| |
|
01 Eylül 2011, 15:28
| #1 | |
| Çevrimdışı  IF Ticaret Sayısı: (0) | Sürek Avı Yaban domuzu avında çok kullanılan bir yöntemdir. Bu av şeklinde, yaban domuzunun olması gereken yerler, önceden iz kesmek ya da hayvanların yatak yerlerini tahmin etmek suretiyle belirlenir. Ormanın topoğrafyası ve hayvanın alışkanlıkları göz önüne alınarak sürencilerin gireceği yön ve avcıların bekliyeceği geçiş yerleri tesbit edilir. Yöreyi bilen bir avcı tarafından, yaban domuzunun geçmesi muhtemel yerlere avcılar, aynı hat üzerinde olunmasına dikkat edilerek yan yana ormanın yapısına göre yerleştirilir. Sürene girecek olan sürenciler de (sarpçılar, batancılar) sürülecek araziyi rahatsız etmeden, sürenin başlıyacağı noktaya sessizce ulaştırılır. Belirlenen bir saatte ya da haberleşme sonucunda sürenciler (varsa) köpekleri araziye bırakıp, arkasından da kendileri girerek, köpekleri cesaretlendirmek ve yaban domuzlarını ürkütmek için havaya silah atarak ya da değişik yöntemlerle ses çıkartarak sürene başlarlar. Süren esnasında, bek yerlerinde bekleyen avcılar için sakinlik ve sessizlik esastır. Ormanda yaşayan diğer yaban hayvanları özenle korunmalı ve yaban domuzu için tertiplenen avda sadece yaban domuzu avlanmalıdır. Sallanan çalılara, seçilmeyen silüetlere asla ateş edilmemelidir. Yapılan atıştan sonra yaban domuzunun yaralı olarak gittiği tesbit edilirse, avın yarasının soğuması için beklenmelidir. Süren bitmeden av yeri terk edilerek yaralı avın ardından gidilmez. Süren sonunda gerekli değerlendirmeler yapılmalı ve yaralı avın ardından öyle gidilmelidir. Köpekle yapılan sürenlerde, geçit yerlerinde bekleyen avcılar, kaçan yaban domuzlarının peşinden gelen köpekleri yakalayıp bağlamaları gerekir. Bu yapılmazsa köpekler, postayı yaran yaban domuzlarının peşinden beyhude yere takip edecekler ve bu hareket ikinci sürenin gecikmesine hatta yapılmamasına sebep olacak, köpekleri arayıp bulmak belki gece yarılarına kadar sürecektir. Sürek avı esnasında avcının köpek seslerine göre, gelen domuzun önünü kesmek için, koşarak yerini değiştirmesi, istenmeyen sonuçlara yol açarak vahim hadiselere sebep olabilir. Bu tip süren avlarında , yukarıda anlattığım gibi gerekli emniyet kurallarına uyulmadan kesinlikle tüfek atılamayacağı gibi, yanlara yani diğer avcıların bekledikleri yönlere de tüfek atılmaz. Atılacak tüfek ya hayvanın direkt olarak gelişine ya da geçtikten sonra arkasına doğru atılır. Yaban domuzu sürek avlarında her avda olunduğundan fazla dikkatli olunmalı, mümkün olduğunca aşırı kalabalık olarak yapılanve çeşitli yörelerden gelen birbirlerine yabancı avcılardan oluşan postalarla avlanmaktan kaçınılmalıdır. Unutmamak gerekir ki; BAŞKA BİR AVDA YA DA POSTADA BİR YABAN DOMUZU DAHA BULUNABİLİR, ANCAK YANLIŞLIKLA VURULAN BİR AVCI ASLA GERİ GELMEZ. Sürenin bittiğine emin olmadan, gerekli haberleşme çağrısı gelmeden bek yeri asla terk edilmemelidir. Ayrıca yaban domuzları tarafından yaralanabilecek av köpeklerine ilk müdahaleyi yapmak için gerekli olan sağlık malzemeleri ve bunlara ilave olarak strelize edilmiş ameliyat iğnesi, ipliği ve pens mutlaka bulundurulmalıdır. Sürek avlarında, tehlike yaban domuzundan ziyade diğer avcılardan geleceği için, diğer avcıların görebileceği türden giysiler giymek ve özellikle kırmızı veya oranj ağırlıklı bir şapka takmak şarttır. Eğer mümkün ise sürencilere de fosforlu ve oranj yelekler giydirilmelidir. ARAMA-TARAMA AVI Yaban domuzu avının belkide en zevkli yöntemidir. Avcının atış maharetinin yanında, gerçek avcıda olması gereken vasıflarını ortaya koyması açısından önemlidir. Bu avda avcı her yönüyle avcılık yapar. Arar, bulur ve avlar. Bunun için gerekli kriterleri yerine getirmesi ve tabiri caizse yaban domuzu gibi düşünmesi lazımdır. Yalçın kayaların zirvelerinde yapılan yabankeçisi avı kadar zevkli ve en az onun avı kadar zordur. Bir ormanın içerisine derinlemesine girerek yaban domuzunun yattığı yere kadar sokulmak hemen hemen imkansız gibidir. Burada avcıya düşen, yeteneklerini kullanarak imkansız gibi görünen bu olayı becerebilmektir. Bu av, bir ya da en fazla iki avcıyla