Satrancın Anlamı ve Değeri - IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

Liaaa · 14 Şubat 2012, 14:56

Satranç elbette son derece zevkli bir oyun. Fırsat buldukça oynarım. Ama doğrusunu söylemek gerekirse satranç oynadığım için ne kendi zekamın geliştiğini sanıyorum, ne de diğer satranç oyuncularında böyle bir gelişme gördüm. Tam tersine, bütün dünyayı bir satranç tahtasına indirgeyen bazı satranç oyuncularında ‘’duygusal zeka’’bakımından gerileme olduğu bile ileri sürülebilir. (Stefan Zweig, Satranç Ustası adlı öyküsünde bunu çok güzel anlatır). Bilebildiğim kadarıyla, ’satrancın zekayı artırdığı savını’ destekleyecek bilimsel bir kanıt da yoktur.
Neden satrancı salt ‘zevkli olduğu, hoşça vakit geçirmemize yaradığı’ için övmeyiz de illa daha işlevsel yararlar peşinde koşarız? Hoşça vakit geçirmek kendi başına yeterli değil midir? Bu tutumun arkasında atalarımızdan kalma bir 'Apollonian kültürün’ etkisi vardır sanıyorum. Bizler ciddi, oturaklı, çatık kaşlı, ağır başlı, genizden konuşan insanlarız. Bir işin sadece zevkli olması yeterli değildir, hatta zararlıdır;etkinliğimiz işlevsel olmalı, başka şeylere yaramalıdır, diye düşünürüz.
Ayrıca zekanın kendi başına çok fazla bir işe yaradığını da sanmıyorum. Belki de zekadan daha fazla önemli olan şey, akıldır. Yani o zekayı nasıl kullandığımız, hangi amaca yönelttiğimiz, tüm kişiliğimiz, salt zekadan çok daha önemlidir. Zekaya gerçekte hak ettiğinden daha fazla bir önem verdiğimizi sanıyorum. Unutmayalım ki, psikopatların çoğu ortalamanın üzerinde zeki insanlardır. Çok iyi yalan söylerler, işledikleri suçları çok güzel haklılaştırırlar, pek çok kişiyi kendilerine hayran bırakırlar.
Hitler, Stalin. . . gibi insanların aptal olduğunu söyleyebilir misiniz?(Bizden de örnekler verilebilir. )
Satrancın büyük ustalarından Paul Morphy hayatının son yıllarını tımarhanede geçirmedi mi?(Morphy için ‘gelmiş geçmiş en zeki satranç oyuncusu, ’ diyenler vardır. )Satrancın en büyüklerinden Bobby Fischer’ın nevrotik bir ruh hali yok muydu? Cumartesi günleri satranç oynamazdı, ses veya ışık düzenini beğenmediği için kaç turnuvayı yarım bırakıp gitti, dünya şampiyonası konusundaki önerileri uygulanmadı diye şampiyonluğa veda etti, rakibinin satranç oynayan salona akıl okuyan bir büyücü getirdiğini düşünürdü, bütün Sovyet satranççıların kendisine karşı işbirliği yaptıklarına, komplo kurduklarına inanırdı. Sosyal hayatı sıfırdı, hiç arkadaşı yoktu. Yanlış bilmiyorsam sonunda bir manastıra kapandı. Gene satranç dehalarından biri olan Alexander Alekhin yenilgiye dayanamadığı için çıkıp satranç masasının üzerine işemedi mi? Nazilerle işbirliği yaptığı için satrancın bu büyülü dünyasından dışlanan bu dahi, yalnız yaşadığı bir otel odasında yemek yerken boğazına kemik takıldığı için ölüp gitmişti.
Nihayet satrancı salt bir ‘zeka geliştirme’ sporu olarak ele alacaksak dünya şampiyonu Kasparov’u yenip perişan eden ‘Deep Blue’ adlı satranç programını ne yapacağız?
Bütün bunları, ne satrancı küçümsediğim için, ne de bu alanda yatırım yapılmasını yadırgadığımdan yazıyorum. Satranç çok keyifli bir oyundur, gençlerimizi satranca özendirecek önlemler alalım, bunda geç bile kaldık. Ama bunları yaparken zekamızın gelişeceğini sanırsak , sanırım yanılmış oluruz.
Hoşça vakit geçirmek, bir dahi olmaktan çok daha keyifli bir şeydir, inanın bana.
TÜRKER ALKAN

Benzer Konular
Konu	Konuyu Başlatan	Forum	Cevaplar	Son Mesaj
Bulb Değeri	Ruj	Fotoğrafçılık	0	25 Kasım 2011 01:55
Teşekkür' ün Değeri	Right	Serbest Kürsü	0	05 Eylül 2010 00:12
Sıfırın Değeri	Thief	Şiir, Hikaye ve Güzel Sözler	1	17 Mayıs 2009 16:28
Bilimin Değeri	YapraK	Felsefe	0	28 Mart 2009 23:55
Aşkın değeri	SuNSeT	Şiir, Hikaye ve Güzel Sözler	1	14 Ekim 2008 23:06

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)

5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu gereğince sitemizde telif hakkı bulunan mp3,video v.b. eserlerin paylaşımı yasaktır. Yasal işlem olması halinde paylaşan kişi yada kişilerin bilgileri gerekli kuruma verilecektir.