[Araf]

İnsanın telefonunu çalar saat olarak kullandığı an itibariyle başlıyordu yalnızlık.En son ne zaman gördüm yüzünü? Hatırlamıyorum. Bilmiyorum ne kadar eski bu sensizlik.En son ne zaman oturup adam akıllı sohbet ettik seninle? Kimlerden bahsettik, ne konuştuk en son? İdam sehpasına çıkan mahkum gibi cesur,amaçsız, endişesiz, ölümü bekler gibi yazıyorum gene.Belki de özür dilemeliyim buluştuğumuzda gözlerinin içine bakarken dahi heyecanlandığım için..Belki de sen özür dilemelisin başka bedenlerde anlık zevk olduğun için..Bu edepsiz sözlerim vücudunda edepli bir yer bulamayıp bana geri döneceğini bile bile yazıyorum gene sana..