“Beni gerçekten sevse değişirdi.”

Sevgi ve değişim arasındaki çizgi bazen belirsizleşebilir. Partnerinin bazı yönlerini değiştirmesini istemek normaldir, ancak sevgiyi değişimle eşdeğer görmek ilişkiyi çıkmaza sokar. Gerçek sevgi, karşındaki kişiyi olduğu gibi kabul edebilmektir. Kendi beklentilerini gözden geçirdiğinde, gerçekten sevgi mi yoksa kontrol mü istediğini fark edebilirsin.

“İlişkiler zaten zamanla sıkıcı hale gelir.”

İlişkinin heyecanı azaldığında, bunun kaçınılmaz olduğunu düşünmek büyük bir yanılgıdır. Aşkta monotonlaşmak bir kader değildir ancak çaba gösterilmediğinde kaçınılmaz hale gelir. Eğer bu düşünceye sahipsen ilişkinin heyecanını yeniden canlandırmak için yeniliklere açık olup olmadığını kendine sorabilirsin.

“Mutlu olmak için partnerime ihtiyacım var.”

Bu düşünce, ilişkine aşırı bağımlılık yükleyerek sağlıksız bir dinamik oluşturabilir. Partnerin mutluluğunu tamamlayan biri olabilir, ancak mutlu olmanın tek kaynağı olmamalıdır. Duygusal bağımsızlık geliştirdiğinde ilişkinde daha sağlıklı bir denge kurabilirsin.

“Terk edilmekten korkuyorum, bu yüzden fazla bağlanmamam lazım.”

Geçmişte yaşanan hayal kırıklıkları ve terk edilme korkusu, yeni ilişkileri farkında olmadan sabote etmene neden olabilir. Duygusal olarak mesafeli durmak, seni güvende hissettirse de derin bağlar kurmanı engelleyebilir. Güvenli ilişkiler, korkular yerine cesaretle inşa edilir.

“Benim için doğru kişi olmalı, hiç sorun yaşamamamız lazım.”

Gerçek aşk, mükemmel uyum demek değildir. İdeal partnerinle bile zaman zaman anlaşmazlıklar yaşarsın. Önemli olan, bu sorunları nasıl ele aldığın ve birlikte büyümeye ne kadar istekli olduğundur. Eğer küçük sorunları bile büyük krizler gibi görüyorsan, belki de ilişkilerdeki beklentilerini gözden geçirmenin zamanı gelmiştir.

Bilinçaltındaki bu düşünce tuzaklarını fark edip dönüştürdüğünde ilişkinde çok daha sağlıklı ve mutlu bir dinamik yaratabilirsin.

Kendine şu soruyu sormayı unutma: Sevgiyi gerçekten kabul etmeye hazır mıyım?