IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası (https://www.ircforumlari.net/)
-   IF Günlük (https://www.ircforumlari.net/if-gunluk/)
-   -   Sustum Cevaplarıma (https://www.ircforumlari.net/if-gunluk/811573-sustum-cevaplarima.html)

Yazgı 21 Ocak 2019 16:27

Sustum Cevaplarıma
 
Güçlü bir gönül bağı;insanın kusurlarını,
defaten yaptığı hataları gizler
ve konu ne olursa olsun affetmeyi sağlar.
Çünkü merhamet,sevginin doğasında var.
Gerçekten sevmenin ve sevilmenin
ne olduğunu bilmeyenler
anlayamaz bu hissi.

Yazgı 21 Ocak 2019 17:02

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Ben artık oluruna bıraktım bazı şeyleri..
Çünkü bazen ne yaparsan yap istediğin gibi
yürümüyor herşey.
Her sabah aynı duyguyla uyanıp gün boyu aynı
boşlukta savrulmak istemiyorum artık.
Belki yeterince savaşmadın diyecek bazıları
Ya da gerçekten isteseydin pes etmezdin diyecekler.
Ama kimsenin benim içimdeki yorgunluktan
kırgınlıktan haberi olmayacak.
Dedim ya, ben artık oluruna bıraktım.
Olursa güzel olur,
olmazsa da nasip kısmet..

Yazgı 21 Ocak 2019 19:16

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Evet,zorlu bir yoldayım.
Evet,hep tek başımayım.
Bazen düşüyor olabilirim
ve hatta dirseklerim haddinden
fazla kanamış olabilir.
Kimse kaldırmıyor olabilir.
Ama bunların hiçbirisi
canımı yakmıyor
ve mutlu olmama engel değil.
Neden mi?Geldiğim yer,
her neresi olursa olsun
‘Oraya benim sayemde geldin.’
diyemeyeceksiniz.

Yazgı 21 Ocak 2019 23:11

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Yüreğinin perdelerini hiçbir zaman kapalı tutma.
Aydınlığın içeri girmesine izin ver.
Gülmek sana yakışıyor, yüzünü asma...
Büyük zorluklara göğüs germiş insanların hakkıdır mutluluk.
Anlatmaya değer günlerin, içinden geldiği gibi yaşadığın bir hayatın olsun.
Gözlerini kapatıp benimle konuşmak istediğin zamanlar için güzel anılar biriktir.

Nerede olsa tanırım hüznü, bana mutluluktan bahset...”

Yazgı 22 Ocak 2019 20:01

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor.
Bu nedenle beynimin her hareketinde,
düşüncelerim acıyor.

Oğuz Atay - Tehlikeli Oyunlar

Yazgı 24 Ocak 2019 15:27

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Öyle yıkma kendini,
Öyle mahzun, öyle garip...
Nerede olursan ol,
İçerde, dışarda, derste, sırada,
Yürü üstüne üstüne,
Tükür yüzüne celladın,
Fırsatçının, fesatçının, hayının...
Dayan kitap ile
Dayan iş ile.
Tırnak ile, diş ile,
Umut ile, sevda ile, düş ile
Dayan rüsva etme beni.

Ahmed Arif (nasıl da güç veriyor bana bu mısralarıyla)

Yazgı 25 Ocak 2019 00:15

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Bazı dersler okulda verilmez.Bazı dersleri satın da alamazsınız.
Benim de aldığım dersler oldu.Ömrümün en güzel
zamanlarından verdiğim ,aylarımı,yıllarımı harcadığım
zamanlar.
Bu derslerde emeği geçen,hiçkimseyi affetmiyorum.
Ama hepsine gönülden teşekkürler..

Öğrendim ki;
Her gülümseyen insan sevgi beslemiyormuş.
En çok kime güvenirsen,en derin yarayı o açıyormuş.
ve güvenden açılan yaralar bir daha asla kapanmıyormuş.

Öğrendim ki;
Kimseye ama hiçkimseye bütün zayıf yanlarını anlatmayacakmışsın.
Çünkü daha ilk tartışmada oraya çalışırlar hep.
Ve edilen bazı sözler karın boşluğuna gelen bir yumruktan daha çabuk
Kesebiliyormuş insanın nefesini.

