| |
|
| |
29 Mart 2009, 06:35
| #1 | |
| Çevrimdışı  IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Normal nedir? Siz normal misiniz? Cengiz Gündoğan İnsancıl Dergisi Yöneticisi. Normal ile anormali, felsefe dünyasıyla, edebiyat dünyasından birer örnekle açıklayacağım. Felsefe dünyasından örneğim David Hume. Insan Doğası Üzerine Bir Inceleme adlı eseri ilgi uyandırmayınca, şöyle der Hume: "Felsefenin beni mahkûm ettiği üzüntülü yalnızlıktan ürkmüş ve şaşırmış vaziyetteyim: Bana öyle geliyor ki ben, bu yüzden, sanki cemiyet içinde yaşamaktan aciz olduğumdan, insanlar arasından çıkarılmış, ümitsiz, terk edilmiş, garip ve acayip bir hilkat garibesiyim.Kendimi metafizikçilerin, mantıkçıların, matematikçilerin, hatta ilahiyatçıların garezine hedef tuttum. Artık göreceğim hakaretlere hayret edebilir miyim?" Levy-Bruhl , Hume'un bu sözlerini aktardıktan sonra şöyle der: "Ancak bütün bu mübalağlı sözlerden bizim, hatırımızda tutmamız gereken nokta şudur: Hume, herkesçe, kör değneğini beller gibi bellenmiş olan yol ve metotlardan o kadar uzaklaşmıştır ki, tahlilinin sonuna vardığı zaman, kimse artık ona kulak vermek istemiyor" (1). O zaman şöyle diyebilirim. ` ... herkesçe, kör değneğini beller gibi bellenmiş olan yol ve metotlardan" uzaklaşan, anormal; bu yoldan uzaklaşmayan normal insandır. İkinci örneğim Tolstoy'dan. Zola, çalışmanın insana iyi geldiğini söyler. Buna karşın Tolstoy şöyle der, "Bay Zola, çalışmanın insana iyi geldiğini söylüyor; ben hep aksini düşündüm: Çalışma sadece karıncalan değil, insanları da zalim yapar. Gerçi çalışkanlık açıklanamaz bir kötülük olmasa da hiçbir durumda erdem de olamaz. Çalışma beslenme ne kadar erdemse, ancak o kadar az bır erdem olabilir. Tartışmanın erdem düzeyine yükseltilmesi insanın beslenmeyi yüceltmesinde olduğu gibi şeref ve erdem kavramlarına ters düşer. Çalışma ona yüklenen böyle bir anlamı, sadece bir tepki olarak, zengin ama eğitimsiz sınıflar tarafından bir şeref belirtisi olarak algılanan haylazlığa karşı kazanabilir. Çalışma erdem değildir. Aksine bizim yanlış kurulmuş toplumumuzda büyük ölçüde nefsi öldüren aracın geleneksel duyarlığıdır" (2). Zola, "herkesçe, kör değneği beller gibi bellenmiş" bir yöntemle çalışmayı yücelttiği için normaldir. Tolstoy ise anormaldir. Herkesçe benimsenen yoldan gitmiyor. Bana geldikte... 1983'lere kadar, sanatta starlaşma körün değneği gibi, herkesçe bilinen yöntemle açıklanırdı. Bunlar normal insanlardı. Ben, başka bir yöntemle sorunu açıkladım. Normalin dışına düştüm. Bilirsiniz Türkiye'de üniversitelere ögrenci yerleştirme yüksek puandan başlar. Ben, düşük puandan başlanmasını öneririm öteden beri. Bunun nedeni şudur. Yüksek puan alan öğrenci, en iyi ezberleyendir. Ezber yaratıcılığı siler. Üniversitelerimizin yaratıcı olmamasının nedeni budur. Günlük hayatıma gelince. Televizyon seyretmem, cep telefonum yoktur. Yazılarımı 0,5 kurşunkalemle yazarım. Blucin hiç giymedim. Benim en anormal yanım şudur: Rakıyı herkesin uyuduğu saatte, gece yarısı, sessizlikte içerim. Tımarhaneye kapatılmamak için bu kadarını söylüyorum. DİPNOTLAR 1) Levy-Bruhl, David Hume, İnsan Zıhni Üzerine Bir Araştırma, Önsöz, çev. Selmin Evrim, AlEB Yay., 1945, İst. 2) Rosa Lüksemburg, Tolstoy'un Yolu, YGS Yay., 2003, İst. Alıntı. | |
| |  |
|
29 Mart 2009, 06:36
| #2 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Normal nedir? Siz normal misiniz? Dr. Kaan Arslanoğlu Psikiyatrist “Ortalama tavırların toplamı normaldir. Bana göre "nornıal" kavramı ister toplumsal açıdan, ister kişisel açıdan ele alınsın güzel şeyler ifade etmiyor. İnsanların ve aydınların günlük yaşamda veya herhangi bir tartışmada normal kavramının fazlasıyla ardına sığındığını görüyorum. İnsanlarda kendileri gibi olanları veya kendilerinin onayladıkları olguları normal kabul etme, bunun dışına çıkanları normal dışılıkla suçlama veya bu yolla onlardan üstünlüklerini kanıtlama yönünde doğal bir eğilim var. Evet, normalin bir yönü