Çevrimdışı

acım taze..
acım acı.
sorma geçmedi, her neyse işte.
Sen 'şansını' ben 'mucizem'i kaybettim

 

Çevrimdışı

Senin İçin Akıttığım Göz Yaşlarım, Ahirette Sana Sorulacak Olan KUL Hakkım Olsun..

 

Çevrimdışı

En çokta ne koyar insana biliyor musun..?
Onun gülerek çektiği fotoğrafına, senin ağlayarak bakman..

 

Çevrimdışı

Hayattan bezmiş bir köle gibi
Yaşıyorum niye?
Güneşim batık doğmuyor ağlıyorum gündüz gece
İçimdeki şu yangını sormaz hiç kimse
Bir de bana sorun dostlar, çekilmez çile

Niye bana gelmiyorsun?
Hiç mi beni sevmiyorsun?
Zor mu gelir bütün bunlar
Niye susup söylemiyorsun?

Meyler çare bulamadı
Dostlarım arayıp sormadı
Ağladım sabaha kadar
Gözyaşımı silen olmadı

Sessizliğini dinlemek bile çok güzeldi
Sensiz yaşamak hayatın en çekilmez derdi oldu
Derin bir yalnızlık bu yaşadığım şimdilerde
Bir başımayım koskoca evrende
Biri olsun istiyorum; hem dost hem sevgili
Hem de deva dertlerime...

 

Çevrimdışı

Dün,
"Senin için ölüme yürürüm " diyordun
Bugün
Ayrılığa koşuyorsun..
Ya dilin ya ayakların yanlış yolda !
Haberin olsun ...!

*

Bu aralar seni severek tükettiğim zamanın yasındayım.
Ne çok yanılmışım meğer, bir düğüm bile atmadan nasıl da bağlanmışım sana körü körüne. Zaman ilaç değil, zehir. Seni de tükettim sayılır içimde, henüz ölmüş değilsin.
Birkaç fotoğrafın kaldı yalnızca, şimdilik kıyamıyorum. Kendimi hazır hissettiğimde onları da yakacağım…
Bak gör, senden nasıl kurtuluyorum..!

*

Sana sustuklarım var…
Korktuklarım hepsi, söylemeye çekindiklerim; unutmak istediklerim, görmezden gelmeye çalışırken bilmeni hiç istemediklerim…
Sustuklarım var işte; kaderime mıhlanmış, benim seçmediğim gerçeklerim var…
Şimdi ister bir bahane bul; istersen bir bahanen bile olmadan sırt çevir bana, olduğun yerde dur!
Gel diye değil, sadece bil diye söylüyorum.
Sana ihtiyacım var, ölüyorum…

 

Çevrimdışı

Sen kaybedersin,
Ben senin gibi çok rüya görürüm
Ama ,
sen benim gibi bir gerçek daha Ya ş a y a m a z s ı n ......!!
*
Numarasını Silecek Kadar Öfkelensende,,,

Aklında Tutacak Kadar
'Seversinn Bazen ...'





*

 

Çevrimdışı

Ben" sana "Ínansaydim"
"Senin" için "Savasirdim"

"Savassaydim" mutlaka "Kazanirdim"
"ARTIK" vazgeçdiklerim "Kadar"

__________"ÓZGURSUN"__________

*

Bunlar imkansız bir aşka dair son sözlerdir…
Gücümün tükendiğini fark ettim, kalbimin giderek daha yavaş çarptığını, seni daha az merak ettiğimi, daha az özlediğimi… Seviyoruz diye sevdiklerimizin de bizi sevmesini beklemenin koca bir aptallıktan ibaret olduğunu anladım, büsbütün bir saçmalık bu...
Artık gelmeni istemiyorum, yeniden sevmeni beklemiyorum…
Hani soruyorsun ya “nefret ediyorsun değil mi benden” diye.
Bende o kadar azaldın, o kadar yok ettin kendini ki benden; inan ki sana nefret beslemek bile gelmiyor artık içimden…

*

Bana tahammülü çok zor acılar yaşattın. Eğer döneceğine inancım olmasaydı, eğer kendimden emin olup beklemeseydim seni, sanırım yaşayamazdım…
Her şeye rağmen dönmedin… Ama beklerken alıştım yokluğuna, alıştım sensizliğe ve tenin olmadığı halde içimde sevdiğim soyut sen’e…
Sakın çağırma beni...
Şimdi desen ki “gel!”
Bana en çok içimdeki sen engel…

*
♥ Üzme beni Sevqilim..

Gün gelir yanağımı değil, Toprağımı Öpersin..

 

Çevrimdışı

Sesini duymak icin itmiyor mu saniyorsun elim telefona? Saniyor musun ki seni hic özlemedim ? Biliyorum , simdi sana seviyorum diye yazsam incinen yine gururum olacak benim...!

 

Çevrimdışı

Hayat nedir? Diye sorsalar bana
Bulmak ve kaybetmek derim herhalde. Bulmak sevinci, kaybetmek hüznü getiriyor peşi sıra.Bir kısır döngü.

Baş ve son.

Bizim hayat dediğimiz ise, bu baş ve sonun ortasına sığdırabildiğimiz kısa an’lar.
Bu kısa an da ne kadar erken bulup, ne kadar uzun sahip olursak en büyük kazancımız bu olsa gerek.
Peki yeterli mi?

Kişiye göre değişiyor sanırım bu kavram. Hayatın anlamını çözenler ayakta kalırken, çözemeyenler çok büyük yıkım yaşıyorlar.
İşte benim anlayamadığım bu yıkımı yaşayanlar.
Evet, hayat bulmak ve kaybetmekten ibaret…
İşte burada şöyle bir soru geliyor aklıma.

Hayatı anlamsız mı yaşamalı?
Yoksa sonuna hazırlıklı mı olmalı?

 

Çevrimdışı

Benim Hayatımda İnsanların Çok Şansı Olmaz,Tek Yanlış Her Doğruyu Götürür.. Arkamdan Konuşanlar Sanmasınlar ki Duymuyorum. Yerin Kulağı Var...! Her Canım Diyene Canımı Vermem..! İnsanların Lafına Kanıp İnsan Harcamam..! Kendim Görürüm Yanlışı Doğruyu..! Benim Geldiğim Seviyeye Gelmeden, Benim Çektiğim Acıyı Çekmeden, Benim Gibi Tek Başına Ayakta Durmadan Eleştiri Yapana,Burun Kıvırana Tek Bir Lafım Var ; Kolaysa Sen Dur Dimdik Hayatta... Kimseye Sırt Dayamadan Yaşa Aşkınla..! İşinle, Saygınla, Temiz Saf Yüreğinle..! Hayatımın Hesabını Yanlızca kendimee Veririm, Kimseye Değil ..! ASLA Sıradan Olmamı Beklemeyin..! Çünkü Ben "BEN" Olabilmek İçin Çok BEDEL Ödedim...