Öğrendim ki;
Kimse sandığımız kadar mükemmel değilmiş aslında
Onları kusursuz yapan bizim onlara duyduğumuz sevgiymiş.
Yani biz olmasak onlar kocaman bir hiçmiş.
O zaman ne diye gözümüzde büyütüyoruz haketmeyenleri?
Ne diye kendi içimizde boğulup duruyoruz?
İnsana en çok zararı sadece kendisi verebilirmiş meğer..

Öğrendim ki;
Herkes birgün gidebilirmiş.Her zaman gitmek isteyene
vaktinde yol vermek gerekirmiş.
Çünkü ertelemek daha çok acı,
daha çok uykusuz gece,
Ve çok daha fazla üzülmek demekmiş..

Bunları isteyerek değil,öğrenmeye mecbur bırakan
herkese teşekkürler.
Bir daha görüşmemek ümidiyle..

Yazgı 26 Ocak 2019 02:36

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Kimseyle fazla muhatap olmayan
insanlar,kendini beğenmiş değil
kendini korumayı öğrenmiş insanlardır.
Kalplerine girmek zor ama
gözlerinden düşmek kolaydır.

Yazgı 26 Ocak 2019 14:13

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Zor zamanlardı..
Odama geçip kendimi bile kendimden sakladığım zamanlardan bahsediyorum.
Ağlamak,her zaman rahatlamaktı benim için.Çünkü biliyorum ki
ben ağlarken ne kadar rahatlıyorsam ağlatanlar da bir gün o kadar
huzursuzlanacaktı.Düştüm dediğim her yerde biraz daha ayaktaydım ve tek başıma
sildiğim her gözyaşında,ilahi adaleti hatırladım.
Şimdi mi? Düzeliyor artık birşeyler ve ben artık kendime geliyorum.
Ağlatıp giden herkesin ağlayarak geri döndüğünü görüyorum.Bu arada
birşey hatırlatmak istiyorum. ‘Onsuz yaşayamam’dediğim kim varsa
onlarsız daha güzel yaşıyorum.Bu cümleyi benden çok duyacaksınız artık
‘İyileşiyorum.’

Yazgı 27 Ocak 2019 02:12

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
İyi insanların en büyük yanılgısıdır karşısındakini kendisi gibi sanmak.
Seviyorsun diye seviyor sanırsın..Sen güveniyorsun diye o da güveniyor sanırsın..
Mesela ‘sonsuza dek onu asla yalnız bırakmayacağım’diye söz verirsin kendi
kendine onun da ne zaman başın sıkışsa yardıma koşacağını sanırsın.
Ama uzun sürmez bu yanılgılar.Çünkü duyguları aynı yönde olmayan insanların,
yolları da aynı değildir.İlk yol ayrımında anlarsın bunu,ilk engelde,ilk kavgada
ilk yarada..
Mühim olan bunu ne kadar geç farkettiğin değil,
ne kadar görmezden geldiğindir.Bilirim ki seven görmez
bazı şeyleri,aslında görmek istemez..Bilmek incitir bazen.
Bu yüzden göğsünde söndürmeye çalışır o görmezden geldiği
yangının alevini.En büyük yanılgı da bu aslında.
Çünkü bizim kalbimizdeki en derin yaraları,
hissettiğimiz halde görmezden geldiğimiz bıçaklar açtı.
İnsan anlıyor bazı şeyleri ama çok geç kalıyor işte.
Hem geç hem de güç oluyor bazen..

Yazgı 27 Ocak 2019 15:57

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Beni en güzel günümde
Sebepsiz bir keder alır
Bütün ömrümün beynimde
Acı bir tortusu kalır..

Yazgı 28 Ocak 2019 00:28

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Bunca pisliğin,nankörlüğün,yalanın döndüğü bir zamanda
daha iyi biri olmaya,kendime yakışanı yapmaya çalışıyorum hep.
Sonuç hayal kırıklığı bile olsa,ben elimden geleni yaptım,
diyebilmenin iç rahatlığıyla başım dik kalkıyorum hepsinin
altından.Bu bana yeter.

