[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]


Bazen arkanı dönmek istersin her şeye. Harflere, kelimelere, cümlelere, filmlere, şarkılara her şeye.

Arkanı dönüp unutmak ölesiye.

Bazen öyle tuhaf şeyler hissedersin ki bunu anlatabileceğin kelimeler seninle saklambaç oynar, bulup da anlatamazsın bir türlü.
Ne tuhaf değil mi anlatmaya çalışmak hem de tanımıyorken...

Bir de şöyle bir şey var ki son günlerde yapmayı en çok istediğim şey...
Havalar iyice ısınınca eşek kadar oluşuma bakmadan gidip binicem :)
Belki hatırlarım çocukluğumu, geri dönerim o hallerime...

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Bugün dışarı çıkmamama rağmen öyle güzel geçti ki günüm. Müzik dinledim, film izledim, kitap okudum. Mutlu olabilmem için yeterli şeylerdi bunlar, geçiciydi bu tür mutluluklar ama olsun.

Çok güzel bir film izledim bugün. Aslında uzun zamandır izlemek istiyordum sürekli aklımdaydı ama nasip bugüneymiş demek ki.

"Big Fish"

Bazı filmlerin masal olduğunu bilirsiniz ve keşke gerçek olmasını istersiniz ya bu film işte tam da bunun gibiydi. Forrest Gump tadında masalsı bir film ve gerçekten izlenmeye değer, tavsiyedir.

Öyle bir sahnesi vardı ki film boyunca o yüzü asla unutmadım.

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Kaybettiğini mi sanıyorsunuz ? Eveet fazlasıyla dayak yedi, ağzı burnu dağıldı herifin.

Yüzündeki o şapşal ifade ise sevdiği kadının kalbini kazandığı için :)

Ve bir gün daha öylesine geçip gidiyor, konuşmadan, bekleyerek.
Ne tuhaf değil mi? Kimine göre saçma benimkisi, kimine göreyse bir delilik.


Bugün tüm şarkıları senin için söylüyorum ve bütün sigaralar senin için yakılıyor.
Kim bilir belki de son.

Bir de şey var son olarak söylemek istediğim.
Salıncak olsa da sallansak.

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Kendime sormadan duramıyorum...
Neden, neden, neden, neden, neden ?
Nerede, nerede, nerede, nerede, nerede ?

Sonra içinden kendi kendine diyorsun ki- ki zaten mecbursundur kendi kendine demeye- buralarda ol yeter diyorum, anlamıyor musun...

Geçenlerde platonik olmakla ilgili bir şeyler yazmıştım aman ne cici ne masum ne hoş diye.
Tavsiyedir, sakın bulaşmayın.


İnsanın iç sesiyle olan diyaloğundan daha iğrenç bir diyalog yoktur herhalde.

Biliyorum kırılacağım ve elbette biliyorum tamiri zor.

Kırılmaya yüz tutmuş bir cam gibiyim.
Sizinse sevginiz güçlü evet gözlerimin önünde seviyordunuz birbirinizi.
Sudan çıkmış balık gibi boşa çırpınışlar, bekleyişler boşa.
Hepsi bu.
Bu.

Ne kadar yoruyormuş insanı hayaller...

Konuşmaktan, içimdekileri haykırmaktan öyle korkuyorum ki.
40 kere tekrarladım içimden " susmalıyım".

Böylesi daha da acı veriyormuş aslında insana anladım.
Öyle bir sabır demlemişim ki kendime dilimin ucuna kadar gelen cümleleri gerisin geri yutuyorum her defasında.