Çevrimdışı

Sen øL da; ister Yâr' øL, ister 'Yara'; Lütfun Da Ba$ım Üstüne, Kahrın Da..

 

Çevrimdışı

Bilmediğim şehirlerde kaybolmak istiyorum şimdilerde...Kimliğimi evde unutmuş olmak...Anlaşılmayan bir lisanla konuşmak ve anlaşılamamaktan mutlu olmak istiyorum...Üzerimde hazan karası bir bulutla volta atmak istiyorum Attığım her adımda yağmurlar yağdırmak ,Bir kaç martıyı galeyana getirip , düş bahçemde suya düşmüş hayaller kurmak...gitmek istiyorum bazen... O kadar..

 

Çevrimdışı

Öyle, dalga geçer gibi 'üfleyince geçer' deme! Diyorum ya sızlayıp, kanayan yaralarımın içimi acıttığı yok! İçimi acıtan hala seni düşünüyor olmam! Sırası geldiği zaman soracak benim adıma yaradan, işte o vakit kalbinin odalarını kilitleyen gururunun hiç bir vazifesi kalmayacak!

Sen yinede sıkıştır yüreğinin arasına aminlerini, çünkü ayrılık, hiç bir zaman kıramayacak senin için göğe açılmış ellerimi

 

Çevrimdışı

Sevmek...
Seni nefes alır gibi sevmek.
Uçurtmasını rüzgâra bırakmış, bir çocuk masumiyetiyle sevmek.
Ellerini tutunca yüreğini hissetmek, yüreğinde yer edinmek, sadece sevmek değil, birazda seni görmek, Baktığım her yerde senden izleri görebilmek, seni yaşamak, içime çektiğim her nefesin, sen olduğunu bilmek. Seni seviyorum deyip, Susmak,
Susmak, ölüm gibi konuşmamak.
"Bende seni seviyorum" sözünü senden duymamak için susmak.
Gözlerine baktığımda, benim hayatımın geri kalanının sen olduğu görmek için susmak Sözlerinde değil,
Gözlerinde "Seni Seviyorum" sözünü duymak..

 

Çevrimdışı

Dilerim ki en mutlu olduğun anda kırılsın umudun...
Sana kıyamadığım kadar çok kırıl, incin... Benim gibi ol, eksik kal, hep biraz yarım, hep eksik...
Ağla sevgilim, ağla!
Sayamadığım o kadar çok ahım var ki sana, tırnağın kırılsa beni hatırla...

 

Çevrimdışı

Ey Aşk !
Beni çok gafil avladın... Ben bir bakışa esir olacak insan değildim lakin ;
YARi uzaktan sevmekmiş , dünyadaki nasibim..

 

Çevrimdışı

Benim hayatımda
asla ''evet'' diyemeyeceğim şeyler var.
Ve asla ''hayır'' diyemeyeceklerim.
Bir de sen varsın işte;
ne halt edeceğimi bilmediğim

 

Çevrimdışı

Senden ne kadar nefret ettiğimi anlatsamda anlamazsın, sen hala seni sevdiğimi san..

 

Çevrimdışı

Not: Seni çok özledim,
Dipnot: Halen özlemekteyim,
Yerin dibi not: Özlemek bile tarifsiz artık,
Cehennemin dibi not: Geberdim seni özlemekten

 

Çevrimdışı

Bazıları gidiyor.
Bazıları alışmaya çalışıyor.
Hayat işte. Pek bir şey kalmıyor geriye.
Oturup saatlerce ağlamana sebep olan şeyler, bir süre sonra sadece gözlerinin dolmasına sebep olabiliyor.
-Sokakta yanından geçen birinin parfümü.
Başkasının sesini ona benzetmek.
Onunla dinlediğiniz şarkılar. Beraber gittiğiniz yerler.
Hatta sadece adını duymak.-
Unuttum diyorsun artık etrafındakilere değil mi. Sen kimi kandırıyorsun. O kadar kolay mı unutmak.
Her ‘Unuttum.’ cümlesinin altında ‘Gel artık çok özledim.’ yatıyor aslında değil mi. Bütün gücünle bağırmak istiyorsun. Olmuyor ama işte. Sesin çıkmıyor.
O başka kollarda huzur bulmuşken sen onun mutluluğuyla yetinmeye çalışıyorsun. Elinden bu geliyor sadece.
Sonra farkında olmadan bir başka dünya yaratıyorsun kendine.
Hayallerini en kara kutulara saklamak zorunda kalmadığın. Her gece burnunu onun boynuna yaslayıp kokusuyla uykuya daldığın, her sabah onunla uyandığın bir dünya kuruyorsun kendine.
Ve onu başkasıyla gördüğün, duyduğun her saniye dünyan başına yıkılıyor.
Asla bıkmıyorsun değil mi. Hep yeniden, yorulmadan tekrar yaratıyorsun dünyanızı.
Ve hala döneceği günü bekliyorsun değil mi. Yapma. Yaralama kendini daha fazla.
Kendi ellerinle yık son kez o dünyayı.
Bu defa onu ne kadar özlediğin değil de ne kadar güçlü olduğunu haykır gerçek dünyaya.
Yapamıyorsun değil mi.
Özlüyorsun, çok özlüyorsun.
Biliyorum.