Yazgı 28 Ocak 2019 12:08

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Eskisi gibi değilim artık.
Tartışmak,kendini anlatmaya çalışmak,
”bak yanlış anladın,aslında ben şunu demek istedim,
sen böyle algıladın.” Şeklinde savunmak
yoruyor beni..
Söyleyecek çok şey var
ama takatim yok.
O yüzden üzmeyin,yormayın,oyalamayın beni..
Samimiyeti,sevgisi,içtenliğiyle gelenler
buyursun
baş köşeye destur almadan otursun..
Söylediklerinin arkasında duramayanlar,
hiç adım atmaya kalkmasın,
olduğu yerde bir anıt gibi dursun.
Tartışmaya mecalim yok artık..
Beni seven böyle sevsin,
sevmeyenin yolu sevdiğine açık olsun.

Yazgı 28 Ocak 2019 15:43

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Kalabalığın içinde bir başımayım sanki ..yapayalnız ,çaresiz ,kimsesiz ..kocaman bir boşluk var içimde kabullenmedikçe beni hırçınlaştıran.. Gitmek istiyorum gelemediğim ya da geç kaldığım herşeyden gitmek.. Ağlasam da geçmiyor uyusam da öyle bir dağılmışım ki üstelik içimden hiç toplamak gelmiyor..

Yazgı 28 Ocak 2019 17:07

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Bir süre sonra, insanlar pekde umrunda olmamaya başlıyor.
Kimin ne düşündüğünü ne yaptığını umursamıyorsun bile,
yorulunca kendi kabuğuna çekilip, o küçük dünyanda yalnız yaşamayı öğreniyorsun artık.
Gözyaşını kendi ellerinle silmeyi, ve derin hüzünleri tek başına atlatmayı öğrendiğin vakit,
birdaha kimseye ihtiyacında olmuyor.
Siz buna yanlızlık diyorsunuz, ben ise huzur.
Eğer hala yüreğinizde bir ağrı hissediyorsanız,
değerini bilin. Sezen dinleyin, Ahmet dinleyin, sigara yakın, dolsun gözleriniz, silmeyin..
Unutmayı düşünmeyin bile, sarılın acılarınıza.
Gün gelir, sığınacak bir acınız bile kalmaz.
Benim gibi.. Neden mi anlatıyorum bunları?
Ben artık hiçbir şey hissetmiyorum.
Ne sevgi, ne de nefret..
Ben de sevdim, çok güzel hayallerim vardı.
Hepsi kursağımda kaldı..
Çok uğraştım iyi bir insan olarak kalabilmek için, olmadı..
Kimi sevdiysem bana düşman oldu diyor ya şair, aynen öyle.
Umut dolu uyandığım her yeni gün, bir şeylerin yoluna girmesini beklemekle geçti.
Eksildim, azaldım, tükendim.. Her şey daha da kötüye gitti.
İçimden ne geliyorsa yazmak istedim her seferinde. Yazamadım..
Ona olan kırgınlığım, kelimelerle anlatılmayacak kadar büyüktü..
Eğer hala yüreğinizde bir ağrı hissediyorsanız, değerini bilin.
Ben artık hiçbir şey hissetmiyorum..
“Herkes yaşlanır, bense eskiyorum.”

Yazgı 29 Ocak 2019 00:09

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Gözyaşıma gülenleri,gülüşümün ağlattığını duyduğum günden beri mutluyum.
Vicdanıma dönüp baktığımda içim çok rahat.
Gülebilmek için kimseyi ağlatmadım ve menfaatim için insan satmadım.
Tüm kusurlarınızı bilmeme rağmen,kusursuz olduğunuzu düşünmekten başka bir
Kusurum yoktu benim.
Artık kendisine bile yalan söyleyen insanlardan,doğruları duymayı beklemeyeğim.
Ağlamakla vakit kaybetmek yerine,gülmeyi hayal edeceğim.
Bugün bir karar aldım;kimseyi en değerlim etmeyeceğim.
Benim en değerlim benim..
Yani kaybetmek kelimesi en çok size yakışır,bana değil.
Bundan sonra herşeye sahip olabilirsiniz ama
Beni Kaybettiniz!

