Cevap: Kalbimin Günlüğü
 

Bir daha içime sinmeyen ve değersiz hissetirildiğim hiçbir yerde durmayacağım. Ne kadar kötülük görürsem göreyim, içinden tertemiz çıkıp, iyiliği, sevgiyi ve inceliği savunacağım. Bir daha yüzüme kapanan hiçbir kapının arasına elimi koymayacağım. Aramız bozulmasın diye uğraştığım herkes bencilleşti. Zor anında yanına koştuklarım nankörleşti. Yüzüne gerçekleri vurmayıp, susmayı tercih ettiğim herkes kendini haklı zannetti. İnsanlar böyledir, mesafe iyidir. Kendini değersiz hissettiğin yerde durmaya mecbur değilsin. Unutma ki yara aldığın yerde iyileşemezsin. İstedikleri gibi biri olmayınca, istenilmeyen biri oluyorsun. Kimse için değişme. Sağıra sözünü, köre yüzünü süsleme, yorulursun.

Cevap: Kalbimin Günlüğü
 

Cevap: Kalbimin Günlüğü
 

Her ağladığımda göz yaşlarımla birlikte sen de parça parça akıp gittin benden. Bildiğim iki şey vardı... Eğer göz yaşlarım biterse, sen bitecektin ; sen bitersen, göz yaşlarım bitecekti. Bunlar olmadı çünkü ikisinden önce ben bittim...

Cevap: Kalbimin Günlüğü
 

Aşk, yıllarca bir daha kapağı dahi açılmayacak bir kitap gibidir. Okunmuş ve bitmiştir. Aslında seninledir. Zamanla tozlanır, tozlanır. Sen tozunu alamayacak kadar yukarı kaldırmışsındır kitabı. Sen öldükten sonra ya silinir ya atılır.

Cevap: Kalbimin Günlüğü
 

bak, garip bir sessizlik bu. inan nasıl anlatılır bilmiyorum. zaman hızla geçip giderken ben sanki dışanda kalmış gibiyim. yetişemiyorum. kendimi uzun uzun anlatmak istiyorum fakat ben hiçbir zaman hiçbir şekilde kimseye kendimi tam anlamıyla anlatamıyorum. insanlar öylece çekip gidiyor. her şey bir bir anlamını yitiriyor. bir yanım herkese ve her şeye kırgın ama bunun bir önemi yok biliyorum. bazı yaşananlar çok ağır. bazı gerçekler ise acımasız. böyle günlerde insanı avutacak tek şey kendisidir. bunu oldukça iyi biliyorum. bu yüzden kendimleyim, kendi kabuğuma çekildiğim yerdeyim. her şeyin elbet bir gün son bulacağını kendime sürekli hatırlatıyor ve gülümsüyorum. kimse içimde neler yaşadığımı bilmediği için her daim güçlü gözükebiliyorum. ama sanki ben gün geçtikçe bu sessizliğin içerisinde öylece yitip gidiyorum..

Cevap: Kalbimin Günlüğü
 

Ben artık eskisi gibi gülmüyorum, eskisi gibi ağlayamıyorum bile artık. Gülüşüm kurudu, göz taşlarım soldu. Herkes için hiçmişim gibi hissediyorum. En çok sevdikleri daha çok yaralarmış insanı. Ailesi bir de ailem yerine koydukları. Ellerim nemli, nasır tutmuş avuçlarım. Canımı yakıyor. Elinden tuttuğum, tutunduğum herkes bırakıyor elimi. Sözde yanımda olanlar var, sözde sevenler beni ama benim bazı şeylerin gerçeğine ihtiyacım var. Kayboluyorum. Kendi içimde kayboluyorum. Sevgimde boğuluyorum. Anlatmadıklarımda, anlatamadıklarımda, anlatmaktan korktuklarımda boğuluyorum. Söz konusu kim olursa olsun artık eskisi gibi sıkı tutmuyor elimi. Benim düşmekten korktukça sıktığım eller yavaş yavaş bırakıyor beni. Kayıyor avuçlarımdan. Ruhum üşüyor. Ellerim üşüyor. Yüreğim üşüyor. Kimseden görmediğim sevgiyi beklerken ne kadar da aciz duruyor içimdeki çocuk. Utanıyor. Utançtan kimsenin yüzüne bakamıyor. Beni kimse sevmiyor diyemiyor. Korkak hala yaşadığı onca şeye, sustuğu onca şeye rağmen hala güçsüz. Şefkat istiyor. Sevgi istiyor. Belki öpülmek göz yaşlarından, belki okşanmak gülüşünden. Kendinden başka kimsen yok diye herkese palavra atıp ben güçlüyüm izlenimi veren o kız kendinden başka herkese muhtaç. Kurtarılmayı bekliyor. Sesi kısılmış artık. Bir köşede bekliyor cenin pozisyonunu almış. En çok muhtaç olduğu kişiye ihtiyacı var. Ona tek dokunuşta hem ölümü hem yaşamı tattıracak birine. Bekliyor, dizleri kanlı gülüşü dumanlı.

Cevap: Kalbimin Günlüğü
 

Gönül evini temiz tut, yâr gelince utanmayasın

Cevap: Kalbimin Günlüğü
 

İçimde söylemek istediğim çok şey var sanki. Çok büyük şeyler bunları ifade etmenin yolunu bulamıyorum. Bazen bana öyle geliyor ki bütün dünya, bütün hayat ve sözcüsü olmam için içimde feryat ediyor. Hissediyorum... ama anlatamıyorum...