| |
Cevap: Kitaplardan Alıntılar [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] |
Cevap: Her Telden O gün yaklaşıyor, ortadan kaybolmaya karar vereceğiniz o gün. Her zaman bunu düşünüyorum, hala buradayken tadını çıkarmayı unutuyorum. Bu günün nasıl geçeceğini çok iyi biliyorum, bana nazikçe, belki de biraz pişmanlık ve nefretle, tüm bunların bittiğini, gelişmemiş olmanın bir utanç olacağını söyleyeceksin. Ve mesajınızı biraz duyguyla okurdum, bedenimin her yerini ele geçirecek, ağırlaşmaya başlayacak ve bana büyük bir boşluk hissettirecek bu duygu. Boğazıma kadar gelip sıkışacak ve gözyaşlarım akmaya başlayacak ve sanki orada kalacakmış gibi yüzümde sürüklenecek. Biliyorum çünkü bu seninle daha önce çok kez oldu, ama bu sefer yavaşlayacak, daha çok acı çekeceğim. Tam o anda, bir yabancı haline geleceksin. Zaman duracak ve birkaç dakikalığına hala orada olduğunu düşünmeme izin verecek, sadece tüm bunların doğru olduğunu, rüya görmediğimi anlayacak kadar. Şansın var olmadığına ikna olurdum, çünkü tüm bunlar kötü şans değil, sadece benim kaderim, nasıl sapacağımı bilmediğim bir "başarısızlık". Bana fırsatım olduğunu söyleyeceksin, ama elbette. Bu kadar kolay olsaydı, ilk fırsatta atlamazdım bir saniye mi sandın, açıkçası. Ama hiçbir yolu olmadığını biliyorum, o gün yavaş yavaş geliyor ve seni sonsuza kadar kaybedeceğimi bilmek beni yiyip bitiriyor ve bunu değiştirmek için yapabileceğim hiçbir şey yok. Kendi düşüşünün seyircisi olmak gibi, zaten boşluğa düşüyorum ve beni kurtaracak paraşüt yok. Seninle benim aynı şeyleri istemiyoruz. Ama bütün bunlar senin için yeterli olsaydı, sadece bu kadar, biliyorum devam etmek için çok iyi olduğunu biliyorum. Bir gün bitmeliydi, hayatta bazen kaybederiz, bazen kazanırız. Seninle bir sokağın dönemecinde ya da otobüsümüzde göz göze gelmeyi dilerdim, tek istediğim bu çünkü biliyorum ki en çok özleyeceğim şey bu olacak. Bu senin için var olma hissine sahip olmak, hala, bir yerde. Belki bir gün aynı anda aşık oluruz, unutma, sen özel biriydin, çok özel. Artık çok geçti, kendi düşüşümün seyircisiydim |
Ağa Camii Havsalam almıyordu bu hazin hali önce Ah, ey zavallı cami, seni böyle görünce Dertli bir çocuk gibi imanıma bağlandım; Allah'ımın ismini daha çok candan andım. Ne kadar yabancısın böyle sokaklarda sen! Böyle sokaklarda ki, anası can verirken, Işıklı kahvelerde kendi öz evladı var... Böyle sokaklarda ki, çamurlu kaldırımlar, En kirlenmiş bayrağın taşıyor gölgesini, Üstünde ******lar yükseltiyor sesini. Burda bütün gözleri bir siyah el bağlıyor, Yalnız senin göğsünde büyük ruhun ağlıyor. Kendi elemim gibi anlıyorum ben bunu, Anlıyorum bu yerde azap çeken ruhunu Bu imansız muhitte öyle yalnızsın ki sen Bir teselli bulurdun ruhumu görebilsen! Ey bu caminin ruhu: Bize mucize göster Mukaddes huzurunda el bağlamayan bu yer Bir gün harap olmazsa Türkün kılıç kınıyla, Baştan başa tutuşsun göklerin yangınıyla! -Nazım Hikmet Ran |
