Çevrimdışı

Gün gelir devran döner

Ve de ki;

Zaman, en derin yaraları bile sarar

 

Çevrimdışı

Her Zaman Yasadıklarınla Değil ; Yaşattıklarınla Anılırsın... Ve Sakın Unutma, Ne Yaşattıysan Elbet Birgün Yaşarsın. . .(Dilerim allahtan bana yaşattığın acıları çekmezsin)inşallah.

 

Çevrimdışı

Sevmek mükemmel bir iş delikanlım.
Sev bakalım...
Mademki kafanda ışıklı bir gece var,
benden izin sana,
seeeeev
sevebildiğin kadar. | Nazım Hikmet

 

Çevrimdışı

bir cellatın elinde kılıcı gibi şimdi sözlerim
fermanı verdi zaman ellerime
bir tufan başladı
bir baş kaldırı
isyan eden bütün tümceler toplatıldı
akkağıt meydanına
kana bulandı düşler
bundan sonra nasıl yazılır
katli vacip şiirler

 

Çevrimdışı

Sıkıldım seni sevmekten, düşünmekten, özlemekten... Azad ediyorum seni kalbimden...

Duydum. Her şeyi duydum... Şimdi bana onu anlatıyorlar. Sanki başka bir insandan bahsediyorlar. Ben mi büyük anlamlar yükleyerek tam(am)lamışım O’nu... Öyleyse ne kadar yanılmışım. Yaratırken bir masal prensesini çocuksu düşlerimde, kendimi ne kadar iyi kandırmışım.


O’na sor bakalım; En çok ne eksik kaldı, biliyor mu? Gerçi ben bilmesini beklemiyorum. Beni anlamasını beklemediğim gibi. Benimki geç kalmış bir veda ya da yanlış anlaşılmış bir aşka bir türlü konulamayan nokta, nokta, nokta

 

Çevrimdışı

Kötü olan şu ki benim hayatın yüzsüzlüğüne olan bakış açım sürekli tehdit altında. Mademki dinmiyor gözbebeklerimi kundaklama çalışmaları, irisime borç harç bir umut denkleştirip de şöyle bir uyarı ibaresi asarım ben de en kör ihtimalle;

Gözlerin, gözlerimdeki yangın alarmına sabitlenen birer çekiç

 

Çevrimdışı

Giderken beni de beraberinde götürdü.
Ondan geriye kalanları da ben kaldırdım.
Mektupları kutuların içine bıraktım.

 

Çevrimdışı

Aşklar öyküleriyle güzeldi eskiden.

Şimdi, her Aşk bir öykü arıyor kendine..

 

Çevrimdışı

Ve sana yalnızlık kokulu şiirler yazıyorum ellerim titrek,
İki satırlık şiirler bilerek veya bilmeyerek.