Çevrimdışı

Acaba!
Hayatım boyunca edindiğim tecrübelerden öğrendim ki sinirli ve öfkeliyken karar vermemeliyim. Ve sabırlı olmalıyım. Peki öğrendiğimi tatbik edebiliyor muyum? Kısmen diyebiliriz...
Karşımdakinin mutluluk anında verdiği söze de kızgınlık anındaki ettiği laflara da itibar etmem. Sabrederim, çizmeyi aşarsa sadece "dur!" derim, o kadar... Bir nevi nefsi müdafaa hali... Peki ben bunları neden yazıyorum? Ard arda, birbirleri ile alakalı olmayan onlarca maddeyi buraya sebep olarak yazabilirim... Ama gerçek sebebini ben de bilmiyorum(!). Bunu size bir tavsiye olarak vermek ya da "işte bu da size insan ilişkilerinde örnek bir davranış olsun" demek gibi bir amacım da yok...
Belki de yanlış yaptım. İnanmalıydım ve yeri geldiğinde umarsızca ben de sövmeliydim... Öfkelendiğimde kırıp-dökmeli, yakıp-yıkmalıydım... En azından sebeplerim olurdu; "vurdum ve kırdım" derdim. Nasılsa sonuç her şekilde de aynı...
Bana göre hayat böyle bir şey işte. Kesin kuralları yok ve istediğine adil... Ve belki bilinmeyen bir yer ve zamanda sabrımın ödülünü alabilirim... Kim bilir...