaRen | Aile Evlilik ve Çocuklar | 7 | 21 Mayıs 2019 14:48 |
Ağaç şeklinde