Yazgı 29 Ocak 2019 11:57

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Sizin yaş dediğiniz şey sadece sayıdan ibaret.
Ama gerçeği hiç bilmiyorsunuz.
O sayının içine sığdırabildikleri kadar büyür insan.
Hatta sığdırabildiği gözyaşları kadar,sığdırabildiği
kötü insanlar kadar,ihananetleri kadar,tanıştığı
yanlış insanlar kadar,kırılan güveni,incinen sol yanı kadar...
Yıkılan hayallerinin altında kaldığı kadar..
Kendi gözyaşını kendi silebildiği kadar ve bütün bunlara
rağmen gülüşünden taviz vermediği kadar..
Ayakta durabildiği kadar..
Benim kimliğimdeki yaşım bilmem ne kadar..
Ama hissettiğim yaşım biraz önce saydıklarım kadar..
Kısacası insanları tanıyabildiğim kadar..
İşte benim yaşım bu kadar.
İnsan olmayan insanların içinde insan olarak
kalabildiğim kadar.

Yazgı 31 Ocak 2019 23:57

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
‘Hayat’ diyoruz yaşamaya devam ediyoruz.
Onca kırıklık,onca acı,onca hüzün..
Yaralarımıza üfleye üfleye
“Bir şey yok” diyoruz.
En çok kendimizi kandırıyoruz..
Çok şey var aslında,üflemeyi bırakıp
konuşmaya başlarsam bir daha
asla susmayabilirim.
Öyle çok çünkü,kan kaybım,o kadar
büyük kendime olan yalanım..
“Hayat” diyorum susuyorum.
Nefesim lazım çünkü bana,
yaralarıma üflüyorum..

Yazgı 01 Şubat 2019 11:08

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Beni,kendi kalbimden özür dilemek zorunda bıraktınız.
Diledim..
Biraz zor oldu belki ama,neyseki kabul ettim.
Farkettiniz mi?
Ağlamamı beklediğiniz her hayali,
Şuan yerle bir ettim.
Neyse..
Her zaman dedim yine diyeceğim.

Ben bana yeterim!

Yazgı 01 Şubat 2019 15:51

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Ben iç dünyama dönüyorum..
Orada hayal kırıklığına yer yok.

Yazgı 02 Şubat 2019 00:17

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Merhaba günlüğüm yeniden ve yeniden.
Hep sana dönüyorum farkında mısın?Sanırım benim hüzünlenebildiğim tek yer burası.Çok şey söylemekle çok şeyi susmak arasında kaldığım saatlerdeyim yine.İçimdekiler benden ağır bu gece.Dalıp dalıp gitmelerin de bir sonu yok olmayacak sanırım.Dağ gibi durmaya çalıştığım herşeyde yaprak gibi savruluşumu izliyorum.Galiba ben bu hayatı yaşamayı beceremiyorum.Acımı anlattığım herkes bir acı daha ekliyor ömrüme.Yaralarımdan kanatıyorlar beni.Artık dayanamıyorum.Kendi kendimi teselli edip kendi kendimle savaşmaktan yorgunum.İnsanlar o kadar kötü ki kalpleri o kadar kötü ki uyum sağlayamıyorum onlara ,her yanılgıda biraz daha kendi içime sığınıyorum.Ve anlıyorum ki her kaybedişle birlikte kendimden biraz daha uzaklaşıyorum.Gülüşümü bile hatırlayamıyorum.Sahi güzel gülerdim değil mi?Hayatıma bir umut diye aldığım sevgimden daha değerli olan güvenimi verdiğim insanlar o kadar kırdı ki beni ne vardı ki bu kadar hassas olacak daha güçlü biri olamaz mıydım? Olamadım işte..Sebeplerim vardı belki de..Hem bir insanı sadece anlamak isteyen anlardı değil mi? Kimse anlamak istemiyor.Ve biliyor musun ben mutlu bir çocuk değildim hiçbir zaman.Sanırım mutlu bir insan olmayı da beceremiyorum.Ve anlıyorum ki babasının sevmediği o küçük kız çocuğunu hayatına aldığı hiç bir erkek de sevmiyor işte..
Acım gün geçtikçe derinleşirken iyileşmesini de hiç beklemiyorum artık.