sağduyuya uygun olmak demektir, doğru. Toplumun kültürüne, bilimsel olarak doğru kabul edilene, yasalara uygun olan ve o toplumun yönetenleri, okumuşları, aydınlarının doğru kabul ettiği değerler, düşünce ve davranış kalıplan normal olarak kabul edilebilir. Fakat hemen eleştirel bir gözle baktığımızda, tüm bunların görecelilik taşıdığı, normal kabul edilen birçok olgunun yanlış veya çirkin çıkabildiği anlaşılacaktır. Ilk yaklaşımdan farklı olarak "normal"i eğer yaygın olan, en sık rastlanan, ortalamaya uyan özelliklerle tarttığımızda doğruya daha yakın bir sonuç elde ederiz. Sözgelimi vergi kaçırmak yasalara aykırıdır ve tek başına ele alındığında anormal bir davranış gibi yargılanır. Ama toplumun yüzde yüze yaklaşan ezici bir çoğunluğunca uygulandığından, aslında normal (olağan) bir davranıştır. Bugün toplumun büyük çoğunluğu ortalama veya ortalama altı zekâdadır. Tüm dünyada böyledir durum. Bu bakımdan normal olan, toplumun çoğunluğunun akılsal yaklaşımlarıdır, çoğunluğun aklına uyan yapılanmalardır. Keza toplumun çoğunluğu her devirde erdemlere, yüksek ahlaka uzak tavırlar gösterir, Platon'un binlerce yıl önce ifade ettiği gibi. Normal olan bu ortalama tavırdır. Daha ahlaksızca hareket edenler normal dışı, suçlu, ahlaksız kabul edilir ve bir şekilde yargılanır. Erdemli davranan küçük azınlıksa yine toplumca ezilir, hor görülür, engellenir. Burada normalin normal dışı üstüne gerici baskısı söz konusudur. Elbette bunda yönetenler, hâkim sınıflar da suçludur, ama aydınların çoğunun yıllarca görmediği bir gerçek: Asıl suçlu normal olan büyük çoğunluktur. Binlerce yıldır kişilik gruplarının oluşturduğu bu toplumsal dağılım tablosu değiştirilememiştir. Başka deyişle akıllılar, erdemliler, cesaretliler; bu üç hasleti hep birlikte benliklerinde toplayanlar hiçbir zaman çoğunluğu oluşturamamış, "normal insan" kavramı bu yüzden yücelememiştir. İşin tıpla ilgili, psikiyatrik boyutuna hiç girmedim. Psikiyatrik belirtiler ve hastalıklar açısından bakarsak topluma, ezici bir çoğunluğun hasta olduğunu, bu bakımdan normalin psikiyatrik açıdan hastalık gösterme, kişilik bozukluğu gösterme veya yetersiz zekâda bulunma olduğu sonucuna varırız. Bu olgu da farklı açılardan değişik biçimlerde yorumlanabilir. Bu genel tablo içinde normal olmadığımı kabul etmek, normal olmak istemediğimi de belirtmek isterim. Toplumun lokomotifi olan, bunu felsefede, bilimde, sanatta, siyasette veya gündelik yaşamda, üretimde gösteren; olağan olmayan, olağandışı insanların içinde yer alabiliyorsam ne mutlu bana. Toplumu değiştirmeye uğraşmak, kendini değiştirmeye uğraşmak. Elbette olumlu yönde. Bu uğraşı veren insanlar zaten itiraf etmek istemeseler de, olağanı yetersiz ve kötü görenlerdir, bu da onların doğal karakteridir. Alıntı. |
| | |
|
29 Mart 2009, 06:37
| #3 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Normal nedir? Siz normal misiniz? Ahmet İnam ODTÜ Felsefe Bölümü. Normal bir ölçüttür. Bir değerdir. Bunun doğada, toplumda, tarihte, genel olarak insan kültüründe karşılıkları olabilir. "Normal", siyasal baskı aracı olarak da kullanılabilir: Sizin düşüncenize uymayan, iktidarınız için tehdit olarak gördüğünüz birine "anormal" diyebilirsiniz. ' "Normal"in, tıpta, psikolojide, sosyal bilimlerde, yaşam zenginliğini kısıtlayıcı bir biçimde kullanılması, insanı ve evrendeki yaşamı anlamamızı engeller. Bu anlamda "normal", normal değildir. İnsana ve yaşama bakışta ondan uzak durmak gerekir. Bu sözlerime bakarak benim normal olmadığımı anlayabilirsiniz. Bütün normal kardeşlerime saygılar sunuyorum. Prof.Dr. Gencay Gürsoy. İstanbul Tabip Odası Başkanı. “Toplumsal açıdan normal” herhangi bir durumun olağan ve kabul edilebilir sınırlar içinde görülebilmesi halidir diyelim. Depremde yerle bir olmuş evinin önünde oturan şaşkın bir adama TV muhabiri mikrofon tutuyor: - “Deprem sırasında neler hissettiniz?” - “Normal” Alıntı. |
| | |
|
29 Mart 2009, 06:38
