|
•» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «• Acıyla geçtiğim yoldan geçiyorsun izlerime rastlıyorsun, bıraktıklarıma, orada o yolda çekmiştim ruhumu patlatan fitili benden savrulan parçalar kurusa da, izleri var hala yolun kenarında. Izini sür yolun, acının ormanı büyütür insanı vakit geniştir, ufuk sandığından daha yakın acıyla geçtiğim yoldan geçiyorsun, ustası olacaksın içine gerdiğin tellerin hangi sızıyla titrer içinde, hangi sesle büyük bir aşk, hangi sesle ölür, bileceksin. Ne zamandı bilmiyorum. yaşadıklarından sana kalan tortu, seni olduğun yere çakan, olduğun yerde fırtına koparan korku. kendi sarmalında döndün, döndün, sanma ki daha dönmeyeceksin kalsan da bir yer için, aslında hep gidiyorsun. Simdi, acının ormanından geçiyorsun her şey bir daha kanasa da ne geçtiğin yola ne sana dokunabilirim ben geç bebegim, senin de şarkıların olsun içindeki telleri titreten. Birhan Keski |
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «• İhmal ettiğin herşey, ölür Bazen Susmak Gerekiyormuş, Bazen Bomboş Bakmak, Hayatın Yalanlarına. Anlamaya Çalışmak Saçmalık Anlamadan Yaşamak Gerekiyormuş. Ama Bazen, Unutmak Gerekiyormuş Unutulma Pahasına.. Zaman Değilmiş, Gideni Getiren Aslında Zamanmış Var Olanı Götüren.][/B] … Adını bilmediğim kuşlar uçuyor üstümde.. |
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «• Aklını kaybetmek istersin bazen daha fazla düşünmemek için. Düşünmemek için, umursamamak için her yolu denersin. "Bana huzur yok bu dünyada. Belki bir sonrakinde." İnsanları affetme konusunda sokak kedisi gibiyim. Biraz ilgi gösterince yumuşuyorum hemen. Sonra şapalağı koyuyorlar yine.. Bir seyler iyi gitmemeye Yemin etmis gibi .. “garip bir gülüştü bu. insan farkında olmadan ona cevap veriyor, kendi içinde bu gülüşün bir ağaç gibi büyüdüğünü, çiçek açtığını duyuyor.” |
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «• Hayat işte… Evden hayal kuruyor, sonra sokağa çıkıyor ve hepsini tek tek gömüyorsun bir yerlere. Hayatın aklındakiyle alakası yok. Eter koklatılıp bayıltılmış ve hiç bilmediğim bir yere getirilip bırakılmış gibiyim. Eve dönmek istiyorum artık. Kendime dönmek. |
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «• Benimle konuştu Rabb’im! ”Elestü bi-Rabbiküm?” dedi, Sonra bir kalp koydu göğüs kafesime, ”Vur!” dedi. Her düştüğümde kaldırdı, ”Üzülme, olur!” dedi. Hayatın koşturmacasına kapıldım, Ayağıma taş değdirdi, ”Yavaşla, dur!” dedi. Hata yaptım, günah işledim, ”Mağfiretim geniş, affolur!” dedi. Ne zaman ki bir haksızlık görsem, ”Adaletim var, yerini bulur!” dedi. Eğer davanda haklıysan, ”Korkma ve dik dur!” dedi. ”Ve Bana yakın olmayı dilersen, Ancak namazla olur..” dedi. ”Kapım her daim açılır, Yeter ki alnını secdeye vur!” dedi. Bunca nankörlüğüme rağmen, Ne zaman ihtiyacım olsa, ” Rabb’im ” dedim, ” KULUM ” dedi… |
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «• [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] Ben kahroluyorum. ... anlatmadım anlatsaydım belki rahatlayacaktım kalmayacaktı gizlimde beni bağırtan bu dert demeyecektim muhtemelen kendime durup durup .. ........ ... Ama en kötüsü sorgulama değildi. En kötüsü, sorgulamadan sonra hiçliğime geri dönmekti; aynı masanın, aynı yatağın, aynı leğenin, aynı duvar kağıdının olduğu aynı odaya…! Birşeyler söylesen, Kursakta kalmasa hevesler, Ya sessizce gelsen Ya da sonsuza kadar gitsen ömrümüzden. Bırak, bazen en güzelidir bambaşka hayatlara göç etmek... Doğaçlama oldu bu.. Paylaşımlar için teşekkürler. "İnsana olan saygımı kaybetmemek için insanlardan uzak duruyorum" demiş. Ben hayatımda bu kadar naif bir isyan duymadım.. Bazen kalbim de böyle, kırık ama çalışıyor. : ) Güzel sevmek" çok sevmekten yüzlerce adım ötede." Hayatta yapılabilecek en güzel şey hiç kimsenin seni umursamadığını bilerek yaşamak. Böylece sende umursamıyorsun Bazı kabullenişler insanı “mutlu bir insan” yapabilir. Bazen sadece kendi için yaşamayı bilmeli insan. Kendin için yaşamak demek hayatın zirvesine ulaşmış olmak demektir, kanımca. Çünkü; bir başkası için üzülmek ciddi bir zaman kaybı. Kimisinin on gün kimisinin bir yıl kimisinin de on yıl sonra olsa bile asla hatırlamayacağı, hatırlasa bile aynı hissi yaşattırmayacak bir başkası, hayatınızdan bir şeyler çalabilir… Ki çalıyor da muhtemelen zaten. Bu aralar eşyalar da, müzikte, temiz havada ve benliğimde buluyorum başkalarında aradığımı… İyi bir dost, iyi bir aile ve iyi bir hayat arkadaşı mükemmeldir elbet. Fakat bazen bir eşyadan bir müzikten bir sessizlikten bile o boşluğu doldurabilmeli insan. Ancak bu şekilde duygularla mantığı, beyin terazisinde bir çizgi şeklinde tutabiliyor bu kafa(!) Lütfen on veya bilmem kaç sene sonra hatırlamayacağınız başkaları için kendinizi üzmeyin. Hayat bir nefes… O nefesin derinliği, uzunluğu, alma şekli ve ne hissettirdiği size bağlı. İçtiğim sigara bağımlılığımdan değil… İçimdeki deliyi sakin tutmak için ona sunduğum rüşvet… Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim. Sen bana dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin. Hatırladınız mı sizi ne olursa olsun sevenleri? Hatırladınız mı git deseniz de gitmeyenleri? Hatırladınız mı onu kırsanız bile sizin iyiliğinizi düşünenleri? Hatırladınız değil mi? Çünkü artık aynı durumu kendimiz de yaşadık. Bizim toplumumuzun huyudur, canı acımadan anlamaz. Aynı duyguları tatmadan, yaşamadan; aynı köprüden geçmeden bilmez karşısındaki insanın neler hissettiğini. Yasamayan da * nasil olsa bir gün yasayinca anlar.. Canım dediğimde içimden canımın çıkıp sana koştuğunu duyarım hep. Tanıdığım en güzel insanlar, yenilgiyi, acıyı, mücadeleyi ve kaybı yaşamış olan ve diplerden çıkış yolunu kendileri bulmuş olan insanlardır.. Güzel insanlar öylece ortaya çıkmazlar; onlar oluşurlar... |
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «• “Bazı yaralar yararlıdır buna inan, Bazı yaraların ortasından küçücük bir el, Sanki geçmişine çiçek uzatır, Bazı yaralardan sızan kanla, Tüm geleceğin yıkanır.”* |
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «• " iğrenç zevkinden yoksun kaldığı ya da acınası mutluluğunu kaybettiği için kendisini çetin sınavlardan geçiyormuş sanan insan.” der Augustinus .. Bir de şöyle söylenmiş olanı vardır “en büyük acının kendininkinin olduğunu düşünüyorsun. dünyadan haberi olmayan bütün geri zekalılar gibi.” |
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «• Çünkü artık aynı durumu kendimiz de yaşadık. Bizim toplumumuzun huyudur, canı acımadan anlamaz. emeğine sağlık döktürmüşsün yine , başarılı bir paylaşım olmuş. |
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «• Alıntı:
|
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «• “Boşluğa çok bakarsan boşluk da sana bakmaya başlar.” dedikten sonra uzun uzun boşluğa bakmış olacak ki; “İnsanları istedim, insanları aradım hep kendimi buldum ve artık kendimi de istemiyorum.” diyerek boşluğun farkındalığını en içinde hissetmişti. |
