Ben sevmeyi bilmiyorum baba

Ben sevmeyi bilmiyorum baba,
öyle güzel sözler etmeyi,
öyle şaşalı iltifatları,
beceremem

ben dediğin çıkar giderim
sevdiğimi
ama sadece sevdiğimi söylerim
ve beklerim cevabını

tozkondurmaz yüreğim
aslında kaskatı değildir baba
bakma sen bana,
ancak insan bir kez unuttu mu
hatırlayamıyor sevdayı

bilemedim şimdi baba
ben sevdayı mı unuttum,
yoksa güzel sözler etmeyi mi?
hem sevda dediğin sahiplenmekti hani
oysa ben bir ağaç gibi
yani yaprağını sahiplenen bir ağaç gibi
sahiplenmiştim
bu da olmadı baba..

hem artık yoruldum
daha yolun sonuna çok var biliyorum
duruyorum bu mavi durakta
sevmeyi bırakıyorum buraya
hayalleri de sığdırıyorum
halet-i ruhiyemde kalsın burada
onun bakışları da kalsın
kokusu da
ten rengi de
gözleri de
dudaklarının kırmızılığı da

yok, ben sevmeyi bilmiyorum baba
öyle şaşalı sevemiyorum
bir dikiş tutturmuş sarıyorum kendimi
bu hayatı daima yokuşa sürüyorum..