Çevrimdışı

Her affedişimiz sırtımızdaki yükleri azaltırken, kalbimizdeki duyguları da azaltır. Sürekli kırılmak, üzülmek, haksızlığa uğramak, değersizleştirilmek, sürekli affetmekle iyileşir mi? Kaybetmek için, inandığımız için, verilen sözlere kandığımız için, her defasında yeni bir sayfa açarken, o sayfalar [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]den giden zamanları temsil etmiyor mu? [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...], [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...], anlamsızlık ve tatsız geçen günler boşa geçen günler değil mi? Yeni sayfa açalım mı derken, defterin sayfaları azalmıyor mu?





Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.




Çöp kovası dolmuyor mu?

Geriye dönüp baktığımızda geçmişin koca bir çöp kovası gibi buruşturulmuş kağıtlardan dolduğunu görmüyor muyuz? Sürekli şans vermenin, sürekli barışmanın, sürekli affetmenin bir karşılığı var mı? Defter aynı olduktan sonra, yeni sayfa açmanın kime ne faydası olabilir ki? Karakter ve [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] aynı olduktan sonra, sürekli denemenin bir faydası var mı? Farkındalık olmadan, yüzleşme yapılmadan, kendini tanımadan yaşanılan her şey tekrardan ibaret değil midir?





Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.



İşte böyledir [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]ler. Eğer çözmeden yürürsen, hayatı değil, geri dönüşüm kutusunu doldurursun. Barışmak anlaşmak, çözümü ise dokunmaktan ibaret sanırsın. Oysa değişen tek şey, bir sayfa daha gitmiştir yaşamımızdan…