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «• Dostoyevski bir toplantıda yüksek sesle okuduğu bir şiir nedeniyle Çar tarafından Sibirya’da hapse mahkum edilir. Hapis cezasını bitirdikten sonra anılarını kaleme aldığı “Ölüler Evinden Anılar” adlı kitabı yazar. Kitapta, hapishanedeki hayatından önce insanları tanıdığını sandığını ama yanıldığını burada anladığını belirtir. Dostoyevski, “kara halk” olarak tanımladığı bu kitleyle karşılaştıktan sonra insanları çözümlemeye ve kendi iç dünyasının derinliklerine inmeye başlar. Dostoyevski hapishanedeki bir köpeğin yanından geçen her mahkum tarafından tekmelendiğini gözlemler. Köpek mahkumlardan kaçmadığı gibi yanına bir mahkum yaklaştığında eğilerek tekmelenme pozisyonu almaktadır. Dostoyevski bir gün köpeğin yanına yaklaşıp başını okşar. Köpek şaşkın şaşkın ona bakarak hızla yanından uzaklaşır ve acı acı havlamaya başlar. O günden sonra köpek Dostoyevski’yi her gördüğünde ondan kaçar. Ruhu köleleştirilmiş bu köpek bir sevgi açıdır. Bu durum insanlar için de geçerlidir. Hayatları boyunca haksızlığa ve kötü davranışlara uğramış sevgi açları iyi bir davranışla karşılaştıklarında nasıl davranacaklarını bilemezler. Bazen kötü davrandığınız insanlar size tapar, bazense iyi davrandıklarınız sizden nefret eder. Böyle insanların gözünde onları aşağılamanız onlar için bir beklentidir. Sizi gözlerinde yüceltirler. Eşit ve iyi davrandığınızda ise onların gözündeki değeriniz birdenbire düşer |
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «• Gerçekten gerekli şeyler yaratmadığımızda, yıkmak yaratmaktan daha iyidir. Peki o zaman bu dünyada yaşamaya değecek tertemiz ve dosdoğru bir şey var mı?” |
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «• Seni severken yorulmadım. çünkü sen yaşam kaynağıydın. Seninle büyüdüm. Eksiq kalan neyim varsa tamamladın. Ölmeyecektim çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin. Sevdim işte ötesi yok... Sığmadın cümlelere ve hiçbir cümle seni yeterince tarif edecek kadar derin olmadı. Sen damarlarımdaki kana karışıp geldin oturdun yüreğime |
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «• "Senden önceki hiçbir mutluluk senin gözlerin kadar anlamlı değilmiş meğer..." Sende yaşıyorum... Hayatta yüreğim. Önümde gözlerin, arkamda benliğim..Biletsiz bindiğim yolculuğun son durağındayım....Sana gelirken aynı gökyüzünün altında sensiz tüm kaldırımları ateşe verdim..Sonra da sensiz tüm kelimeleri söktüm dudaklarımdan..Bir sen kaldın avuçlarımda bir de geceye serdiğimiz yıldızlar..Sen uyanmadan tüm ceylanları emzirdim ben..Sonra da başucunda bekleyen Meleklerin uykusuz gözlerine Cenneti karaladım... Ah adını gökyüzüne sığdıramadığım, Ah gözlerine sığındığım, Ah bir gözyaşında ölümü şakağı dayadığım. Sol yanımdasın / yaşamaktasın dua dua.. Hayatımdasın... Sen susuz dudaklarıma sunulan ab- ı hayat... Sen çöllerimin serabı, Sen yüreğimin tek sevabı... Boşluklarımı doldurduğum kelime, karanlığın üzerine örttüğüm gecemsin sen..Sen yaşama sebebimsin..Sen benim ellerimle sıkıca tuttuğum düşlerimsin..Sen uçurum kenarında sadece ölümü düşünen bir adama hayata dair bir şey öğreten kadınımsın.