Urfa’da bir önceki nüfus sayımında 200.000 olan kent nüfusu 1997 sayımında 400 küsur binlere ulaşmış durumdadır. Nüfusun artmasında doğal nüfus artısı yanında en önemli etken ilin pek fazla dış göç vermediği halde, iç göç alıyor olmasıdır.1990 lardan önce dışarıya özellikle Adana, Mersin, İstanbul, İzmir gibi illere ya mevsimlik veya daimi göç veren il ( ki bu göçlerin en büyük sebebi ekonomik ve daha az olarak ta eğitim olmaktaymış), özellikle 1990 ların ikinci yarısından sonra iç göç almaya başlamıştır. İç göçü iki kategoriye ayırabiliriz:
Birincisi, komsu illerden (Adıyaman, Mardin, D.Bakır gibi) ve kırsal kesimden daha çok ekonomik gerekçelerle, örneğin, is bulma umuduyla ve kısmen mevsimlik isçi olarak gelenlerin oluşturduğu gruptur. Bunlardan bir kısmı ise, Urfa’da görüşülen bazı kamu görevlilerinin belirtikleri üzere, köylerin boşaltılması gibi ekonomik olmayan bir gerekçeye dayansa da aslında yine köylerde ki geçim sıkıntısı ile göç edenler de olmaktadır. İkinci tür iç göç ise, 1990 dan önce, Urfa ili dışına göç etmiş Urfalıların geriye dönük göçlerine bağlı olan iç göç dür. Bu grup ise, daha önce de hiç bir mesleki bilgi ve becerisi olmayıp, başka illere (örneğin Adana, Ege Bölgesi gibi) tarımda çalışmak için gidip, daha sonra Urfa’da pamuk tarımı başlayınca yine ekonomik gerekçelerle geri dönenlerin oluşturduğu gruptur.
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
Nüfus hareketleri konusunda kamu kuruluşları ve diğer yöneticilerin yanıtları, Urfa özelinde ve bölgede, ekonomik gelişme potansiyelinin bölge insanına olumlu olarak yansıdığını ve hatta dışarıya giden göçü geri döndürebildiğini vurgulamaktadır. Bu potansiyel öncelikle tarımda ortaya çıksa da sanayi ve hizmetler sektörlerinde ki yatırım ve işgücü talebini de arttırmaktadır.