Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Felsefe A-Z Her Şey: İlk Çağ Filozofu Parmenides'in Birciliği (Monizm) Ne Değildir?

Parmenides’in “Bircilik” (Monizm) anlayışı, onun ontolojik düşüncesinin temelidir ve evrenin temel gerçekliğinin tek, bölünmez ve değişmez bir bütün olduğunu savunur. Ancak bu anlayışın ne olmadığını anlamak, Parmenides’in felsefesinin özgünlüğünü ve sınırlarını kavramak açısından önemlidir. Parmenides’in bircilik anlayışı, özellikle aşağıdaki kavramlar ve görüşlerle kesin olarak bağdaşmaz.

İlk olarak, Parmenides’in bircilik anlayışı “çokluk” değildir. Ona göre gerçeklik tek ve bölünmezdir; birden fazla varlık ya da gerçeklik parçası yoktur. Çokluk, duyuların yarattığı bir yanılsama olarak görülür ve ontolojik açıdan kabul edilmez.

İkinci olarak, bircilik “parçalanma” ve “bölünme” değildir. Parmenides, varlığın bir bütün olduğunu ve hiçbir şekilde parçalanamayacağını savunur. Parçalanma, yokluğun ve ayrışmanın kabulü anlamına gelir ki bu onun felsefesiyle çelişir.

Üçüncü olarak, Parmenides’in birciliği “değişim” değildir. Değişim, varlığın farklı biçimlere dönüşmesi ve hareket etmesi anlamına gelir; oysa bircilik anlayışında varlık sabit, değişmez ve ebedidir. Değişim, gerçeklikte yer alan bir özellik olarak kabul edilmez.

Dördüncü olarak, Parmenides’in birciliği “yokluk” veya “olmama” değildir. Yokluk onun felsefesinde mantıksal olarak imkânsızdır ve varlığın karşıtı olarak kabul edilmez. Son olarak, bircilik “geçici” ya da “zamana bağlı” bir varlık anlayışı değildir. Parmenides’in monizmi, zamandan ve mekândan bağımsız, ebedi bir gerçeklik anlayışıdır.

Parmenides’in bircilik anlayışı, çokluk, parçalanma, değişim, yokluk ve geçicilik gibi kavramlarla kesinlikle bağdaşmaz. Bu reddedişler, onun felsefesinin radikal doğasını ve ontolojik görüşünün özgünlüğünü belirleyen temel unsurlardır.

KAYNAK: FELSEFE TARİHİ KİTABI