yapılır. Sessizlik, sabır ve sakinlik esastır. Bu ava çıkılmadan önce kesinlikle parfüm-losyon kullanılmamalı, iyice dinlenilmeli, yeterince uykuya doyulmalı ve yarı tok olunmalıdır. Yaban domuzları mevsime ve geceye göre değişik yataklarda barınırlar. Bunların tesbiti ancak avcının bilgisi ve tecrübesiyle olur. İki avcı yan yana belirli aralıklarla yürürken devamlı suretle birbirlerini kollamalıdırlar. Ormanlarda yaşayan büyük hayvanlar, genelde orman içi yolları ve patikaları kullanmayı tercih ederler. Bu tercihi yapmalarında ki en büyük etken sessizlik ihtiyacıdır. O yüzden bu tür bir avın yapılabilmesi ve ormanın derinliklerine sessizce girilmesi için avcı da bu yolları kullanmalıdır. Avcılar çok sakin ve sabırlı olmalı, gürültülü hareketlerden kaçınarak, sert hareket etmemeli, en küçük bir bıkkınlık emaresi göstermeden, konsantrasyonlarını bozmadan birbirlerini kontrol ederek, araziyi en ince detayına kadar aramalıdırlar.Yaban domuzlarının mevsimlere ve hava şartlarına bağlı olarak sık sık yer değiştirdiği göz ardı edilmemelidir. Yaban domuzlarının arazinin hakim noktalarınada yataklanacağını düşünerek, rüzgarı da karşıdan alacak şekilde aşağılara gözükmeden, yolun üst tarafından ilerlemeli, sık sık havayı dinlemek için durarak sessizce (parlama ördek avlarında su seviyesi düşük kenarları yüksek , otsuz, kamışsız kanallarda ördek avlar gibi) alt kenara gelinerek aşağılara bakılmalı ve tekrar geri çıkarak, bir müddet daha yürüyüp, başka bir noktadan dik olarak arazi tekrar yoklanmalıdır. Bu tür avlanma aynı yabankeçisi avı gibidir. Bazan saatlerce aynı kayaya baksanız bile yabankeçisini fark etmeyebilirsiniz. Ormanda bir hayvanın da fark edilmesi çok zordur. O yüzden çok dikkatli olunmalı bir taş misali sessiz ve sakin, şüphe edilen yerlerde gözetleme yapılmalıdır. Her dönülen viraj, gelinen tepe üzerlerinin arkası sessizce yoklanmalı ve ses dinlenmelidir. Orman içi patikaların ve yolların kullanılmaması halinde yaban domuzuna yaklaşmanız tamamen bir tesadüf eseri olacaktır. Bu av için en iyi hava , karın henüz yağdığı ya da sertleşmediği havalar ile hafif yağışli ve bulutlu havalardır. Bu havalarda yaban domuzları her zamankinden dah fazla gezerler. Dolayısıyla bulunma olasılıkları o nispette artar. Diğer yöntemlerde pek önemli olmayan giysiler bu avlarda önem arzederler. Bu avlar esnasında, ses çıkartmayan, hafif ve nefes alan, yani terletmeyen giysiler ile ayakkabı olarak, altı yumuşak, mümkün olduğunca bastığınız yeri hissedebileceğiniz botlar kullanılmalıdır. ÖNEMLİ BİLGİLER: Yaban domuzları ekim ayının ortasından itibaren çiftleşmeye başlarlar. Dolayısıyla bu dönemden sonraki aylar dişi yaban domuzlarının hamilelik aylarıdır. Bu aylarda özellikle sürek avlarından kaçınmalı ve dişi hayvanların vurulmaması için azami dikkatin gösterilmesi gerekmektedir. Yaban domuzunun yavrularına çeşitli yörelerde farklı isimler verilmektedir. Örneğin İç Anadolu'da bir yaşına kadar "moza","potnak" veya "potak", bir yaşından büyük dişilerine "beniş" erkeklerine "azılı" denir. Yaban domuzunun 3-4 yaşında bulunan ve 60-70 kg. Arasında olan azılılarına "karapürçek" denir ki yaban domuzunun en cüretkar ve saldırganı bunlardır. Yaban domuzunda da köpekte olduğu gibi ısırma iç güdüsü hakimdir.Böyle bir olayla karşılaşıldığında hayvanın kuduz olabileceği ihtimali göz önüne alınarak derhal tıbbi müdalale yapılmalıdır.İlk aşamada yara yerinin sabunlu su ile bolca yıkanması gerekmektedir.Saldırgan hayvan ele geçmiş ise kafası kesilerek veterinerliğe götürülmeli ve gerekli tetkikler yaptırılmalıdır. Ayrıca yaban domuzunun etinde "trichin" denilen parazitin olma olasılığı yüksektir. Etinin yenilmesi istenmesi halinde, bir veteriner gözetiminden geçirilmesi gereklidir. Yaban domuzlarına yerleşen parazitler ve yerleşim bölgeleri şöyledir; Trichina spiralis : Adele içerisinde ve bağırsakta Cysticercus tenuicollis : Karaciğerde Cysticercus cellosa : Beyin, kas ve gözlerde. | |
| |  |
| IRCForumlari.NET Reklamlar |
   |
 |
| Etiketler |
| avı, sürek |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| Seçenekler | |
| Stil | |
| |
Normal
