Çevrimdışı

Tirmizî bu hadisin zayıf olduğuna işaret etmiştir.(bk. Tirmizî, Nikah, 10).

Düğünde yemek (velime) vermek vacip veya sünnet olarak kabul edilmektedir. Bu hadisin zahiri ifadesine göre, ilk gün yemek vermek gereklidir. İkinci gün sünnettir. Üçüncü günde yemek ise, lüzumsuz bir şeydir. Böyle israf ile üçüncü günde de yemek veren kimsede hâkim olan duygu, genellikle şöhretperestlik damarıdır. Bu dünyada -zahiren bir sünneti yerine getirme perdesi altında- kendi egosunu tatmin etmek, gösteriş yapmak için yemek veren kimse, kıyamet günü Allah tarafından yalancı ve şöhretperest bir kişi olduğu ilan edilir.

Özet bir ifadeyle, Allah rızasını bir kenara bırakıp, kendini insanlar için cömert olarak teşhir eden kimseyi, Allah da kıyamet gününde onun gerçekten cömert değil, riyakâr olarak teşhir edip mahşerde onu rezil eder.(bk. Tuhfetu’l-Ahvezî, ilgili hadisin şerhi).

Düğün dolayısıyla verilen yemeğe "velîme" denir. Önceden yalnız örf olan velîme Hz. Peygamber (asm)'in uygulaması ile sünnete dönüşmüştür.

Şafiîlere ve Zahiri mezhebine göre, düğün yemeği vermek vacip hükmündedir. Hanefilere göre bu yemeği vermek sünnet olduğu gibi, velime davetine katılmak da sünnettir.

Düğün yemeklerinde haram olan şeylerin ikram edilmemesi, riya ve gösterişten sakınılması gerekmektedir. İşte bu nedenle de Peygamber Efendimiz (asm)

“...Üçüncü günde yemek vermekte ise şöhret ve gösteriş (kokusu) vardır.” (Ebu Davud, At'ıma, 3; İbn Mace, Nikah, 25; Darimi, At'ime, 28)

buyurarak dikkatli olmamızı istemiştir.

Bezlü'l-Mechud yazarının açıklamasına göre; üçüncü defa verilen dü*ğün yemeğinin mekruh oluşunun sebebi, riya ve gösteriş olduğundan, bu ye*meğin riyasız ve gösterişsiz olarak verilmesi halinde üçüncü gün de yemek vermenin bir sakıncası yoktur.

Riyâ, şöhret ve gösteriş tehlikesinden korunmak için, şehirlerde ve büyük köyler*de her mahallede ayrı ayrı birer gün verilmesi uygun bir yoldur. Bu şekilde verildiği takdirde insan riyâ ve gösteriş duygularından uzak kaldığı sürece is*tediği kadar düğün yemeği verebilir. Nitekim Buharî'nin nikâh bölümünün 71 numaralı, "Yedi gün veya daha fazla düğün yemeği veren kimse anlamına gelen bab" başlığı altında toplamış olduğu hadisler de buna işaret etmektedir.