Yazgı 03 Şubat 2019 00:20

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Merhaba yarasını sevdiğim..
Sen de çok üzüldün..Yeter artık üzülme..
İnsanlar yormasın artık seni.Nasıl
sevmeyi biliyorsan,silmeyi de bileceksin..
Seni haketmediğin yere koyan insanları,
Sen de haketmediği yerde barındırmayacaksın.
Ne biraz eksik ne de biraz fazla,olması
gerektiği gibi olacak herşey..
Gülüşünün değerini bilmeyenleri,ısrarla
gülüşünde taşımayacaksın.Sonra ne mi
olacak? Mutlu olacaksın yarasını sevdiğim,
mutlu olacaksın.Sen ağlarken birileri
gözyaşına gülüyor.Bunu unutmayacaksın.
Böyle yaşayacaksın..

Yazgı 04 Şubat 2019 01:33

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Hep bir omuz aradım hayatımda..
Mevzu başımı yaslamakta değildi aslında.
Sadece dinlenmek istedim biraz da olsa..
Ve öğrendim ki insanı yoran tek şey,
yorulmayı bir ihtimal yerine koymadan
sadece dinlenmeyi hayal etmekmiş..
Dinlenmek için yorulmak gerekmiş..
Neyse..
Çok kırıldım ama sonra geçti..
Zaman bana kendi yaralarıma üfleyebilmeyi
öğretti.Uzak değilmiş,hemen yanı başımdaymış.
Kendi omzum.
Koydum başımı ve kendi omzumdan öptüm.
Öyle bulunmaz hint kumaşı falan da
değilmişsiniz,kendi omzuma
bakınca gördüm..

MUSTANK 04 Şubat 2019 02:42

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
bazen susumak en iyi cevaptır hiç kimseyle tekkelime etmemek

Yazgı 04 Şubat 2019 17:59

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Çok kasmamak gerek bazen..Çok yormamak kendini,yıpratmamak kalbini..
Hayatta bazı şeyler kaçınılmazdır.Her anın mükemmel gitmeyecek mesela ya da her günün berbat geçmeyecek.
Önemli olan hangi koşuldaysan ona ayak uydurabilmek.Bu yüzden kalbinden ne geçiyorsa onu yap her zaman.
Birilerine bağımlı yaşamak zorunda değilsin..Bırak sevdikleri için yanında olsun insanlar..
Seni değiştirmeye çalışmalarına izin verme! Kendi fikirlerin var,kendi duyguların..
Sen,sadece sensin fazlası ya da azı yok bunun.Bu yüzden sen,sen olduğun için yanında olan insanlara önem ver.
Diğerlerini duyma bile..
Düştüğünde canı gerçekten yanan sadece sensin.
Dizlerindeki yara izini taşıyacak olan da iyileşmesini bekleyecek olan da sensin.
Demem o ki; hayatta en çok kendine ihtiyacın var.
Ve eğer birgün birine ihtiyacın olursa; aynaya bak!
İnan ölene kadar her koşulda yanında olacak kişi aynada gördüğünden başkası değil.
Kendini önemse!

Yazgı 04 Şubat 2019 18:03

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
İnsan ne yerse o kokar.
Ne okursa onu konuşur.
Kimi seviyorsa kalbi o kadardır.
Sizsiniz kendinizle ilgili tüm cevapları kendinizi tanıyacak olana sunan.
Yaşamınız verir sizi ele.
Müzik arşivinizden bellidir kişiliğiniz.
Aşkı sevme biçiminiz.
Dinlediğiniz tarz müzikte saklıdır sevgiye olan şiddetiniz.
En kötüye vereceğiniz cezadadır adalet.
Herkes sever doğduğu toprağı,oraya bomba düştüğünde belli olur kimliğiniz.
Sevgi bir bütün diyalog evrene karşı.
Yağmurda ıslak bir kediye puslanmıyorsa gözleriniz,aşk sözlerini sakının siz.
Komşunuzla sohbetiniz kadar uzaktakine olan bağınız.
Mesafe denilen tanım sadece zamanla ilintili.
Yoksa yalnız bir gecede,bir kahve yudumlarken de onu anabiliriz.
İnsan çevresi kadar güçlüdür.
Kaç el uzattıysan o dostluklarla sınanırsın karanlığında.
Aile bağın kadar bağlısın hayata.
Sana karşı yapılan herşeye rağmen duruşundadır tavrın.
Gizlediğin iyilik kadar büyük.
Anne baba sevgisine izin verdiğin kadar küçük.
Tek bir dünya var ‘vicdanının’ etrafında dönen.
Tüm karakterindir onun içinden geçen.

