Bir hiç olmak çok üzücüdür beyler. İnsanlar hep aranmak ister, dinlenmek ister, hayatta bir kez de olsa önemli olmak ister.

Olayı nereye çekerseniz çekin, önyargı gerçeği hep saklar.

Suçlu.. Suçlu.. Suçlu.. Suçsuz…

- Yani sen çocuğun suçsuz olduğunu sanıyorsun öyle mi?
+ Bilmiyorum, ama olabilir de.
– Seni tanımıyorum ama eminim hayatında hiç bu kadar yanılmamışsındır. Zamanımızı boşa harcıyorsun. Bırak gidelim.
+ Varsayalım yargılanan sendin, ne yapardın?
– Ben varsayım yapmakla uğraşmam dostum. Ben sadece bir işçiyim. Bir deneyeyim. Varsayalım sen hepimizin fikrini değiştirdin ve çocuk babasını gerçekten bıçaklamış, buna ne dersin?

Jüri #7: Now listen…
Jüri #11: Guilty or not guilty?
Jüri #7: I told ya! Not guilty!
Jüri #11: Why?
Jüri #7: …Look, I don’t have tuh…
Jüri #11: You *do* have to! Say it! Why?
Jüri #7: Uhh… I don’t uh… think he’s guilty!