Merhaba... Bu zamana kadar yazmaktan hep korktum galiba. Yazdıkça yaraların daha çok kanadığını hissettim hep, belki de ne denli öfke dolu olduğumu anlamayın diye yazmadım hiç. Ama kıskançlık naparsın kıskandım buradaki güzel günlükleri.
Alıntı:
”Anıların son kullanma tarihi var mıdır ? Hatıralar kutulansaydı onlarında son kullanma tarihi olur muydu? Eğer öyleyse asırlar boyu bozulmamalarını isterdim.”
Bazen aşk ‘ta çok talihsiziz. Ben böyle olduğumda koşarım .Koştuğun zaman vücudun su kaybeder.Geriye göz yaşları için su kalmaz .
Chung Hing Sam Lam / Chungking Express
Şimdi çıksak dışarı olabildiğince hızlı bir şekilde yürümeye başlasak, koşsak ardından kimseyi umursamadan. Kulaklarda aynı ezgi savrulsak bir taraftan diğerine. İnsan bazen koşar adımlarla uzaklaşmak istiyor olduğu yerden ama ne çare? Ne kadar koşsam da gider gibi yaptığımı hep sonradan anlıyorum, acıyorum, acı geçer diyorum.
22 Ocak 2012, 14:21
Benzer Konular 
Ağaç şeklinde
