[Afrodit]

Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.



Vakti vardır...
Ve can çeker...
Ama berrak ve demli bir çaydan daha iyi olan şey,
O çaya sohbet katan,
Lezzet katan dostlardır.

Çay da, dost da,
Teselli makamında bir talihtir.

Sohbete ...
Muhabbet taşır, hüzün taşır..

Hayatın neresinde, ne şekil ve görüntüde olursak olalım; mesele şudur:
Bir bardak demli çayın yanında ne kıymetimiz var?
Hangi dostun bir bardak demli çayı için "hasretin adı" ve
"katma değer"iyiz?

Vakti vardır..
Ve can çeker.
Can, çayı bahane edip muhabbet ister.
Profesör istemez,
Genel Müdür hiç istemez...
Makam ve Mevki...
Ve dahi Şan ve Şöhret...
Ve dahi Mal ve Mülk sahibi istemez.
Aradığı İnsandır.


"İnsan" sıfatının yanında, som altına şekil katmak için sokuşturulmuş bakır kadar ehemmiyeti olmayan unvanları hesaba katmaz...
Bir bardak demli çayın her yudumunu, ab-ı hayata dönüştüren insan!
Hayattan aldığımız ve hayata kattığımız can sıkıntılarının çoğunun sebebi, maalesef değersiz şeylerden ibarettir.
Ne bu dünyadan çekip giderken bizimle birlikte gelirler.
Ne sonrası için işe yararlar.
Üstelik, bir bardak demli çayın yanında bile, sahibini "beş kuruş" sahiplenmezler...

Su kaynar...
Aşk ateşinde...
Bir tutam çay yaprağıyla karışmak, vuslattır.
Bu sıcaklığa...
Bu buhara ram olur ve yayılır duygular.
Sonra aşkın rengidir ve demidir görünen.
Ve aşkın rayihası.

Söyleyin şimdi:
Bu şiire kim bir mısra katar gönlünden?
Sohbeti kim demler?
Çaysız bir sohbet
Aysız bir gökyüzü gibidir

Ab-ı hayat tarifini sele verdiği söylenir Lokman Hekim'in. Muhtevasındaki sırlı mayiler, kutlu bitkiler, gizli katkılar nedir bilinmez ama içinde muhakkak çay yaprakları vardır diye düşünmek içimi ferahlatır benim her çay içişimde. Dert alan, iç ısıtan, gam savar, sağaltıcı etkisinin ab-ı hayattan mahrum edilmesi düşünülemez elbet.

Demi karar,(lebrenk) sıcaklığı ehven, (lebsuz’a muhalif) miktarı dolgun (lebriz) bir çayın ihtiyaç anında müptelasına ettiği tesiri ancak Lokman Hekim'in ab-ı hayatı sağlayabilirdi hiç mübağalasız. Al rengi yüze aksedip simaya güzelliğe, ateşte kaynayıp bir teşehhüd mıkdarı bekleyip kıvama gelmiş sıcaklığı soğuyan kalbde ısınmaya, içinde eriyen şeker muhabbetin lezzetine tevarüs eder. Tek katresi ziyan olmaz böylece. İstifade tamam olur.

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Çaya hakkıyla ehemmiyet verme kudreti Uzakdoğululara, bilhassa Çinlilere yakıştırılır. haksız bir değerlendirme de olmaz bu. Çayın mucidi olan Çinliler, ritüellere bağlayıp hürmetle içtikleri bu kutlu sıvının yeni demlenme şekillerini icad için hayatını harcayan Lu Tung gibi münzeviler de yetiştirmiştir. 8. yüzyılda yaşayan Lu Tung’un Edison’un ampul icadındaki istikrar ve azmine eş bir iştahla kırk yıldan ziyade çay demleme usulleri üzerinde çalıştığı söyleniyor. Lu Tung’un çabası kadar mühim olmasa da şair

Lu Yu yine 8. asırda “çayname? adlı eseriyle çay hakkında ilk eseri vermiş millet olma şerefini de Çinlilere bahşetmiş. Çaya müptela diğer bir millet olarak İngilizler Çin’den hayli geç keşfetmesine rağmen çayın kıymetini bilmiş her gün belli bir saate adını vererek “beş çayı geleneğinin banisi olmuştur.

Hollandalıların evlerinin bahçelerinde çay içme seanslarının “çay bahçeleri? mefhumuna teşmil olması da ayrı bir İngiliz marifeti ve sevabıdır. Hakkı ödenmez.

Yine geç haberdar olmakla beraber kavuşur kavuşmaz yar belleyip kucak açan, sofranın başına, sohbetin içine katık ederek çay kadri bilenlere katılmışlığımız vardır milletçe. Lakin farkımız da vardır. Ne Çinliler gibi bin türlü takdim tekellüf ile zahmet içinde ne de İngilizler gibi saat ile takvim ile değil her yer ve durumda çaya müracaat etmiş, ahbab bilmişizdir. Sabahın köründe uyanır uyanmaz ya da gün içinde boş kaldıkça, işten bunaldıkça, gece yarısı uykuya inat sohbetlerde söz döndükçe çaya sarılmış, çayda rahat, huzur bulmuşuz. Kâh gam almış, kâh hararet.
Çayın rengi kandandır..
İçen dervişandandır..


[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Alıntı