Okyanusların derinliklerinde yaşayan kemik yiyen solucanların, 100 milyon yıldır deniz tabanında gizlice varlıklarını sürdürdüğü keşfedildi.


Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Bilim insanları dev deniz canlılarının kemiklerine musallat olan gizemli bir türün izini sürerken şaşırtıcı bir keşfe imza attı. Osedax adı verilen bu kemik yiyici solucanların, okyanus tabanında 100 milyon yıldır yaşadığı ortaya çıktı.

Fosil bulgularına dayanan yeni araştırma, bu ilginç canlıların tarih öncesi denizlerde bile iskelet kalıntılarını tüketerek hayatta kaldığını gösteriyor. Keşfin deniz ekosisteminin evrimsel geçmişine dair önemli ipuçları sunacağı düşünülüyor.

Kimi solucan türleri yapraklarla beslenmek yerine deniz dibine çöken dev deniz canlılarının kemiklerine yöneliyor. Osedax cinsi kemik yiyen solucanlar, bu türün en çarpıcı örneklerinden biri. İskoçya, Belçika ve Amerika Birleşik Devletleri’nden toplanan fosiller üzerinde yapılan son incelemeler, bu canlıların tarihinin en az 100 milyon yıl öncesine dayandığını ortaya koydu.

University College London (UCL) ve Natural History Museum işbirliğinde yürütülen çalışmada araştırmacılar, Osedax solucanlarının bıraktığı kemik oyuklarını incelemek için mikro-BT (bilgisayarlı tomografi) taramaları kullandı. Bu yöntem sayesinde 130’dan fazla Kretase dönemi fosili zarar vermeden incelendi ve kemik yüzeylerinde oyulmuş tünellere benzer izlere rastlandı. Söz konusu izlerin altısı özellikle belirgin örnekler sundu.

Fosillerin büyük bölümü plesiosaur, mosasaur ve ichthyosaur gibi tarih öncesi deniz sürüngenlerine aitti. Gözlemlenen oyuk biçimleri modern Osedax türlerinin oluşturduğu izlerle dikkat çarpıcı derecede benzerlik gösterdi. UCL’den paleontolog Sarah Jamison-Todd, konuyla ilgili şu açıklamada bulundu:

“Bu hayvanlara benzer oyuklar yapan başka bir tür henüz tespit edilmedi. Modern Osedax türleriyle bu eski izler arasındaki benzerlikler, aynı ya da benzer bir organizmanın sorumlu olduğunu düşündürüyor.”

Kemik Yiyen Solucanların Evrimsel İzleri Fosillerde Saklı


Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Araştırmada yedi farklı oyuk tipi tanımlanarak “iknospecies” (iz fosil türleri) olarak sınıflandırıldı. Bu türler arasında yer alan Osspecus arboreum, kırık kaburgalar içinde ağaç dalı gibi uzanan oyukları temsil ederken, Osspecus morsus diş köklerinden geçen yollarda kendini gösterdi. Bazı tür isimleri tarihi bilim insanlarına atıfta bulunularak verildi. Örneğin Osspecus eunicefootia, iklim değişikliğiyle atmosferik karbon ilişkisini ilk dile getiren Eunice Newton Foote’u onurlandırıyor.

Elde edilen bulgular Osedax türlerinin Kretase döneminde Atlantik Okyanusu’nun her iki yakasında da yaygın olarak bulunduğunu gösterdi. Belçika’da bulunan Maastrichtiyen yaşlı örneklerden, İngiltere’deki Senomaniyen yaşlı fosillere kadar geniş bir coğrafi dağılım tespit edildi. Araştırmacılar solucanların gerçekte fosil kayıtlarında göründüğünden daha yaygın ve çeşitli olduğunu düşünüyor.

Kemiklerdeki Oyuklar, Okyanusların Ekolojik Tarihini Anlatıyor

Modern solucanlar günümüzde balina leşleri gibi büyük omurgalıların kemikleriyle besleniyor. Ağızları ve sindirim sistemleri olmayan canlılar, simbiyotik bakteriler aracılığıyla kemikteki yağı ve proteini emerek hayatta kalıyor. Aynı işlevi gören ilkel atalarının da tarih öncesi dönemde plesiosaur ve mosasaur gibi canlıların iskeletlerini tükettiği anlaşıldı.


Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


PLOS ONE dergisinde yayımlanan araştırmaya katkıda bulunan Marc Jones, bu yöntem sayesinde fosillerin Kretase döneminin daha hassas zaman dilimlerine yerleştirilebildiğini söylüyor:

“Bazı örnekler 1800’lü yıllarda toplanmıştı ve etiketleri eksik veya yetersizdi. Bunları kesin olarak tarihlendirmek için, fosilin yer aldığı tebeşir tabakasındaki mikroskobik organizmalardan yararlandık.”


Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Araştırmacılar oyukların hangi türler tarafından yapıldığını kesin olarak belirlemek için genetik analizlere ihtiyaç duyulduğunu belirtiyor. Ancak bu, daha fazla numune toplanması ve kapsamlı DNA çalışmaları gerektiriyor. Yine de elde edilen bulgular kemik yiyen solucan davranışlarının milyonlarca yıl boyunca evrimsel olarak oldukça istikrarlı bir çizgide ilerlediğini gösteriyor.

Kaynak: [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]