Şimdi ucurum kenarlarında cicekler toplamaktayım sana...Kalabalıkların arasında yanıbaşımda sen varsın beraber yürüdüğümüz..Ateşe verilmiş dikenlerin arasında iki ciceğiz biz hayata delice gülümsediğimiz.. Sen zamansızlığımsın..Sen kendime anlatmaya kalkıp anlatmakta aciz kaldığım bensin...Sende kendimi arayıp bir türlü bulamadığım bensin sen aslında..Gökyüzüne her baktığımda bulut bulut hayatı gördüğüm ansın sen...Sen benim yaşamaya kıyamadığım cümlemsin....Öznesi sen, yüklemi ben.Aydınlığımsın karanlığımdan ayıkladığım.. Mutluluğumsun acıların uykularında dua dua adını saydıkladığım..Sen hava, sen hayat sen nefes aldığımsın...Nefesinden mahrum etme beni...Sesini esirgeme ne olur..Gülüşlerini savur yüzüme..Göğsümün buzdan sarkıtlarına sür sıcak sözlerini..Üşümüşlüğüme düşür gözlerindeki baharları..Bırakma beni yalnızlığın ayak dibine..Üşürüm avuçlarında...Ölürüm ayakuçlarında.....Kalakalırım yüreğimin yıkım çalışmalarında..Gitme, kal öylece. Uzaklığını unut..Ellerini uzat sadece...Zamansızlığını bırak..Kal bende..Gitme...Tut ellerimi..Topal olsa da yürüdüğümüz yollar yanımda kal..Gölgelerin yeter bana..Yüzü kirli, yüreği yaralı cocuğum ben.Şefkatine al beni..İçine çek beni..Sonra da hiç bırakma..Kanatlarımı salma uçurumlara....Bırakma beni "bana" ..Hep sende kalayım... Bir fincan huzur, Bir dirhem mutluluk yolla iç ceplerinde demlediğin... Beni "sende" sakla... Ben seninim...Nefesimdir yüreğim.... Beni "bende" sildim Sende varolmak için... Hasretini ektim dudaklarıma Sende tamamlanmak için.... Suyum ol, Soframda azık... Yüzümde tebessüm... Yüreğimde nefes... Ben ol.... Ya ben sen olayım... Sakın bırakma beni... Yoksa düşerim adressiz coğrafyalara... Gözlerimi yıldız sermek için gündüzü bekleme... Her an sendeyim çünkü..... Gözlerinde sakla beni.... Hayatın ta kendisi sensin çünkü.. |
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «• Beyefendi emeğinize sağlık paylaşım için teşekkürler |
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «• Ben beklerim seni, buluştuğumuz limanlarda, Seni öptüğüm sokağın yamacında, Beklerim seni, sana hayat gibi sarıldığım o kaldırım taşında. Sen öylece git, Düşünme beni, savur at bir köşeye, Darmadağın et yüreğimi, Kalbinin en yüksek zirvesinden düşeyim yerlere. Sakın bakma ardına, sadece git… Yok et varlığında bulduğum kendimi, Kör et seni görmeyi delice özleyen gözlerimi. Kokunu getirme aklıma, kokunu da al git, Bilirsin içime çektimi senin kokunu, Kendimden geçerim, Aklımı bir uçuruma atar kör gibi sana gelirim. Ne olur çek git, öylece git, Zaten hiç sevmemiştin ki beni, Görmemiştin ki, kalbimi zincirlerle çeviren sevgini. Bırak beni bir sokak ortasında, Ben tek başıma beklerim seni aşkının deryasında, Belki seni bulurum bir sigara dumanında, Belki senden nefret ederim bir bebeğin avuçlarında. Ama sen git ve sakın gelme, Çünkü istemiyorum artık inan, İçimde ki umutları söküp bir kenara fırlattın, Beni öyle delicesine ölüm gibi yıprattın. Artık git, sen öylece git… Ne olur… |
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «• .“Bir acıyı bölüşmeye hazırım ama yeni bir pişmanlık yaşamanın düşüncesi bile bütün gücümü yok etmeye yetiyor..! Tahammülüm yok..” |
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «• Bazen Canımı KesiyorLar Sebastian Bakıyorum Bıçak Yabancı DeğiL |
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «• Yeterince Acimazsiz İnsana Denk Gelmeyen Herkes Kendini Cok Güclü Zanneder |
| Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 23:34. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.11
Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO
Copyright ©2004 - 2025 IRCForumlari.Net Sparhawk