İki yol ayrılıyordu sararmış bir ormanda,
Birinden birini seçmeliydim bir an önce.
Uzun süre durup baktım birine.
Uzanıp gidiyordu ağaçların altında!
Eğrile büküle göz alabildiğine...

Öbür yolu seçtim sonunda, aynı güzellikte,
Çok daha çekici ilkinden belki de...
Albenili ve çimenlerle örtülü boydan boya.
Ne ki oradan geçenler daha önce?
Aynı ölçüde aşındırmışlardı ikisini de...

Ve o sabah kaplıydı o iki yol da,
Kimsenin ayak basmadığı yapraklarla.
Âh, bir başka gün ilk yolda karar kıldım.
Her yolun başka bir yola vardığını bildiğimden,
Kuşkuluydum bir gün geri döneceğimden...

Yıllar, yıllar sonra bir gün.
Şöyle diyeceğim iç çekerek:
İki yol ayrılıyordu bir ormanda ve ben;
Vurdum daha az gidilmiş yola...
Ve buradaydı işte bütün fark da.