| #4 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Normal nedir? Siz normal misiniz? Karen HORNEY Çağımızın Nevrotik Kişiliği Normallik kavramı, yalnızca kültürden kültüre değil, aynı kültür içinde de zamana bağlı olarak değişkenlik gösterir. Örneğin bugün bir kadın cinsel ilişkilerde bulundu diye kendini “düşmüş bir kadın” ya da “onurlu bir erkeğin sevgisine layık olmayan kadın” olarak görürse, en azından toplumun çoğu kesiminde, nevrotik olduğundan kuşkulanılır. Kırk yıl önce ise bu suçluluk duygusu normal kabul edilirdi. Normallik kavramı toplum içindeki farklı sınıflar arasında da değişkenlik gösterir. Örneğin feodal sınıfın bireyleri bir erkeğin zamanının çoğunu tembellikle geçirmesini, yalnızca av ya da savaş sırasında etkinleşmesini normal görürken, aynı tutum içinde olan küçük burjuva sınıfının bir üyesi kesinlikle anormal olarak nitelenecektir. Batı kültüründe olduğu gibi kadın ve erkek yapılarının farklı olduğu inancına dayanan bir cinsel ayrım varolduğu zaman da normal kavramı bu ayrıma göre değişkenlik gösterecektir. Kırkına yaklaşan bir kadının yaşlanma korkusunu takıntı haline getirmesi “normal”ken, bir erkeğin yaşamının bu döneminde yaş konusunda duyarlık göstermesi nevrotik olarak nitelenecektir. Eğitim görmüş her kişi “normal” diye bakılan her şeyin değişkenlik gösterebileceğini bir dereceye kadar bilir. Çinlilerin yiyeceklerinin, Eskimoların temizlik kavramlarının ve büyücülerin tedavi yöntemlerinin çağdaş hekimlerinkinden farklı olduğunu biliriz. Bununla birlikte, yalnızca geleneklerde değil, dürtü ve duygularda da farklılıklar olduğu, antropologlar tarafından açıkça ya da üstü kapalı bir biçimde belirtilmişse de pek iyi anlaşılmamıştır. Sapir’in gösterdiği gibi, normali hep yeniden keşfetmek çağdaş antropolojinin hünerlerinden biridir. Her kültürün, kendi duygu ve dürtülerinin “insan doğası”nın tek normal ifadesi olduğu inancına dört elle sarılması için yeteri kadar neden vardır ve psikoloji bu kural için bir istisna değildir. Örneğin Freud, gözlemlerinin sonucu olarak, kadınların erkeklerden daha kıskanç olduklarını söylemiş ve genel bir olay olarak kabul ettiği bu savını biyolojik temellere bağlayarak açıklamaya çalışmıştır. Freud, aynı zamanda her insanda adam öldürmeyle ilgili suçluluk duygularının bulunduğunu kabul eder görünmektedir. Bununla birlikte, adam öldürmeye karşı takınılan tavırların son derece farklı olduğu su götürmez bir gerçektir. Peter Freuchen’in gösterdiği gibi, Eskimolar katillerin cezalandırılması gerektiğini düşünmemektedirler. Birçok ilkel kabilede bireylerden birinin bir yabancı tarafından öldürülmesi sonucunda ailenin uğradığı zarar, öldürülenin yerine başka birinin konulması ile giderilir. Bazı kültürlerde oğlu öldürülen bir annenin acısı, öldürülen oğulun yerine katilin evlat edinilmesiyle dindirilebilir. Diğer antropolojik bulguları göz önünde bulundurduğumuz zaman, insan doğası ile ilgili kavramlarımızın oldukça ilkel olduğunu kabullenmek zorunda kalırız; örneğin rekabetin, kardeşler arası çekişmenin, sevgi ile cinsellik arasındaki yakınlığın insan doğasının kalıtımsal eğilimleri olduğuna inanırız. Normallik anlayışımızın ortaya çıkışı, belirli bir topluluk içinde varolan ve bu topluluğun kendi üyelerine kabul ettirdiği belirli duygu ve davranış kalıplarının onaylanması sonucunda olmuştur. Ama bu kalıplar kültüre, zamana, sınıfa ve cinsiyete göre değişir. Alıntı. |
| | |
 |
| Etiketler |
| misiniz, nedir, normal, siz |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| Seçenekler | |
| Stil | |
| |
Benzer Konular | ||||
| Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Cevaplar | Son Mesaj |
| Sizi Korkutan Fakat Normal Olarak Kabul Edilen Şey Nedir ? | Sarya | EylulFM Paylaşım | 0 | 01 Ağustos 2023 19:58 |
| Uzaktan Eğitim Programı İle Normal Eğitim Farkı Nedir? (Tezli/Tezsiz Yüksek Lisans) | Kalemzede | Eğitim Haberleri | 0 | 19 Nisan 2020 21:45 |
| Tansiyonun normal değerleri nedir? | Sır | Sağlık Köşesi | 0 | 27 Ocak 2011 19:46 |
Hybrid-Şeklinde
