Çevrimiçi

Ziyaret ve Veda Tavafını Anlamak

Hac ibadetlerinizi bitirince atalarınızı andığınız gibi, hatta daha güçlü bir anışla Allah'ı anın! (2200)

Yukarıdan beri anlatılan çeşitli fiil ve davranışlardan oluşan hac ibadetinin son noktasını ziyaret tavafı oluşturmaktadır. Nefsine, şehvetine, şeytana karşı giriştiği sembolik savaşını kazanan muzaffer bir askerin, gelip komutanına zaferini müjdelemesi gibi, Kâbe'ye gelen hacı da, Allah'ın huzuruna çıkarak bütün görevleri yerine getirdiğini bildirir. Arafat'ta mahşeri yaşamış ve marifete erişmiş, Mina'da malıyla, canıyla, yani bütün varlığıyla Allah'ın yolunda olduğunu göstermiş biri olarak, hayatının geri kalan kısmında da sürekli bu halde olacağını bu ziyaretinde bütün içtenliğiyle tekrar ifade eder. Kâbe'nin huzurunda Allah'a 'Kâlû Belâ'da verdiği kul olma vadini yerine getireceğine dair tekrar söz verir.

Hacının dilinde ve gönlünde kendisinden istenen görevi başarıyla yerine getirmenin sevinci, şükrü ve bunun Allah nezdinde mebrur ve makbul bir hac olması dua ve niyazları vardır.

Ziyaret tavafıyla hac tamamlandığı için, bu tavaf âdeta bir mühür mesabesindedir. Ziyaret tavafı günlerdir devam eden, iman, itaat, teslimiyet, ahlâk ve ibadetin her türlüsünün gönül, dil, fiil, bedenle ispat edilmeye çalışıldığı çok yönlü bir operasyonun sonuç raporudur. Ziyaret tavafını, şeytanı yenmiş, nefisini dizginlemiş, günahlarından arınmış, iman ve ahdini yenilemiş, kalbini her türlü olumsuz duygu-düşüncelerden temizlemiş bir vaziyette, kabul edilmiştir mührünü elde edebilme ümidiyle yapar. Hitâmuhû misk=sonuç misk gibi güzel olsun diye. Ziyaret tavafında, artık mebrur bir hac yapmış olduğu ümidi ile, annesinden doğduğu gibi bağışlandığı inancı ile Kâbe'nin etekleri etrafında son yakarışlarını yapar. Son tavaflarını, artık, her türlü kirden arınmış, iman, marifet, bilinç, sevgi ve takva ile donanmış tertemiz bir kalp ile yapar.

Veda Tavafı, Allah ile karşılaşıncaya dek yenilediği ahdine sadık kalacağı niyet ve düşüncesiyle Kâbe'ye veda ediştir. Tekrar kavuşmak üzere gözyaşlarıyla ayrılıştır. Her fani insanın ömrünün bitişi gibi, Allah'ın kendisine verdiği bu mukaddes iklimdeki sayılı dakikaların da sonu gelivermiştir bir gün.

Memleketine dönmeden evvel Kâbe ile vedalaşmak üzere yapacağı tavafa veda=Sader tavafı denilir. Adı üzerinde bu, vedalaşma tavafıdır. Her vedada hüzün vardır. Özellikle kişinin, sevdiğine veda etmesi çok zordur. Birkaç günlük Rahman'ın misafirliği sona ermiş ve huzurdan ayrılmanın zamanı gelip çatmıştır. Hacının kalbi, birkaç hafta önce Kâbe'ye, huzura kavuşmanın heyecanı ile çarparken, şimdi bu mukaddes zaman ve mekandan ayrılmanın hüznü ile çarpmaya başlar. Hemen her hacı şunları düşünür bu veda tavafında Acaba Kâbe-i Muazzama'ya bir kez daha kavuşmak nasip olacak mı Dünyada Kâbe'ye kavuşma imkanı veren Allah, acaba ahirette de kendisini huzuruna kabul buyuracak mı Cennet ve cemaline kavuşmak mümkün olacak mı Acaba Kâbe ile gerçekleşen geçici ve sembolik vuslat, ahirette gerçek ve ebedî vuslata dönüşecek mi İşte bu duygu düşüncelerle, beyne'l-havfi ve'r-recâ Kâbe'ye veda eder. Günlerdir gözüyle gördüğü Beytullah'ı, bundan sonraki hayatında gönlüyle görmek, hac esnasında edindiği tecrübeyi gönül bağıyla sürdürmek üzere veda eder. Günlerdir kalbini verdiği Kâbe'yi yüreğine yükler ve memleketine beraber döner.

Hacda takva ile donanmış olanlar, beş vakit namazda hep Kâbe'ye yönelecekleri için aslında fiziken ayrılsalar da kalpleriyle ondan ayrılmış olmayacaklardır. Önemli olan hacının, kutsal iklimde kazandıklarını kaybetmemesi ve bundan böyle verdiği söze aykırı bir hayat tarzına sürüklenmemesidir.

__________________
~ Adım YaLnızLık ~