[Rima]

Yüzünü bile görmek, son derece akıllı cihazlarımızın ilettiği ölçüde sesini duyarak yaşadığımızı sandığımız aşklar... Eskilerin yeşilçam sevdalarını beğenmeyip avuç avuç tutunduğumuz mobil sevdalar.

Yılbaşı büyük ikramiye çekilişlerinin sonucunda ki rakamları bekler gibi mesaj kutumuzda büyük bir heyecan ile beklediğimiz sevgilimizin numarası ne yazık ki amorti bile etmiyor aşk severler.

Bilinmeyen numaralar servisinden edinilmişcesine özensiz ve artık o dakikadan sonra ne yaparsanız yapın bilenen en bilinmeyeninizdir o çok sevdiğiniz.

Oysa daha ilk telefon görüşmesinde sizi sizden fazla anlayan ve hissettiğini sandığınız o aşk, iki sokak ötedeki bakkal amcadan bile daha yabancıdır aslında size. Gel gelelim ki biribimizi tanımaya vakit ayırdığımız her çağrı sesi ilk başlarda seni seviyorum tonunda ilişir yüreğimize. Zamanla rehberinizi işgal eden tek numara oluverir.

Göz bebeklerinin içine bakılmadan dile getirilen duygular yalnızlığımıza o anda merhem gibi gelirken zamanla keşkelerle doldurur yürekleri. Ki yine çok sonradan belirecek olan bir farkındalık ile öğrenilir bunlar.

Günler günleri kovalar koşar adım ve derken yavaş yavaş azalır sesini coşkuya ileten aramalar. Yeri tek kelimelik kısa cevaplara bırakılıvermiştir o uzun bitmek bilmeyen sesli sohbetler. Ve sonu malum; Aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor, lütfen daha sonra tekrar denemeyiniz...

Bir telefon sesi ile başlayıp biter böyle ölüp bittiğimizi sandığımız o saniyelik rüya.