Yazgı 05 Şubat 2019 16:09

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Kin tutan bir insan olmadım.
Yeri geldi aşılmaz duvarlar ördüm
kalbimi kıranlarla arama,nefret ettim
ama kin tutmadım.İçimde yaşar,
içimde öldürürüm öfkemi.
Yani başkalarına zararı olmaz,
hep bana olur.Ama dünyasına
ışık olduğum insanlardan zarar
görürsem,ördüğüm duvarlardan
dışarıya ışık saçmam.Karanlıkta
boğulsunlar isterim.

Yazgı 05 Şubat 2019 16:12

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
“Farkettim ki; birileri üzülmesin diye
yaptığım her hareket öyle ya da böyle beni üzmüş.Ağlatmış bazen,
bazen uykularımı kaçırmış.Ağzımı açıp tek kelime etmemişim ama.
Olsun,geçer gider demişim ama hep bir yumru kalmış boğazımda.
Hep biraz eksiklik,biraz kırgınlık kalmış.”

Yazgı 06 Şubat 2019 00:13

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
İçime ağır gelen şeyler var.
Zorla yutkunduğum,görmezden
geldiğim,sustuğum şeyler..
Bir gün birilerinin canını yakacak
kadar vicdansız olursam şayet,
Herkese hakkını fazlasıyla vereceğimden,
kimsenin şüphesi olmasın.Şimdilik herkese
Mutluluklar dilerim..

Yazgı 07 Şubat 2019 10:31

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Ben sizinle her şartta ve her mekanda,her yere
Yürüyebilecek insan değilim,ben ne olursa olsun
yanınızda kalacak kişi değilim.Sizi hep affedecek
kişi? O ,ben değilim.

Yazgı 07 Şubat 2019 19:56

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Hayatımda yer edinemeyen,bana bir katkısı olmayan
Samimiyetine inanmadığım kimseye,hayatımdan
çıkarırken açıklama borçlu hissetmiyorum.Sorumlu
gibi de hissetmiyorum.Hayatımdan çıkarıyorum çünkü;
nezaketen ya da ayıp olmasın diye kimseyi kendime
yük yapmak istemiyorum artık.
Ben söyledikten sonra yaptıklarınızın,ben atlattıktan
sonra yanımda olma çabanızın ya da kaybettikten
sonra telafi etmeye çalışmanızın hiçbir önemi yok.
Herşeyin bir zamanı vardı,siz onu çoktan kaçırdınız.
Yeri geldi söyleyeyim herkes herkesten çok daha iyisine
sahip olabilir.Hayat,sana hayatında kalması gereken
insanları un gibi eletir,hayat sana o eleğin üstünde
kalanlarla yaşayabilecek çok güzel ihtimaller sunar.
Aşağı düşenler,yeriniz tam da orası,geri dönmeyin!

Yazgı 11 Şubat 2019 10:41

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
En zor günümde tek
başıma kahkaha atmayı
başarabildiğimi
Farkettiğimden beri hiçbir insanın
Varlığı da yokluğu da
Umrumda değil..

Yazgı 01 Nisan 2019 16:13

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Ve bir yaprak gibi düşüyoruz sonbaharın dallarından,
Ne elimizden tutan var,ne de bizi kollayan,
Savruluyoruz,
Rüzgarın şiddetiyle boylu boyunca..