Asya-Afrika Yazarlarına Kardeşlerim bakmayın sarı saçlı olduğuma ben Asyalıyım bakmayın mavi gözlü olduğuma ben Afrikalıyım ağaçlar kendi dibine gölge vermez benim orda sizin ordakiler gibi tıpkı benim orda arslanın ağzındadır ekmek ejderler yatar başında çeşmelerin ve ölünür benim orda ellisine basılmadan sizin ordaki gibi tıpkı bakmayın sarı saçlı olduğuma ben Asyalıyım bakmayın mavi gözlü olduğuma ben Afrikalıyım okuyup yazma bilmez yüzde sekseni benimkilerin şiirler gezer ağızdan ağıza türküleşerek şiirler bayraklaşabilir benim orda sizin ordaki gibi kardeşlerim sıska öküzün yanına koşulup şiirlerimiz toprağı sürebilmeli pirinç tarlalarında bataklığa girebilmeli dizlerine kadar bütün soruları sorabilmeli bütün ışıkları derebilmeli yol başlarında durabilmeli kilometre taşları gibi şiirlerimiz yaklaşan düşmanı herkesten önce görebilmeli cengelde tamtamlara vurabilmeli ve yeryüzünde tek esir yurt tek esir insan gökyüzünde atomlu tek bulut kalmayıncaya kadar malı mülkü aklı fikri canı neyi varsa verebilmeli büyük hürriyete şiirlerimiz |
Ayağa Kalkın Efendiler Behey! kaburgalarında ateş bir yürek yerine idare lambası yanan adam! Behey armut satar gibi san'atı okkayla satan san'atkar! Ettiğin kar kalmayacak yanına! soksan da kafanı dükkanına, dükkanını yedi kat yerin dibine soksan; yine ateşimiz seni yağlı saçlarından tutuşturarak bir türbe mumu gibi damla damla eritecek! Çek elini san'atın yakasından çek! Çekiniz! Bıyıkları pomadlı ahenginiz süzüyor gözlerini hala koyda çıplak yıkanan Leyla'ya karşı! Fakat bugün ağzımızdaki ateş borularla çalınıyor yeni san'atın marşı! Yeter artık Yenicami tıraşı, yeter! Ayağa kalkın efendiler... -Nazım Hikmet Ran |
Gözlerim gözünde aşkı seçmiyor Onlardan kalbime sevda geçmiyor Ben yordum ruhumu biraz da sen yor Çünkü bence şimdi herkes gibisin Yolunu beklerken daha dün gece Kaçıyorum bugün senden gizlice Kalbime baktım da işte iyice Anladım ki sen de herkes gibisin Büsbütün unuttum seni eminim Maziye karıştı şimdi yeminim Kalbimde senin için yok bile kinim Bence sen de şimdi herkes gibisin |
Hay Lu Lu İsterim benim de acaip isimleri Hiç duyulmamış zenci arkadaşlarım olsun. Onlarla Madagaskar limanlarından Çin' e kadar yolculuk yapmak isterim. İsterim içlerinden bir tanesi Vapurun güvertesinde, yıldızlara karşı «Hoy Lu-Lu» şarkısını söylesin her gece. * Ve bir gün ansızın bir tanesine Rastgelmek isterim Paris'te... |
Yokuş . Öteki dünyada, akşam vakitleri, Fabrikamızın paydos saatinde Bizi evlerimize götürecek olan yol Böyle yokuş değilse eğer Ölüm hiç de fena bir şey değil. |
Yolculuk . Yolculuk niyetinde değilim Fakat böyle bir iş yapmaya kalksam Doğru İstanbul'a gelirim. Beni Bebek tramvayında görünce Ne yaparsın acap? * Maamafih söylediğim gibi Yolculuk niyetinde değilim!.. |
Acaba hâlâ yaşıyor musun? Takmaya çalışırken kuyruğunu Birlikte yaptığımız şeytan uçurtmasının Görürdüm çırpınırdı ufacık kalbin. Hatırımdan bile geçmezdi Sana duyduklarımı söylemek. Acaba hâlâ yaşıyor musun? |
| Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 02:15. | |
Powered by vBulletin® Version 3.8.11
Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO
Copyright ©2004 - 2025 IRCForumlari.Net Sparhawk