Çevrimdışı

 

Çevrimdışı

💭...

"Biliyorum, bir gün dayanamayacak küçük kalbim;

Arkamı dönüp inandığım ve güvendiğim her şeye veda edeceğim.”

...🌼

 

Çevrimdışı

Sen benim hiçbir şeyimsin,
yabancı bir şarkı gibi yarım,
yağmurlu bir ağaç gibi ıslak,
hiç kimse misin bilmem ki nesin?

 

Çevrimdışı

birbirine gönülden bağlı olanların bağını koparamazsınız, çünkü gönüllerin birbirine nereden bağlı olduğunu asla bilemezsiniz

 

Çevrimdışı

gözlerim biraz yorgun.
içinde bekleyişler, bekleyişler

 

Çevrimdışı

İnsan bazen aklı ve kalbi arasında gidiş gelişler yaşar.
Kalbin birini isterken
Aklın ise bir başkasına koşar

 

Çevrimdışı

Aklımda kalbimde tek bir kişiyi gösteriyor

 

Çevrimdışı

Bazen kendimden korkuyorum.
İçimi öylesine büyük bir boşluk kaplıyor ki ruhumun kalbimin eksiklerini tamamlamak için düşündüklerimden korkuyorum.
Bazen çok yanlış şeyler yapmaktan korkuyorum işte. Bazen kendimle mücadele etmekte çok zorlanıyorum.
Bazen en çok da şu aralar

 

Çevrimdışı

GEÇMİŞ'in sadece adı geçmiş.. Ruhundaki yaralarda seninle birlikte geleceğe geliyor. Yani boşuna bekleme, kendini kandırma GEÇMİYOR..
Bazen bir resim olup kahkaha oluyor gamzelerinde, bazen bir video olup dökülüyor gözlerinden.. Hayat üstüne öyle çok duygu koyuyorki toprağın altına koyulmuş tohum gibi saklıyor acılarını, geçti sanıyorsun.. Tam o sırada topraktan bir filiz fışkırıyor "Ben burdayım" dercesine, seninle dalga geçercesine.. O zaman anlıyorsun ki GEÇMİYOR..
Ne oluyor biliyormusun?
BÜYÜYORSUN..
Hayata başka bir pencereden bakmayı öğreniyorsun, aslında kızmak, küsmek için hayatın çok kısa olduğunu öğreniyorsun. Bir zamanlar nefretle baktığın yüzlere sadece gülümseyecek kadar diniyor yangının.. Çünkü tevekkülü öğreniyor ve insanların yaptıklarını yargılamaktan korkuyorsun.. Sana yapılan kötülüğün yalnızca sana yapıldığını zanneden aciz beyinlere inat yine gülümseyip, "Allahım sen affet onu, bilse yapmazdı" diyebilecek kadar büyüyorsun.. Çünkü biliyorsun ki hesap kapanmadan can verilmez..
GEÇMİŞ diyoruz ya işte, geçmiyor çocuk.. Hesaplar kapanmadan, can bedenden çıkmadan, hak helale kavuşmadan geçmiyor..
Bizi büyütüp tevekkülü öğreten Rabbimize çok şükür, bin şükür

 

Çevrimdışı

Ben en çok kış mevsimini seviyorum.
Çünkü; yağmur yağdığında,insanlar sığınacak yer ararken,
Ben sokak kaldırımlarında oturup yağmuru izliyorum,
Onunla birbirimize sarılıp ısınmak mutluluğun ta kendisi...
Ben en çok yağmuru seviyorum, çünkü; o giderken ağlıyorum,
Ve yağmur gözyaşlarımı saklıyor,
İnsanlar ağladığımın farkında dahi değil...
Kış mevsimi derin ve soğuk olur bilirim!
Ama yaz mevsimine de ihtiyacım yok,
Onu bu denli severken, ve o yokken
Ben her mevsimde üşüyorum,
Sağanak yağmurda sigara içmek,
Onu sevmekten vazgeçmek gibi,
Yani imkansız diyorum,
Anlamıyorlar!