Yazgı 01 Nisan 2019 21:11

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Hayat bazen doğru kararlar için anlık fırsatlar sunuyor,
Bazen de atamadığın her adım için sonu gelmez pişmanlıklar.
Ve şu zamanda ne kadar uzun sürerse bir iyilik hali,
Ben de bir o kadar iyiyim işte.
Dallardaki meyveleri,yoldaki bir kaç papatyayı görmese gözüm
İnan haberim bile olmaz yazdan ve bahardan.
Yalan değil,çoğu zaman keyif almıyorum bu hayattan.
Bir kaç defa kaçıp gitmek de istemedim değil aslında,
Ama yeni başlangıçları ve o bilindik sonları,
Kaldıramaz artık diye yüreğim,vazgeçtim.
Senin anlayacağın,bazı şeyler için fazlasıyla yorgun ve üşengecim
Ama gözlerim ne zaman huzur çekse ve bir bardak çayı içim,
Atıyorum kendimi yalnızlıklar diyarına.
Katlanılması zor boş muhabbetlerden,
Samimiyetini yitirmiş sahte yüzlerden daha iyi geliyor bana
Bu suskunluk,bu yalnızlık..
İçimde tarifsiz bir ağırlık var.
İster adına tükenmişlik de,ister karamsarlık.
İster yorgunluk de,ister huzursuzluk.
Bu aralar böyleyim işte.

Yazgı 09 Nisan 2019 15:03

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Prenseslik kurtarılmayı gerektirir.
Kendi göbeğini kendi kesen kadından
Prenses olmaz - Efsane - olur.

Yazgı 11 Nisan 2019 15:07

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Cennet muhallebiden duvarlar demek değildir.
Cennet insanların birbirlerini dinlemeleri demektir,
Birbirlerine aldırmaları,birbirlerinin farkında olmaları demektir.

Oğuz Atay

Yazgı 13 Nisan 2019 20:52

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Eskiden olsa canımı çıkarırcasına
düzeltmeye çalışacağım tüm
yanlış anlaşılmalarımı artık
oluruna bırakıyorum.
Sanıyorum büyümenin en güzel yanı bu;
başkalarının zihninde nasıl yer ettiğini değil,
hayatın neresinde olduğunu daha çok
önemsiyorsun.

Yazgı 20 Nisan 2019 11:48

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Cemal Süreya nın
Oda çok geniş ama sığamıyorsun,
Bak kapı orda ama çıkamıyorsun,
Pencere açık ama nefes alamıyorsun..
Dediği yerdeyim.

Yazgı 21 Nisan 2019 01:21

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Hiçbir duyguya , hiçbir bireye,
hiçbir beklentiye bal bağlamadan
tamamlama gayesindeyim
bana ayrılan süreyi.
Kırgınlıklarıma emek veren
herkese sonsuz teşekkürler...

Yazgı 22 Nisan 2019 15:17

Cevap: Sustum Cevaplarıma
 
Biliyor musun?Seni sevmeyi çok istedim.
Seninle yaşlanmayı, seninle göz göze bakıp
kalbinde cumhuriyet kurmayı.Ama bazen
bir şeyleri istemek yetmiyor, bir şeyler
eksik olunca.Seni bir ömür sevebilmek için,
kendime, - hayatımı adayacağım bir insan -
dedirtebilecek tek bir şey aradım ama
bulamadım.Çünkü sende bir hayatı değil,
bir aşkı paylaşacak kadar yürek yoktu.
Yüreksizliğin hep yürek sızım oldu da,
yüreğimden gelen sevgimi,sana feda
etmeyi istedim. Değmedin. Ne yaptıysam,
ne ettiysem değmedin kutsal bir aşk kelimesine.
Bazen , karşıma alıp konuşmak istesem de
zaman kaybı olacağını düşünüyordum.Çünkü,
değmeyeceğini bildiğin birine, kendinden
bir şeyler vermek israftır biliyordum.Ve
sana harcadığım bütün zamanlarım
hayatımın israfı olarak kalacak kutsal
aşk kitabımda. Şimdi değdirme gözlerini
gözlerime, değdirme yüreğini yüreğime.
Bu gönül toprakları sana fazla, bana dar
gelir. Hadi git şimdi. Sana gitmek,
bana sevmek yakışır.


Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 18:17.

Powered by vBulletin® Version 3.8.11
Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO
Copyright ©2004 - 2025 IRCForumlari.Net Sparhawk