[Tanem]

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Merhaba öncelikle bugün size ismini aldığım canım anneannemin bizzat kendisinin yaşadığı bir olayı anlatmak istiyorum.

Anneannemler üç kız kardeşti en büyükleri anneannemdi. Ayrıca Cebbar gözü kara, dik ve çok güçlü bir kadındı anneannem. Anneannemin babası yani büyük dedem bir hocaymış. Nasıl bir hoca olduğunu size annemin küçükken onunla yaşadığı bir anıyı anlatarak izahat etmeye çalışayım. Benim annem ikiz ve bir gün dedelerini ziyarete gittiklerinde dedeleri bunları yanına alıyor. Sonra önlerine bakır bir tasa su koyuyor. Sonra uzun uzun dua edip annemlere suya bakmalarını söylüyor. Annem anlatıyor. “Suda bir sürü insanlar vardı tıpkı film gibi siyah-beyaz bir sürü görüntüler vardı. Biz de bunların hepsini dedeme anlattık.” Daha sonra o gece annemin ikizini rahatsız ediyorlar bütün gece boyunca yatağının üstüne kuşların konduğunu ve ona bir türlü huzur vermediklerini uyutmadıklarını söylüyor. Bunun üzerine dedeleri de bir daha onlara böyle şeyler göstermiyor.

Anneannem ergenliğine yeni girdiği zamanlarında bir düğüne gidiyorlar.
Sonra düğünden dönerken anneannem çok sıkışıyor ve annesi çalıların dibine hacetini gidermesini söylüyor. Tabi anneannem de ne destur ne besmele çekmeden orada işini hallediyor. Ancak tam o sırada işi bittikten sonra yani bir siyah kedi peydah oluyor. Anneannemgili evlerine kadar takip ediyor. O günden sonra anneannem hastalanıyor yemeden içmeden kesiliyor. Anneannem anlatıyor; “ah kızım hiç uyutmuyorlardı kollarımdan girip beni yüksek bir yerlere götürüp oradan aşağıya atıyorlardı”.

Anneannem öyle bir duruma gelmiş ki artık ölecek diye bekliyorlarmış. Dedemin de elinden hiçbir şey gelmemiş. Bir sabah dedem büyük anneannemi “Hazırlan hanım, hocam bugün bizi ziyarete gelecek“ demiş. O zamanlar telefon daha yokken rahmetli hocasının geleceğini söylemiş. Ayrıca gerçekten öğleden sonra hocası anneannemgili ziyarete gelmiş oturmuş yemiş içmişler. Daha kimse anneannemin rahatsızlığından bahsetmeden “eee hastamız nerede bakalım?“ demiş.

Sonra anneannemin yanına gitmiş ve anneannemi uzun uzun okumuş. Daha sonra da geçmiş olsun deyip geldiği gibi çıkmış gitmiş. Anneannem o günden sonra kendine gelmeye başlamış. Anneannem 83 yaşında vefat etti ve son yıllarında Alzheimer hastasıydı. Yani yeri geliyor bizleri bile hatırlamıyordu ama babasının ne kadar iyi bir hoca olduğunu ve bu yaşadığı olayı hiçbir zaman unutmadı. Son zamanlara kadar hep hatırladı ve bize hep nasihatte bulundu. “Onları rahatsız etmeyin destursuz ve besmelesiz hiçbir iş yapmayın” diye. Umarım bizim de her zaman kulağımıza küpe olan bu olayı seslendirir ve geçmişlerimize de birer Fatiha gönderirsiniz. Şimdiden çok teşekkür ederim.